วันที่ ๑๓ เมษายน พ.ศ. ๒๔๗๘ ดร

​Cinnamon Hall,

206 Kelawei Road, Penang. S.S.

วันที่ ๑๓ เมษายน พุทธศักราช ๒๔๗๗

ทูล สมเด็จกรมพระนริศรฯ

หม่อมฉันเขียนจดหมายฉะบับนี้มาถวาย เพื่อให้ตรงวันตามเดิมและได้ส่งกฎมณเฑียรบาลพะม่าถวายเพิ่มเติมมาด้วยอีกตอนหนึ่ง ว่าด้วยราชบัลลังก์อย่าง ๑ ราชมณเฑียรสถานอย่าง ๑

เรื่องอื่นที่จะทูลเสนอเปนข่าวในสัปดาหะนี้ มีแต่เจ้าชายอุทัยเฉลิมลาภ^๑ หลานหม่อมฉันซึ่งเปนลูกกรมหลวงสิงห์^๒ฯ กลับมาถึงจากยุโรป เธอไปเรียนวิชชาทหารเรือ เดิมเปนนักเรียนส่วนพระองค์พระเจ้าอยู่หัว^๓ ไปเรียนจนถึงได้เปนนักเรียนนายเรือในทหารเรืออังกฤษ ครั้นเมื่อตัดรายจ่ายในพระองค์กรมทหารเรือไม่รับโอนเอาไป พ่อก็ไม่มีกำลังพอจะให้อยู่เล่าเรียนต่อไปจึงต้องให้กลับมา ทำนองเดียวกับชายใหม่ของหม่อมฉัน กำลังคิดจะหาที่ให้เล่าเรียนวิชชาเปนอาชีพต่อไป ส่วนชายใหม่นั้นเข้าโรงเรียนของรัฐบาลเปนหลักแหล่งแล้ว จะเรียนสำเร็จได้ราวเดือนเมษายน พ.ศ. ๒๔๗๙

ที่ปีนังเวลานี้กำลังตระเตรียมจะทำการ Jubilee รัชชมงคลของพระเจ้ายอร์ช สังเกตรายการที่กะตามปรากฏในหนังสือพิมพ์ ดูเหมือนจะเปนการหรูหราใหญ่โตยิ่งกว่างานอื่นที่เคยทำมาในปีนังแต่ปางก่อนจะมีงานถึง ๗ วัน ตั้งแต่วันที่ ๕ พฤษภาคมเปนต้นไป และแห่แหนกันต่างๆเห็นจะสนุกน่าดูมาก หญิงมารยาตร์จะออกมาหาหม่อมฉันในวันที่ ๒๗ นี้ หม่อมฉันคิดถึงหญิงอาม นึกอยากจะชวนให้ออกมาดูแห่ อาจจะมาและกลับไปด้วยกันกับหญิงมารยาตรได้ง่ายๆ ที่คิดถึงหญิงอามก็เห็นจะเกิดแต่คิดถึงพระองค์ท่านนั่นเอง แต่ทางโน้นจะขัดข้องอย่างไรบ้างหม่อมฉันทราบไม่ได้ แล้วแต่พระหฤทัย ถ้าหญิงอามมาอยู่ด้วยแม้เพียงสักสองสามวัน คณะดิศกุลจะชื่นชมยินดีกันทั่วหน้า.