- กันยายน ๒๔๘๖ น

​กันยายน ๒๔๘๖

ท่าน ย.ส. อนุมานราชธน

คำแสลง (slang) เช่น กุ โก้ ถก ทึ่ง และอะไรต่าง ๆ เห็นไม่ควนไช้ไนการแต่งหมดนั้น ด้วยคำ แสลง มักเปนคำของเจ้านาย ซึ่งไม่ควนไช้ตาม และลางคำฉันก็ไม่รู้ ถ้าไช้ผิดไปก็อาการหนัก

กับคำ เน้น และ ย้ำ ก็ไม่ควนไช้ไนการแต่งหนังสือเหมือนกัน ดูเปนว่าคนแก่กัดด้วยเหงือก ไม่น่ารักเลย

คำว่า นวลหงส์ นั้นผิด ด้วยเห็นว่าหงส์เขาทาขาว ต้องเขียนว่า นวนรหงส์ เปนถูก

ไปที่วัดไตรมิตต์วิทยาลัย เห็นแก้หนังสือบอกสถานเปน “ไตรมิตรวิทยาลัย” แปลว่าทนไม่ไหว ที่คนเขียนกันเปน “วัดไตรมิตร” เอาจนต้องแก้ “มิตต์” เปน “มิตร”

(พบแต่ลายพระหัตถ์ ทรงร่างด้วยเส้นดินสอ)