๑๖. ทัพพระยานครสวรรค์ไปตีเมืองไซ่ง่อน

ในปีเถาะ เบญจศก จุลศักราช ๑๑๔๕[๒๘] นั้น ทรงพระกรุณาดำรัสให้พระยานครสวรรค์ยกกองทัพออกไป ณ กรุงกัมพูชา ให้เกณฑ์กองทัพเขมรเข้าบรรจบด้วย ยกไปรบญวนตีเมืองไซ่ง่อนคืนให้องเชียงสือซึ่งเข้ามาพึ่งพระบรมกฤษฎาภินิหาร พระยานครสวรรค์กราบถวายบังคมลายกกองทัพออกไป ณ กรุงกัมพูชา ตามพระราชกำหนด ครั้นถึงกรุงกัมพูชาแล้วก็เกณฑ์กองทัพเขมรเข้ามาบรรจบยกทัพเรือลงไปเมืองญวน และองติเวืองเจ้าเมืองไซ่ง่อนได้แจ้งว่ากองทัพไทยยกล่วงแดนลงไป จึงเกณฑ์ทัพเรือให้ขุนนางเมืองไซ่ง่อนยกขึ้นมาต่อรบป้องกันเมืองสะแดกซึ่งเป็นเมืองขึ้น ได้รบกับทัพไทยเป็นสามารถ พระยานครสวรรค์มีฝีมือเข้มแข็งยกทัพเรือเข้าตีทัพญวนแตกพ่ายไปเป็นหลายครั้ง ได้เรือรบและไพร่ญวนทั้งเครื่องศาสตราวุธปืนใหญ่น้อยเป็นอันมาก แล้วส่งคืนไปให้แก่แม่ทัพญวน พระยาวิชิตณรงค์กับข้าหลวงมีชื่อเป็นหลายนาย เห็นว่าพระยานครสวรรค์กระทำผิดคิดการกบฏจะไปเข้าด้วยข้าศึก จึงบอกกล่าวโทษเข้ามา ณ กรุงเทพฯ ให้กราบทูลพระกรุณาพระบาทสมเด็จบรมบพิตรพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระอนุชาธิราชกรมพระราชวังบวรฯ ได้ทรงทราบในหนังสือบอกก็ทรงพระพิโรธ ดำรัสให้ข้าหลวงถือท้องตราออกไป ให้หากองทัพพระยานครสวรรค์กลับคืนเข้ามา ณ กรุงเทพมหานคร ทรงพระกรุณาให้เสนาบดีพิจารณาไต่สวนไล่เลียง ได้ความจริงตามหนังสือบอกกล่าวโทษ จึงดำรัสให้เอาตัวพระยานครสวรรค์กับขุนนางพรรคพวก ๑๒ คน ซึ่งร่วมคิดด้วยกันนั้น ไปประหารชีวิตเสีย ณ ป่าช้าวัดโพธารามนอกพระนครข้างทิศตะวันออก