วันที่ ๑๖ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๗๘ น

​บ้านสุคนธหงส์ หาดใหญ่ สงขลา

วันที่ ๑๖ มิถุนายน ๒๔๗๘

กราบทูล สมเด็จกรมพระยาดำรง ทราบฝ่าพระบาท

ลายพระหัตถ์ลงวันที่ ๑๒ ได้รับทราบเกล้าแล้ว หญิงพิลัยกับชายใหม่ไปถึงด้วยดี เกล้ากระหม่อมกับลูกไปรับที่สถานีรถไฟ ได้พบกันอย่างดีใจเหลือเกิน เกือบเท่ากับได้เฝ้าฝ่าพระบาท เท่านั้นก็พออย่างยิ่งแล้ว ที่ฝ่าพระบาทใคร่พระทัยจะเสด็จเข้าไปนั้น เห็นว่าถึงมิได้ประชวนก็เปนการเกินสมควรที่จะเสด็จเข้าไป เสียดายที่หญิงพิลัยมาอยู่หวิบหวับเพียงสองวันก็กลับเสีย

รำคาญใจที่ได้ทราบข่าวว่าฝ่าพระบาทประชวนยังไม่หาย แต่เบาใจที่ประชวนพระโรคอันมิได้ร้ายแรง ซึ่งหวังว่าไม่ช้าคงจะหาย แล้วทรงสบายตามเดิม ได้ทราบข่าวความเปนอยู่ของสมเด็จกรมพระสวัสดิจากหญิงพิลัย ให้มีจิตต์คิดสงสารเปนกำลัง

ตามที่กราบทูลขอพระอนุเคราะห์มาเรื่องถาวรนั้น เปนด้วยคิดว่าอาจดักพบกันได้โดยโอกาศแห่งเวลาที่เธอจะมาถึงหาดใหญ่ ในเมื่อเกล้ากระหม่อมอยู่จังหวัดสงขลา แต่เมื่อได้ทราบว่าเธอจะไปชะวาก่อนกลับกรุงเทพฯ ก็เปนอันสิ้นหวังที่ว่าจะได้พบกัน เพราะเกล้ากระหม่อมจะลงเรือวันที่ ๒๓ เดือนนี้ ไปขึ้นเที่ยวที่บ้านดอนสัก ๗ วัน แล้วจะไปเที่ยวชุมพรสัก ๓ วัน แล้วจะไปหัวหินพักที่สำนักดิศกุล ตามที่โปรดประทานอนุญาตไว้จนเข้าวรรษาแล้วจึงจะกลับเข้าไปกรุงเทพฯ โอกาศที่จะได้พบถาวรตามทางไม่มีแล้ว เพราะฉะนั้นตามที่ทรงพระเมตตาจะคอยสืบข่าวนั้น ไม่ต้องสืบเลยแล้ว ต่อแต่วันที่ ๒๓ ไปลายพระหัตถ์ที่จะประทานไปถึงเกล้ากระหม่อมนั้นควรงด ไปต่อเอาเมื่อถึงหัวหินซึ่งจะได้กราบทูลมาให้ทราบฝ่าพระบาท

ได้ถวายรูปคณะอภิรัฐมนตรีมาด้วยแผ่นหนึ่ง พบเฃ้าในร้านที่หาดใหญ่ มีอยู่แผ่นเดียวเท่านี้ แล้วจะไม่มีต่อไป