วันที่ ๑๗ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๗๘ น

​สำนักดิศกุล หัวหิน

วันที่ ๑๗ กรกฎาคม ๒๔๗๘

กราบทูล สมเด็จกรมพระยาดำรง ทราบฝ่าพระบาท

หัวหินเวลานี้อยู่ไม่สบาย ไม่สบายเพราะอากาศโดยฤดู ไม่ใช่เพราะตำหนัก ตำหนักนั้นทรงจัดทำไว้ดีเกินคาด มีทางหนีทีรับทุกท่า และเครื่องใช้ไม้สอยก็พร้อมเพรียง ควรที่จะอยู่เปนสุข หากฤดูไม่อำนวยเท่านั้น มีความเสียใจที่จะต้องถวายบังคมลากลับกรุงเทพ ฯ ในวันที่ ๒๐ เพราะกลัวจะล้มเจ็บลง มดหมอก็ไม่มี หมอขุนทองก็ไม่อยู่ เอาไว้ปีหน้าเวลาตรุสสงกรานต์จะออกมาเล่นระเบ็งใหม่ ในกาลนั้นแน่ใจว่าจะอยู่สบายที่สุด ทีนั้นคงอยู่ได้นาน ลายพระหัดถ์ที่เคยประทานไปวันจันทร์นั้น วันจันทร์หน้าได้โปรดส่งประทานไปกรุงเทพ ฯ ทีเดียว

ลายพระหัตถ์ลงวันที่ ๑๔ ได้รับประทานเมื่อวานนี้แล้ว จะเขียนตอบถวายไม่ทัน ขอประทานเลื่อนไปเขียนส่งถวายในวันเสาร์ ในการเขียนหนังสือถวายนั้นไม่เบื่อเลย รู้สึกสนุกทุกคราว ข้อใดที่ตรัสไปแต่ล้วนพาให้เกิดความคิดแตกต่อออกไปอีกมากนัก

มาถึงหัวหินคราวนี้ รู้สึกว่าหัวหินทรุดโทรมลง ร้านรวงที่เคยคึกคักก็ปิดเสียมาก เห็นจะเปนด้วยผู้ลากมากดีไม่มีใครออกมาอยู่อย่างแต่ก่อน เวลานี้มีแต่กรมหมื่นอนุวัตนออกมาอยู่ ได้อนุญาตให้ลามาแล้วลาต่ออีกถึงสองคราว คราวหลังกำหนดกลับในวันที่ ๓๐ เดือนนี้

เปนพระเดชพระคุณอย่างยิ่ง ที่ทรงพระเมตตาโปรดประทานขนมปังดำเข้าไปได้ประโยชน์มาก ขนมปังสดที่เคยซื้อได้กินดีที่หัวหินเดี๋ยวนี้เลวเต็มที แป้งเปรี้ยว รับประทานไม่ได้กลัวเสียท้อง เหตุนี้ก็นึกว่าเพราะไม่มีผู้ลากมากดีมาอยู่กินนั้นเหมือนกัน