วันที่ ๑๐ มกราคม พ.ศ. ๒๔๗๖ น

​ตำหนักปลายเนีน คลองเตย

วันที่ ๑๐ มกราคม ๒๔๗๖

กราบทูล สมเด็จกรมพระยาดำรง ทราบฝ่าพระบาท

ลายพระหัดถ์ลงวันที่ ๔ (พฤหัสบดี) เดือนนี้ ได้รับประทานแล้ว

กำหนดเวลามีหนังสือไปมาถึงกันในกาลนี้ ฝ่าพระบาทส่งประทานไปทุกวันศุกร เกล้ากระหม่อมส่งถวายมาทุกวันพุธ ตกเปนสัปดาหะละฉะบับเหมือนเมื่อประทับอยู่หัวหิน ไม่น้อยกว่ากันไปเลย ข้อที่ผิดกันและไม่เหมาะที่สุดอยู่ที่เวลารถเมล์ ลายพระหัดถ์ประทานไปวันศุกรถึงกรุงเทพฯ วันเสาร์ เกล้ากระหม่อมอาจตอบความในลายพระหัดถ์ทันส่งในวันพุธได้ แต่ฝ่ายฝ่าพระบาทได้ทรงรับวันพฤหัสบดีเวลาเย็น พอเช้าวันศุกรรถก็ออก ไม่มีเวลาจะทรงตอบความได้ทัน ต้องค้างไปอีกสัปดาหะหนึ่งจึงจะได้ตรัสตอบ เปนการคลาดเวลาไปมาก เกล้ากระหม่อมจึงจะขอประทานเปลี่ยนแปลงเปนมีหนังสือส่งมาถวายวันเสาร์ ฝ่าพระบาทมีลายพระหัดถ์ไปวันศุกร ให้หนังสือสองฝ่ายสวนกันไปตามทาง อีกสัปดาหะหนึ่งก็ได้รับคำตอบเสมอกันทั้งสองทางเปนการเหมาะกว่า เกล้ากระหม่อมจะเปลี่ยนวันเช่นนี้ ตั้งแต่วันเสาร์ที่ ๑๓ เปนต้นไป

หญิงพูนเปนโรคเส้นประสาทน่าสงสาร ที่หาหมอรับรักษาให้หายได้นั้นเกล้ากระหม่อมก็ดีใจด้วย เมื่อได้มาอยู่เสียปินัง ไกลจากสิ่งที่จะทำให้ตกอกตกใจ อันเปนทางแสลงแก่เส้นประสาท คงจะเปนทางช่วยหมอให้รักษาหายได้เร็วขึ้น

เกล้ากระหม่อมกับทั้งลูก ๆ และแม่โตอยู่ดีไม่มีภัย รำลึกถึงฝ่าพระบาทเปนอันมาก ขอถวายบังคมมาแทบฝ่าพระบาท วันเสาร์จะเขียนข่าวเบ็ดเตล็ดมาถวายต่อไป

ควรมิควรแล้วแต่จะโปรด