วันที่ ๒๙ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๗๖ ดร

​บ้านอัษฎางค์, ปีนัง.

วันที่ ๒๙ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๔๗๖

ทูล สมเด็จกรมพระนริศรฯ

หม่อมฉันได้รับลายพระหัตถ์เมื่อ ๒ วันมาแล้ว เวลานี้กำลังจัดเรือนที่จะไปอยู่ใหม่ เพื่อจะย้ายไปอยู่ในวันที่ ๑ ธันวาคม พวกหม่อมฉันยังรู้สึกอาลัยที่ต้องพรากจากท่านมาอยู่ไม่หาย นึกว่าทางโน้นก็จะเปล่าเปลี่ยวอยู่บ้างเหมือนกัน เพราะมันอยู่เปนครัวเดียวกัน เคยตัวเสียนานแล้ว

หม่อมฉันได้ยินข่าวว่าในหลวงจะเสด็จกลับกรุงเทพฯ ราววันที่ ๗ ธันวาคม เพื่อไปเปิดปาลีเมนต์แล้วจะประทับอยู่ที่ในกรุงเทพฯ หรือมิฉะนั้นจะออกมาประทับที่หัวหิน จนเดือนมกราคมเสด็จไปยุโรปดังนี้เมื่อทราบวันเสด็จกลับกรุงเทพฯ แน่ หม่อมฉันจะเข้าไปส่งเสด็จที่สงขลา คิดว่าจะไปค้างสักคืน ๑ หรือ ๒ คืน

มาคิดคาดดูถึงส่วนพระองค์ท่าน นึกว่าบางทีก็คงตามเสด็จกลับไปกรุงเทพฯ (แต่คงเสด็จต่างหากเมื่อภายหลังกระบวรเสด็จ) ถ้าเช่นนั้นใคร่จะขอเชิญเสด็จประพาสเมืองปีนังสัก ๓ วันก่อน แล้วจึงเสด็จกลับกรุงเทพฯ คือเมื่อในหลวงเสด็จกลับแล้วท่านเสด็จด้วยรถยนต์มาเกาะหมาก คนขับรถของหลวงณรงค์ชำนาญทางดีกว่าใครๆจะออกเช้าราว ๗ นาฬิกา มาแวะเสวยกลางวันที่โฮเตลเมืองไทร แล้วมาเสวยกลางวันที่เกาะหมากก็ทัน หรือมิฉะนั้น เสวยเช้าแล้วออกจากหาดใหญ่แวะเสวยกลางวันที่โฮเตลเมืองไทร มาถึงเกาะหมากเวลาเสวยเครื่องว่างก็ได้ มารถยนต์ไม่ประดักประเดิดเพราะเอารถยนต์ลงเรือจ้างข้ามฟากขับไปได้ถึงบ้านที่อยู่ทีเดียว บ้านนั้นเรียกว่า 206 Sinnamon Hall ถนน Kelawei อยู่ห่างบ้านอัษฎางค์ของพระยารัตนเศรษฐีไปไม่ไกลนัก มีห้องนอนพอถวายทั้งครัว และเชื่อว่าจะทรงเปนสุขสบายตลอดจนคุณโตและหลานหญิงทั้ง ๒ คน จะเสด็จกลับกรุงเทพฯ เมื่อใดก็ขึ้นรถไฟที่ไปรตรงไปได้ทีเดียว

หวังใจว่าจะทรงเปนสุขสบายดีอยู่ หม่อมฉันได้บอกขอบใจพระยารัษฎาฯ ตามรับสั่งแล้ว

ควรมิควรแล้วแต่จะโปรด