๒๘ เมษายน พ.ศ. ๒๔๗๗ น

​ตำหนักปลายเนีน คลองเตย

วันที่ ๒๘ เมษายน ๒๔๗๗

พราหมณ์ศาสตรี

ท่านชี้แจงไปแก่ฉัน ในเรื่องแขกทมิฬ แขกกลิงค์ ฉันได้เขียนทูลสมเด็จกรมพระยาดำรงไป เปนข้อที่จับพระทัยเปนอันมาก จึงมีลายพระหัดถ์เข้ามาให้ฉันถามปัญหาท่านต่อไป ดั่งจะได้ตั้งข้อต่อไปนี้

๑ ทอดพระเนตรเห็นแขกอินเดียใต้ที่มาอยู่ปีนัง มีผิวเปนสองชะนิด คือดำจัดอย่างหนึ่ง ดำแดงอย่างหนึ่ง แต่ก็พูดภาษาทมิฬเหมือนกัน จะเป็นแขกทมิฬด้วยกันหรือต่างชาติกัน ถ้าเป็นทมิฬด้วยกัน ทำไมวรรณไม่เหมือนกัน

๒ ชาวกลิงคราษฎร์จริง ๆ กับชาวทมิฬ มีลักษณผิดกันอย่างไรบ้าง

๓ พวกทมิฬ ฝรั่งเรียกว่าดราวิเดียน จัดว่าเปนชาติป่าเถื่อน ไม่ใช่อารยัน แล้วจะเปนพราหมณ์ได้อย่างไร

๔ ชื่อของท่านที่เรียกว่า สุพรหมัณย ศาสตรี นั้น เปนชื่ออะไร เข้าใจว่าเปนชื่อแสดงคุณแห่งความรู้ ไม่ใช่ชื่อตัว วิธีให้ชื่อกันทางอินเดียข้างใต้ เขาให้กันอย่างไร

ท่านชี้แจงปัญหาทั้งนี้ให้เข้าใจได้แล้ว จะขอบใจท่านเปนอันมาก แล้วจะเขียนส่งไปถวายสมเด็จกรมพระยาดำรง