วันที่ ๓๑ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๗๙ น (๒)

​ตำหนักปลายเนีน คลองเตย

วันที่ ๓๑ ตุลาคม ๒๔๗๙

กราบทูลทราบฝ่าพระบาท

ลายพระหัตถ์นอกเวร ลงวันที่ ๒๔ ได้รับประทานแล้ว

ขอประทานกราบทูลอาการลูกชายเจริญใจ อาการเพ้อหลงอะไรนั้นหายไปหมดแล้ว กลายเปนขรึมอุดยินดีที่จะอยู่แต่ในห้อง เขนไม่ออก ไปทางเดือนมืด นับว่าเปนอาการคลายลงมาย อันควรจะเบาใจ

ฟังตรัสเล่าถึง พ.อ. รูษ์ รู้สึกขันที่ไม่ได้นึกเลยว่าถึงแก่จะแบกกระเช้ามาอวดฝ่าพระบาท แต่ก็นึกดีใจที่การซึ่งได้กระทำไปนั้นเปนผลสำเร็จที่แกพอใจมาก เหตุใดจึ่งจัดกระเช้าให้แกมา ได้เขียนเรื่องราวกราบทูลมาในหนังสือประจำเวรแล้ว