๗๖. พระยาลีงาทูลเกล้าฯ ถวายหนังสือ

ครั้นถึงณวันพุธเดือน ๑๐ แรม ๑๓ ค่ำ๒[๑] พระยาลีงามีหนังสือเข้ามาถวายพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฉะบับ ๑ ใจความว่า หนังสือสัจสุจริตอภัยมิใช่สรรเสริญซึ่งมิได้ขาดนั้น แต่ข้าพเจ้าศรีปตุกายังดิประตวน ระตานมุหมันเสาะ ซึ่งว่าราชการเมืองลีงาและเมืองเรียว บรรดาแขวงเมืองลีงาเมืองเรียว กราบถวายบังคมมาใต้บังคับสมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวรายามหาปะสากรุงไทย ซึ่งได้ปกครองเมืองขึ้นทั้งปวง ด้วยข้าพเจ้าแจ้งว่าทุกข์น้องข้าพเจ้าประตวนตรังกานูตนกูอุมานั้นวิวาทกับน้ามัน ยังดีประตวนตนกุมาโสก็เป็นน้าข้าพเจ้าเหมือนกัน ยังดีประตวนตนกูอุมาไปยังเมืองลีงา แจ้งว่าด้วยยังดีประตวนตนกุมาโสนั้นกระทำเนื้อตัว จึ่งเป็นขาดทุนนัก เสียเข้าของเสียเกียรติยศและที่อยู่ เมื่อข้าพเจ้าได้พังข่าวน้องข้าพเจ้า ๆ ก็เอนดูแก่น้องข้าพเจ้านัก ข้าพเจ้าก็รวบรวมแต่บรรดาคนไพร่พร้อมทั้งเครื่องศาสตราวุธ ภายหลังข้าพเจ้าคิดว่าเมืองตรังกานูเป็นของสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรายามหาปะสา ถ้าข้าพเจ้ายกไปณเมืองตรังกานู ก็จะเสียเขตต์แดนกรุงไทย เพราะบรรดาไพร่ข้าพเจ้า จึ่งข้าพเจ้าหายกไปตรังกานูไม่ จะเป็นที่ขัดเคืองสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรายามหาปะสา เพราะมัน และข้าพเจ้าจึ่งมิได้คิดตามมัน แล้วแต่สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรายามหาปะสา จึ่งคิดการด้วยยังดีประตวนตรังกานูตนกูอุมานั้น ครั้งบิดาและปู่อยู่ใต้บังคับสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรายามหาปะสาแต่ก่อนมา น้องข้าพเจ้า บัดนี้มันวิวาทกับน้ามัน ขอสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรายามหาปะสาได้โปรดบรรดาการสิ่งใดสิ่งหนึ่งเหนือน้องข้าพเจ้ากับน้าข้าพเจ้าจึ่งข้าพเจ้าไว้อายัติ ร้อยโปรดพันโปรด แด่สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรายามหาปะสาคิดปกแผ่ด้วยเมตตาเหนือน้องข้าพเจ้ายังดีประตวนตรังกานูตนกูอุมา ความเท่านี้ไม่มีสิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นของถวาย จัดได้หอก ๒ เล่ม ปืนคาบศิลาบอก ๑ ไม่สมควรเข้ามาทูลเกล้าทูลกระหม่อมถวาย ทำหนังสือในเมืองลีงา ณวันศุกรเดือน ๗ ขึ้น ๑๑ ค่ำ ปีศักราช ๑๒๔๙[๒]

นี้กล่าวไว้เพื่อจะให้รู้สำนวนแขกเล่น



[๑] พุธที่ ๑๑ กันยายน

[๒] สงสัยในตัวเลขว่าคงผิด

 

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ