- ๑. แม่จ๋า
- ๒. อดีตมหาราชสดุดี
- ๓. วารสดุดี
- ๔. คลื่นแห่งสังสารวัฏฏ
- ๕. ภาพและสภาพ
- ๖. จริงกับแต่ง
- ๗. สังสารวัฏฏ
- ๘. รส
- ๙. ธรรมชาติกับมนุษย์
- ๑๐. แม้เมฆดำยังแรขอบน้ำเงิน
- ๑๑. ราตรี
- ๑๒. เตรียมชรา
- ๑๓. น้ำมันระกำ
- ๑๔. หัวไม้เก่าใหม่
- ๑๕. กิเลส
- ๑๖. นักกีฬา
- ๑๗. กีฬาไม่ถือชาติ
- ๑๘. น้ำใจนักกีฬา
- ๑๙. บทเพลงกราวกีฬา
- ๒๐. คำวิพากย์
- ๒๑. มิตรามิตร
- ๒๒. ภาพ ๔
- ๒๓. รามรันทด
- ๒๔. สามสอน
- ๒๕. มฤตยู
- ๒๖. ออปติมิสัมกับเป็สสิมิสัม
- ๒๗. สองนักสิทธ์
- ๒๘. ฉันเป็นหญิงหรือชาย
- ๒๙. ฉันเป็นชายหรือหญิง
- ๓๐. ชิงสุกก่อนห่าม
- ๓๑. ฉันขยันจริงๆ
- ๓๒. เขาเป็นคนขลาด
- ๓๓. เป็นตัวเราดีกว่า
- ๓๔. หัวหน้ากับลูกน้อง
- ๓๕. ไม้เรียว
- ๓๖. กถาศึกษาของเก่า
- ๓๗. นรี-นรุปฐาก
- ๓๘. พร
- ๓๙. โหราศาสตร์
- ๔๐. ดาราทองแห่งการแข่งขันยานยนตร์
- ๔๑. นักกีฬา
- ๔๒. การฝึกซ้อม Training
- ๔๓. แม่สำอาง
- ๔๔. จันทรชิต
- ๔๕. ดอกไม้
- ๔๖. หมอคงกับอาจารย์คำ
- ๔๗. ยถากรรม
- ๔๘. กระดูกสันหลัง
- ๔๙. เศรษฐเสนา สู้เศรษฐสงคราม
- ๕๐. เศรษฐกิจตกต่ำ
- ๕๑. โลกกับเครื่องจักร
- ๕๒. ภัยโลก
- ๕๓. พระของเรา
- ๕๔. ทำไม ?
- ๕๕. โจกโลก
- ๕๖. วัฏฏโก โลโก
- ๕๗. ชัยก่อกับชัยทำลาย
- ๕๘. กรรมงาม
- ๕๙. ยิหวาวิทยุ
- ๖๐. งานหกสิบ
- ๖๑. พฤษภ. ๒๔๗๙
- ๖๒. พรสี่
- ๖๓. ศานติสมัย
- ๖๔. อุดมคติกับสัมฤทธิคติ
- ๖๕. ใครและอะไรเอ่ย
- ๖๖. ดิม็อคระซีกับดิกเตเตอร์ชิป
- ๖๗. ไข้สันนิบาต
- ๖๘. คติพบใหม่
- ๖๙. สงครามจำแลง
- ๗๐. ชำร่วยโลก
- ๗๑. เงาะถอดรูป
- ๗๒. มัชฌิมาปฏิปทา
- ๗๓. ระบอบไหนแน่ ?
- ๗๔. ผีบุญ (๑)
- ๗๕. ผีบุญ (๒)
- ๗๖. ฝัน ?
- ๗๗. กฤษณา ?
กิเลส
เล่นเก่งไม่จำต้องเป็นนักกีฬา
เก่งกีฬาหาใช่ชื่อ | นักกีฬา ไม่เลย |
โทษกิเลสยังหนา | แน่นแท้ |
เล่นเกกมะเหรกพา | เสียชื่อ เสียอีก |
ฉุนง่ายใจโหด, แม้ | มืดหน้าพาพาล |
ผู้พร่าเกียรติสตรีไม่ใช่สุภาพบุรุษ
ชายชาญผลาญเกียรติแก้ว | กัญญา |
เพื่อกิเลสคือรา- | คะร้าย |
เป็นเสนียดแห่งสมา- | คมมนุษย์ นักแล |
ดีอื่นหมื่นพัน, หม้าย | ชื่อใช้ “สุภาพชน” |
ผู้ยอมเสี่ยงอย่างพนันไม่ใช่พ่อค้า
บุทคลเสี่ยงค้าเช่น | เล่นพะนัน[๑] |
หัวหกก้นขวิดผัน | ผกไขว้ |
โลภกิเลสเร็วพลัน | ผลาญย่อย ยับแล |
เสี่ยงแห่งพ่อค้าได้ | แต่น้อยค่อยคำนวณ |
คนขี้เมาไม่มีใครไว้ใจ
นักดื่มควรแบ่งได้ | เป็นสอง จำพวก |
เมากับไม่เมาครอง | สติไว้[๒] |
คนขาดสติตรอง | ตรึกห่อน เป็นแฮ |
ใครจะไว้ใจได้ | กิเลสร้ายแรงโมห์ |
นักการเมืองไม่จำต้องเป็นรัฐบุรุษ Statesman
นโยบายบอกแจ้ง | น้ำใจ จริงเฮย |
ว่านักการเมืองไฉน | แน่แท้ |
ใช่มิใช่รัฐบุรุษใคร | ใคร่ทราบ |
ดูกิเลสรู้แม่น, แม้ | มากน้อยค่อยแสดง |
พฤษภ. ๗๖
[๑] พะนัน พะนันเป็นการเสี่ยงได้เสี่ยงเสียเท่า ๆ กัน หรือมีแต่ประตูเสียมากกว่าประตูได้ เช่นหวยหรือสลากกินแบ่ง แต่การเสี่ยงของพ่อค้าที่เรียก Speculation นั้น เป็นการเสี่ยงได้มากกว่าเสี่ยงเสีย อย่างมากพ่อค้ายอมเสี่ยงไม่เกินกว่า ๒๕% ถ้าการค้าใดยอมเสี่ยงตั้ง ๕๐% การค้านั้นก็กลายเป็นการพะนันไป
[๒] ไว้ คนขี้เมากินเหล้าแม้แต่น้อยก็ต้องเมา ว่ากันว่ากินจิบเดียวก็เมา เพราะเชื้อเหล้าซึมซาบอยู่ในร่างกายมากแล้ว