วันที่ ๒๖ เมษายน พ.ศ. ๒๔๗๗ ดร

​บ้านซินนามอน ฮอลล์ ปีนัง

วันที่ ๒๖ เมษายน พุทธศักราช ๒๔๗๗

ทูล สมเด็จกรมพระนริศร ฯ

มิสเตอรคริสเตียนเสน ผู้จัดการห้างอิสตเอเซียติคไปยุโรปกลับมาถึงปีนังแวะมาหาหม่อมฉัน พูดกับหม่อมฉันว่าชายดิศศานุวัติ^๑เดี๋ยวนี้ว่างงานอยู่ ชายดิศศานุวัติเคยทำงานร่วมกับเขาเมื่ออยู่ในกระทรวงพาณิชย์ ฯ ด้วยกัน เขาชอบอัธยาศัยและทราบความสามารถของเธอ ถ้าหม่อมฉันอนุญาตเขายินดีรับไว้ทำงานในบริษัทอิสตเอเซียติค ฝ่ายข้างชายดิศศานุวัติก็เต็มใจที่จะทำงานกับมิสเตอรคริสเตียนเสนอีกต่อไป หม่อมฉันเห็นว่าเปนการสมควรแล้ว เพราะการที่จะไปทำก็เปนการตรงตามวิชชาของเธอที่ศึกษาได้ปริญญามา ทั้งมิสเตอรคริสเตียนเสนก็ได้รู้จักเธออยู่แล้ว ทั้งเปนผู้ชอบพอกับหม่อมฉัน และที่สุด ชายดิศศานุวัติจะได้มีการทำเปนหลักแหล่งเลี้ยงตัวต่อไป หม่อมฉันจึงอนุญาตให้ไปทำงานในห้างอิสตเอเซียติคตามประสงค์ทั้ง ๒ ฝ่ายจะได้ทำงานทั้งแต่วันที่ ๑ พฤษภาคมนี้เปนต้นไป หม่อมฉันให้ชายดิศศานุวัติกลับเข้ามากรุงเทพฯ และให้ถือจดหมายฉะบับนี้มาถวายด้วย หวังใจว่าท่านทรงทราบคงจะทรงอนุโมทนา

ควรมิควรแล้วแต่จะโปรด