๒๓๔. พระองค์ด้วงเป็นพระเจ้ากรุงกัมพูชา

ฝ่ายที่กรุงเทพมหานคร เมื่อเดือน ๒ ขึ้น ๑๔ ค่ำ[๑] โปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้พระยาเพ็ชรพิไชย (เสือ) กับเจ้าพนักงานทุกตำแหน่ง คุมเครื่องราชอิสสริยยศสุพรรณบัฏจารึกพระนามออกไปเมืองเขมร ให้เศกนักพระองค์ด้วงพร้อมด้วยเจ้าพระยาบดินทรเดชา เมื่อณวันพฤหัสบดีเดือน ๔ ขึ้น ๔ ค่ำ[๒] เป็นเจ้าแผ่นดินกัมพูชา ทรงพระนามว่า พระหริรักษ์รามาธิบดี ศรีสุริโยพันธุ ธรรมมิกวโรดม บรมศรีอินทรา มหาจักรพรรดิราช บรมนารถบรมบพิตร สถิตย์เป็นอิศวรกัมพูชารัตนราช โอภาศชาติวรวงศ์ ดำรงกัมพูชามหาประเทศราชนคร บวรวิวัฒนาดิเรก เอกอัครมหาเขมราธิบดินทร นรินทรวิสุทธิอุดม บรมบพิตร[๓] เจ้ากรุงกัมพูชา ถ้าจะใช้ศุภอักษรเข้ามา ใช้ตราว่าแต่องค์พระหริรักษ์เจ้ากรุงกัมพูชาเท่านั้น องค์พระหริรักษ์จัดเครื่องบรรณาการเข้ามาทูลเกล้าทูลกระหม่อมถวายตามอย่างธรรมเนียมทุกปี คือ ผ้าแพรเขมร ๕๐ ผืน ผ้าขาว ๒๐๐ ผืน ขี้ผึ้งหนักหาบ ๑ ผลเร่วหนักหาบ ๑ ผลกระวานหนักหาบ ๑ ครั่งหนักหาบ ๑ รงหนักหาบ ๑ น้ำรัก ๕๐ กระออม แล้วคิดถึงพระเดชพระคุณจึ่งจัดเพิ่มเติมขึ้นอีก ผลกระวานหนัก ๕๐ หาบ