๑๔

(ตอนที่ ๓ เสด็จจากเมืองสิงคโปร์ ไปเกาะชวา)

เรือมหาจักรี

วันที่ ๒๒ พฤษภาคม

เมื่อคืนนี้หลับไม่มีสมประดี จนเช้าโมงครึ่งออกเรือไม่ได้รู้สึกเลย ทั้งเรือรบอังกฤษสองลำเรือรบยี่ปุ่นลำหนึ่งสลุต คราวนี้สลุตด้วยปืนใหญ่ซ้ำไปก็ไม่ตื่น คอเวอนเนอให้โกโลเนียนสิเกรตารีลงมาส่งแต่ย่ำรุ่งเขาไม่ปลุก ตื่นต่อ ๔ โมงเช้าเห็นเรือเข้าช่องเรียวแล้ว นึกยอตัวเองว่าจำแม่น แผนที่สองฟากที่ลองนึกดูในใจว่าเปนอย่างไรเมื่อมาคราวก่อน

^๒๙ ไม่ได้ลืมเลยถูกทั้งนั้น การที่จำแม่นคงจะเปนด้วยยังเด็กอยู่อย่างหนึ่ง มาเรือพิทยำเปนดาดฟ้าชั้นเดียวไม่มีเก๋ง นั่งแหงนมายังค่ำด้วยในท้องเรือร้อนอิกอย่างหนึ่ง ว่าที่จริงมาวันนี้ลมก็มีเสมอแต่งตัวก็บาง แต่ร้อนเรื่อยอยู่เสมอ เปนด้วยอากาศสูญกลางโลกเท่านั้นเอง สังเกตได้ว่าที่สิงคโปร์ถอดเสื้อร้อนกว่าใส่เสื้อ แต่เรื่องแพรแล้วถูกไม่ได้ ลองใส่เสื้อเชิ๊ดแพรฤๅเสื้อแพรชั้นนอกร้อนเหมือนผิงไฟ เสื้อผ้าขาวฤๅเสื้อสักลาดสบายกว่า

รับหนังสือบางกอก เปิดออฟฟิศตั้งแต่กินเข้าแล้วจนบ่าย เสร็จแล้วออกไปข้างนอกหน่อยหนึ่ง กลับเข้ามาอ่านหนังสือเรื่องไปเที่ยวยาวาของมิศเตอร์วอสโปรดแต่งตีพิมพ์ปี ๙๓ ค่อยได้เรื่องได้ราวมากเยี่ยมเข้าไปได้ครึ่งหนึ่ง แล้วคงสำเร็จในพรุ่งนี้หรือมรืนนี้เปนอันทันก่อนขึ้นชวา เพราะเราเลื่อนวันไม่ขึ้นที่ ๒๔ ด้วยเปนวันอาทิตย์ คิดจะแวะที่มุนตกซึ่งเปนตำบลใหญ่ในเกาะบังกา ไม่มีคลื่นจนลืมไม่รู้ว่ามาในเรือ เมื่อออกช่องเรียวแล้วจึงมีเล็กน้อยพอรู้สึก