แม่สำอาง

พอสบโฉมโสมเศร้ากระเส่าแสง เข้าแมกเมฆหมดสีไม่มีแรง มิยอมแข่งนวลน้องของพี่ยา ได้พบพักตร์พี่รักเจ้าเสียแล้ว แม่หญิงแก้วผู้ยอดสิเนหา จะแลไหนให้เพลินจำเริญตา ดังหยาดฟ้ามาสู่แผ่นดินดอน

เจ้างามผิวยิ่งผิวลิ้นจี่ผง เจ้างามคิ้วคิ้วก่งเกินคันศร สีปรางชนะปรางนางละคร งามโอษฐ์แดงอ่อนสำอางครัน งามเนตรดำขลับเหมือนกับย้อม ขนตาง้อมงอนเห็นเป็นเส้นปั้น ยามชำเลืองแลเห็นตาเป็นมัน ชายกะสันด้วยศรของสตรี ผมเจ้าหยักศกเสมือนคลื่น ลอนลอนลื่นลื่นหลบรอยหวี ดำขลับจับแสงอัคนี เซิงทรงส่งศรีโสภา เล็บเจ้าเงางามอร่ามเรื่อ ผ้าเสื้อทันสมัยไหล่หลังผ่า งามทรวงรัดทรงยกทรงพา ให้รูปทรงกัญญายวนยี

พี่ตามพิศจิตใจไม่เหินห่าง เพื่อหาทางผูกสมัครฝากรักพี่ แต่จนใจเมื่อได้แจ้งคดี ว่าฐานะพี่นี้ไม่ถึงนัก ลำพังค่าเสื้อผ้าพี่มีให้ แต่ค่าใช้บิลเครื่องสำอางค่อนข้างหนัก ต้องจำใจจืดจางเหินห่างรัก ธำรงศักดิ์กระต่ายหมายจันทร์ เอย

ธันว์. ๗๗