๑๑๑. ราชศาสน์เจ้ากรุงจีน

ครั้นมาถึงณวันจันทร์ เดือน ๕ แรม ๑๔ ค่ำ[๑] จีนเนี่ยวถิมขุนนางเมืองกวางตุ้งนาย ๑ มาด้วยสำเภาเซงหิน จีนไก๋เป็นนายสำเภา เชิญพระราชศาสน์พระเจ้าฮำหอง ๒ ฉะบับ พระเจ้าถ้องตี้ฉะบับ ๑ รวม ๓ ฉะบับ เป็นคำประกาศว่าจะทำบั้นซิ่วพระเจ้าฮำหองพระชนม์ได้ ๓๐ ปี พระราชศาสน์ลงวันเดือน ๓ ขึ้นค่ำ ๑ ปีมะแมเอกศก[๒] ฉะบับ ๑ว่า สมเด็จพระเจ้าฮำฮองทรงพระประชวรมาก วันเดือน ๙ แรมค่ำ ๑ ได้ประชุมพระวงศานุวงศ์และขุนนางผู้ใหญ่ ฝ่ายทหารพลเรือนพร้อมกัน เขียนเป็นคำรับสั่งด้วยชาด ตั้งพระราชโอรสองค์ใหญ่ชื่อใจสุนเป็นฮองไทจือ พระราชศาสน์ลงวันเดือน ๙ แรม ๒ ค่ำ ฮำฮอง ๑๑ ปีระกาตรีศก พระราชศาสน์สมเด็จพระเจ้าถ้องตี้พระเจ้าแผ่นดินใหม่ประกาศว่า ด้วยสมเด็จพระเจ้าฮำฮองสวรรคต วันเดือน ๙ แรม ๑ ค่ำ เวลาย่ำรุ่ง พระเจ้าถ้องตี้ได้ราชสมบัติวันเดือน ๓ ขึ้น ๑ ค่ำ ปีใหม่ ให้ใช้ศักราชถ้องตี้ตั้งแต่ณเดือน ๓ ขึ้น ๑ ค่ำ ปีระกาตรีศก พระราชศาสน์ลงวันเดือน ๑๒ ขึ้น ๙ ค่ำ ฮำฮอง ๑๑ ปีระกาตรีศก

หนังสือจงต๊กเมืองกวางตุ้ง นำพระราชศาสน์เข้ามาด้วย ๔ ฉะบับ กับหนังสือนายห้างปุนกังเมืองกวางตุ้งผู้ได้รับการฝ่ายกรุงเทพมหานคร มาถึงเจ้าพระยาพระคลังเสนาบดี ๒ ฉะบับ ๆ ๑ ว่าขอให้ทำนุบำรุงจีนเนี่ยวถิม จีนไก๋ และขอยกค่าธรรมเนียมเรือฉะบับ ๑ ว่า ตั้งแต่พระเจ้าฮำฮองเข้ามาแล้ว ก้องค้างมาจนเดี๋ยวนี้ เมื่อศักราชฮำฮองได้ ๕ ปี ปีเถาะสัปตศกก้อง ๑ เมื่อศักราชฮำฮองได้ ๙ ปี ปีมะแมเอกศกอีกก้อง ๑ ทุกวันนี้เปลี่ยนแผ่นดินใหม่