๑๗๕. ท้องตราถึงเจ้าพระยาบดินทรเดชา

เจ้าพระยาบดินทรเดชาแจ้งว่า องเตียนกุนยกเลิกไปแล้วก็ยกลงไปถึงเมืองอุดงฦๅชัย เมื่อณเดือน ๑ แรม ๔ ค่ำ[๑] เห็นที่องค์ด้วงตั้งอยู่ไม่ชอบกล จึ่งเกณฑ์คนไปถางที่พระยาฦๅริมน้ำใหญ่ข้างตะวันออก ไปแต่เมืองบันทายเพ็ชร์ทางประมาณ ๕๐ เส้นเศษ ห่างเมืองพนมเป็ญอยู่ประมาณ ๑,๕๐๐ เส้น เป็นชัยภูมิดีพอจะเป็นเมืองใหญ่ได้ แล้วภายหลังเห็นว่า เมืองพนมเป็ญเป็นทางร่วมพอจะฟังราชการได้ ทั้งตะวันตกตะวันออกเหนือใต้ได้โดยเร็ว จึ่งพาพระองค์ด้วงยกไปเมืองพนมเป็ญ เมื่อณเดือน ๒ ขึ้น ๖ ค่ำ[๒] จึ่งบอกข้อราชการเข้ามากราบบังคมทูล ทรงทราบฝ่าละอองธุลีพระบาทแล้วให้มีตราโปรดออกไปว่า องเตียนกุนกับนายทัพนายกองก็เลิกไปจากเมืองเขมรหมดแล้ว เมืองเขมรก็เป็นสิทธิ์อยู่แก่พระองค์ด้วง ถ้าคิดถมคลองขุดใหม่เสียก่อน อย่าให้อ้ายญวนกลับคืนมารื้อเลิกถอนเป็นคลองได้อีก ญวนขึ้นรักษาเมืองบันทายมาศอยู่นั้น ก็จะขาดกระเด็นออก ฝ่ายเราจะทำแก่เมืองบันทายมาศ และเมืองโจฎกได้ถนัด ถ้ายเมืองบันทายมาศตั้งไม่ได้ ญวนเมืองโจฎกก็จะหวาดหวั่นเข้า เขมรได้ทีก็จะมีน้ำใจทำญวนกล้าแข็งขึ้นจะทนอยู่ที่ไหนได้ ซึ่งขอเรือรบไปลาดตระเวนถ่วงหลังไว้ให้ญวนพะว้าพะวังนั้น ได้โปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้พระอนุรักษโยธาเป็นแม่กองคุมกำปั่นแกล้วกลางสมุทร เจ้ากรมปลัดกรมอาสาจามคุมเรือป้อม ๖ ลำ เรือไล่สลัด ๔ ลำ รวม ๑๐ ลำ พลนายไพร่ ๕๕๒ คน สรรพด้วยเครื่องศาตราวุธให้ออกมาบรรจบกับเรือลาดตระเวนเมืองจันทบุรี เมืองตราษ ซึ่งลาดตระเวนอยู่ที่เกาะกงแต่ก่อนรวมเป็นเรือ ๑๗ ลำ เรือพระอนุรักษโยธานั้นบรรทุกข้าวสารกล้อง ๕๑ เกวียน เกลือ ๘ เกวียน ๖๐ ถัง กับของกินเล็กน้อยออกมาส่งเจ้าพระยาบดินทรเดชาด้วย จะให้พระอนุรักษโยธาส่งที่เมืองไหน ก็ให้เจ้าพระยาบดินทรเดชามีหนังสือไปถึงพระอนุรักษโยธาเถิด พระอนุรักษโยธาได้ยกจากกรุงเทพนมหานคร เมื่อเดือน ๑๑ แรม ๑๑ ค่ำ[๓] ก่อนหนังสือบอกนี้แล้ว ถ้าเห็นว่าจะถึงยกทัพเรือเป็นทัพใหญ่ออกไปอีกทัพ ๑ ก็จะโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมเกณฑ์ทัพใหญ่ ยกไปช่วยระดมกันทำเสียให้สำเร็จ ให้เจ้าพระยาบดินทรเดชา ตั้งใจอุตสาหะพากเพียรทำเสียให้เสร็จราชการในปีนี้เถิด จะคิดการเห็นการอย่างไรจะบอกเข้ามา อย่าระวังผิดระวังชอบ กลัวเหลือเกินเลย จะได้โปรดเกล้าโปรดกระหม่อมจัดการให้ถูกตามใจเจ้าพระยาบดินทรเดชา