๔๓. สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาประยูรวงศ์ถึงแก่พิราลัย

ฝ่ายสมเด็จเจ้าพระยาองค์ใหญ่ เมื่อทำหนังสือสัญญานั้นป่วยอยู่แล้ว การป่วยนั้นเป็นโรคถูกกระทบไม้เสี้ยนที่หลังเท้าข้างซ้าย แผลนั้นใหญ่ทำพิษออกไป อยู่ได้เดือนหนึ่งถึงแก่พิราลัยในเดือน ๖ ขึ้น ๑๐ ค่ำ ชนมายุ ๖๗ ปี ๓ วัน

ในเดือน ๖ นั้น การเมรุผ้าขาวที่วัดสุวรรณารามเสร็จแล้ว ณเดือน ๖ แรม ๑๐ ค่ำ[๑] ได้ชักพระศพกรมพระรามอิศเรศร พระองค์เจ้าเกยูรไปเข้าเมรุ ณเดือน ๖ แรม ๑๒ ค่ำ ๓ พระราชทานเพลิง

แล้วโปรดฯ ให้ทำการเมรุสมเด็จเจ้าพระยาองค์ใหญ่ เป็นเมรุจัตุรมุขขึ้นที่วัดประยูรวงศ ครั้นณเดือน ๑๑ แรม ๓ ค่ำ ได้เชิญโกศสมเด็จเจ้าพระยาองค์ใหญ่ ลงเรือแห่ไปขึ้นที่หน้าวัดประยูรวงศ์ ได้ทำการฉลอง ๓ วัน ๓ คืน ครั้นเดือน ๑๑ แรม ๖ ค่ำ ได้พระราชทานเพลิงที่ทำเมรุที่หน้าวัดประยูรวงศ์นั้น เพราะเหตุความประสงค์ของท่านพูดไว้เนืองๆ ว่าจะให้เผาที่หน้าวัดของท่าน เวลานั้นบ้านและตึกห้าง ๒ ฟากถนนยังไม่มี

ครั้นมาถึงเดือน ๒ ขึ้น ๑๕ ค่ำ[๒] โปรดเกล้าโปรดกระหม่อม ทรงพระราชศรัทธาฉลองวัดเขมาภิรตาราม มีการมโหรสพ ๓ วัน ๓ คืน



[๑] พฤหัสบดีที่ ๑๐ พฤษภาคม ฯ

[๒] จันทร์ที่ ๒๑ มกราคม ฯ

 

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ