ระยะทางที่เคยไปเที่ยวด้วยเรือเดิรเลียบฝั่งทะเลปักษ์ใต้ฝ่ายตะวันออก เดือนพฤษภาคม ๒๔๗๖

＿ ขาไป ＿

​วันที่ ๖ เวลา ๑๓.๓๐ น. ออกจากบ้านไปท่าห้างอีสตเอเซียติก ลงเรือกลไฟเล็กไปขึ้นเรือมาลินี จอดอยู่ตรงท่าราชวงศ กำหนดเรือออก ๑๔.๐๐ น. แต่ประทุกของไม่แล้ว จน ๑๔.๓๐ น. เรือจึ่งได้ออกล่องน้ำลงไป

๑๗.๐๐ น. ถึงสมุทปราการ หยุดลอยลำส่งใบเบิกล่องให้พนักงานภาษี แล้วข้ามสันดอนเดิรไปคืนยังรุ่ง

วันที่ ๗ เรือเดิรเรื่อยไปจนเวลา

๑๓.๓๐ น. ถึงสระพลี อยู่ใต้บางเบิดลงไป หยุดจอดทอดสมอ รับปลาเค็ม ขึ้นประทุก ๑๐ หีบ เวลา ๑๖.๒๕ น. เรือออกเดิรต่อไป

๑๗.๓๐ น. ถึงชุมพร หยุดจอดทอดสมอ รับปลาเค็มขึ้นประทุก ๓๐๐ หีบ ประทุกเสร็จเวลา ๒๒.๓๐ น. เรือออกเดิรต่อไป

วันที่ ๘ เวลา ๑.๑๕ น. เรือจอดทอดสมอที่บ่อคา รับของละประทุกเห็นจะเล็กน้อย ไม่รู้สึกหนวกหู แล้วเรือออกเมื่อไรก็ไม่ทราบเพราะหลับไม่รู้สึก

๗.๓๐ น. เรือจอดทอดสมอที่ตะโก รับปลาเค็มลงประทุกสี่ห้าหีบ ๘.๐๐ น เรือออกเดิรต่อไป

๙.๐๐ น. ถึงหลังสวน จอดทอดสมอรับปลาเค็มขนประทุก เสร็จในเวลา ๑๐.๐๐ น. เรือออกเดิรต่อไป

๑๓.๓๐ น. ถึงปากอ่าวสวี หยุดจอดทอดสมอคอยรับของ นานหนักหนาจึงมีเรือออกมา ส่งปลาเค็มขึ้นประทุกไม่กี่หีบ ๑๕.๓๐ น. เรือจึงออกเดิรต่อไป

๑๗.๔๕ น. ถึงอ่าวบ้านดอน หยุดจอดทอดสมอ มีเรือกลไฟลากเรือประทุกหมูมาส่งขึ้น หมูนั้นเขาไล่กระชุมา ขนขึ้นไม่ช้าก็แล้ว แต่กับตันไม่ออกเรือ ว่ามาเร็วไป ถ้าไปเดี๋ยวนี้จะถึงสงขลาเวลา ๒.๐๐ น. วันที่ ๑๐ ผิดกำหนด คนที่คอยรับเขาจะโกลาหล

วันที่ ๙ เวลา ๑.๓๐ น. เรือออกเดิรต่อไป

๖.๐๐ น. ถึงสิชล เรือจอดทอดสมอรับปลาเค็มขึ้นประทุกเล็กน้อย เวลา ๗.๓๐ น. เรือออกเดิรต่อไป

​๑๑.๐๐ ถึงปากอ่าวนครศรีธรรมราช เรือหยุดจอดทอดสมอ รับเข้าสารขึ้นประทุกมากถึง ๓,๐๐๐ กะสอบ เวลา ๒๑.๐๐ น. เรือจึงได้ออกเดิรต่อไป

วันที่ ๑๐ เวลา ๗.๑๐ น. ถึงสงขลา หยุดจอดทอดสมอ ๘.๓๐ น. สมุหเทศาภิบาลกับผู้ว่าราชการเมือง ลงเรือกลไฟเล็กของหางอิสต์เอเซียติกมารับ ๙.๐๐ น. ขึ้นไปกับเขา ทางเรือก็ขนของส่งขึ้นและรับลงกัน จะเป็นของมากน้อยเท่าไร และจะขนเสร็จเวลาไร และออกเรือเวลาใดไม่ทราบ

＿ ขากลับ ＿

วันที่ ๒๘ เวลา ๒.๐๐ น. เรือวลัยขาเข้ามาถึงสงขลา เขาจะขนถ่ายของขึ้นลงกันเวลาไร และเป็นของมากน้อยเท่าไรก็หาทราบไม่ แต่เขารอคอยรับอยู่จนเช้า

๗.๐๐ น. ไปลงเรือกลไฟเล็กที่ท่าห้างอีสต์เอเซียติก เขาพาไปส่งถึงเรือวลัยในเวลา ๗.๕๐ น. สทุหเทศาภิบาลกับผู้ว่าราชการเมืองซึ่งตามลงไปส่งลากลับแล้ว เรือจึงได้ออกในเวลา ๘.๑๕ น.

๑๘.๔๕ น. ถึงปากอ่าวนครศรีธรรมราช หยุดจอดทอดสมอขนเข้าลงประทุก ๑,๔๐๐ กะสอบ กินเวลาเกือบ ๕ ชั่วโมง เรือถอนสมอเคลื่อนออกเดิรเบา ๆ ในเวลา ๒๓.๑๐ น. ก่อนชักเข้ากระสอบหลังที่สุดขึ้นบนเรือ

วันที่ ๒๙ เวลา ๖.๔๕ น. ถึงเกาะสมุย เรือจอดทอดสมอ มีคนลงมาคิดบัญชี แล้วรับของขึ้นไปหีบหนึ่ง เวลา ๗.๐๐ น. เรือออกเดิรต่อมา

๑๑.๓๐ น. ถึงอ่าวบ้านดอน หยุดจอดทอดสมอ มีเรือลำเลียงต่อด้วยเหล็ก ประทุกไม้เหลี่ยมได้กระดานของบริษัทอีสต์เอเซียติกมาจอดเทียบ ๒ ลำ ขนไม้ขึ้นเรือวลัย กับตันเห็นเราจะเบื่อใจ จึงจัดเรือกลไฟเล็กที่ลากเรือประทุกไม้มา ให้พาเราไปเที่ยวเกาะปราบ แต่สนุกน้อยเต็มที ไปมากินเวลาถึง ๒ ชั่วโมง เพราะเรือจอดห่างเกาะปราบมาก น้ำตื้นเข้าใกล้ไม่ได้ ขนไม้กันอยู่จน ๒ ยามเลยจึงได้หมด

วันที่ ๓๐ เวลา ๒.๐๐ น. เรือออกเดิรไปหลังสวน

๘.๐๐ น. ถึงหลังสวน หยุดจอดทอดสมอ มืแต่พนักงานศุลกากรลงมา ไม่มีของมาประทุก ๘.๒๐ น. เรือออกเดิรต่อมา

๙.๕๐ น. ถึงตะโก หยุดจอดทอดสมอ ไม่มีของมาประทุก มีแต่เรือเอากุ้งปลามาขาย ๑๐.๑๕ น. เรือออกเดิรต่อมา

๑๓.๒๐ น. ถึงชุมพร เรือจอดทอดสมอ มีเจ๊กเอาหีบปลาสดเคล้าน้ำแขงมาประทุก ๔๖ หีบ ๑๕.๓๐ น. เรือออกเดิรต่อมา

​๑๖.๕๕ น. ถึงสระพลี หยุดจอดทอดสมอ มีหีบปลาสดส่งลงประทุกไม่น้อยกว่าที่ชุมพร ตำบลสระพลีนี้ เห็นเป็นแต่หมู่บ้านชาวปมงค์ แต่มีสินค้าประทุกมากทั้งเข้าออก ต่อไปเห็นจะจำเริญเปนท่าสำคัญแห่งหนึ่ง ๑๗.๓๐ น. ประทุกเสร็จเรือออกเดิรต่อมา

วันที่ ๓๑ เมื่อถึงเขาช่องพระ เรือตัดข้ามไปเกาะสีชัง นี่เป็นการพิเศษ เพราะตามปกติเคยมาจอดคอยน้ำนอกสันดอน เราบ่นกันว่าคงไปถูกคลื่นงอม กับตันจึงไปแก้ไข เป็นไปจอดคอยน้ำที่เกาะสีชัง

๑๖.๒๕: น. ถึงเกาะสีชัง หยุดจอดทอดสมอ กับตันจัดเรือเล็กให้พาเราขึ้นเที่ยวบนเกาะสีชัง ๑๗.๔๕ น. เรือออกจากเกาะสีชังข้ามสันดอน ๒๒.๑๕ หยุดจอดนอนที่ใต้ทุ่นแดง แทนขึ้นมานอนบางคอแหลม เพราะเราบ่นกันว่าจะถูกยุงกัด

วันที่ ๑ มิถุนายน เวลา ๓.๐๐ น. ออกเรือมาจอดลอยลำที่หน้าเมืองสมุทปราการ ให้โอกาศพนักงานภาษีลงมาทำกิจ ๔.๓๕ น. แล่นมากรุงเทพ ฯ

๗.๓๐ น. ถึงท่าบริษัทที่วัดพระยาไกร เรือจอดทอดสมอ นายฆริสเตียนเซนเอาเรือกลไฟเล็กไปรับเรามาขึ้นท่าห้างอีสตเอเซียติก ขึ้นรถกลับบ้าน