๙. โปรดให้ยกทัพไปช่วยอังกฤษ

ครั้นมาถึงเดือน ๖ ปีวอกฉศก ศักราช ๑๑๘๖[๑] ฝ่ายกองมอญไปสืบราชการ กลับเข้ามาแจ้งว่าอังกฤษตีขึ้นไปได้ถึงเมืองย่างกุ้ง เมืองปรอน แล้วจึ่งทรงพระราชดำริว่า จะต้องให้มีกองทัพไปขัดทัพฟังราชการอยู่ จึ่งจะได้รู้เหตุว่าการศึกชาวต่างประเทศจะผันแปรประการใด จึ่งโปรดเกล้าฯ ให้พระยามหาโยธาคุมกองทัพ ๑ พระยาสุรเสนา พระยาพิพัฒโกษาทัพ ๑ ไปทางพระเจดีย์สามองค์ ทัพเรือนั้นให้พระยาชุมพร (ซุย) ยกไปทางเมืองระนองทัพ ๑ ทั้ง ๓ ทัพนี้ให้บอกข่าวไปว่าจะไปช่วยอังกฤษ ๆ ก็ยินดียอมให้กองทัพเข้าไปตั้งในเขตต์แดนที่ตีไว้ได้

แล้วทรงพระราชดำริว่าแผ่นดินพระเจ้าอยู่หัวในพระบรมโกศ เจ้าและขุนนางให้ข้าไทยไปตั้งซ่องสุมผู้คนอยู่ในป่าหาผลประโยชน์ ไม่มีคุณแก่แผ่นดินเลย โจรผู้ร้ายทาสลูกหนี้ผู้ใดเข้าซ่องแล้วก็ตามเอาตัวไม่ได้ นายซ่องก็ไม่กลัวเกรงเจ้าเมืองกรมการ จึ่งโปรดให้หมายประกาศห้ามมิให้ท่านผู้ใดตั้งซ่องสุมผู้คนเหมือนอย่างแต่ก่อน ให้เลิกซ่องเสีย

อนึ่งฟ้องกล่าวโทษว่าพูดจาหยาบช้าต่อแผ่นดินก็โปรดให้ยกโทษเสีย มิให้รับฟ้องความหยาบช้าตั้งแต่นั้นมา

ฝ่ายที่เมืองจันทบุรีเดิมจีนโถซึ่งเป็นนายอากรเตาสุรามีความชอบ ทรงพระกรุณาโปรดให้เป็นพระยาราชาเศรษฐีที่เจ้าเมืองแต่ครั้งแผ่นดินสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ครั้นภายหลังทรงเห็นว่าเป็นจีนจะว่าราชการเมืองไม่มีผู้ใดจะกลัวเกรง จึ่งโปรดให้พระยาโชฎึกราชเศรษฐี (นิ่ม) ออกไปเป็นเจ้าเมือง