- ๑. แม่จ๋า
- ๒. อดีตมหาราชสดุดี
- ๓. วารสดุดี
- ๔. คลื่นแห่งสังสารวัฏฏ
- ๕. ภาพและสภาพ
- ๖. จริงกับแต่ง
- ๗. สังสารวัฏฏ
- ๘. รส
- ๙. ธรรมชาติกับมนุษย์
- ๑๐. แม้เมฆดำยังแรขอบน้ำเงิน
- ๑๑. ราตรี
- ๑๒. เตรียมชรา
- ๑๓. น้ำมันระกำ
- ๑๔. หัวไม้เก่าใหม่
- ๑๕. กิเลส
- ๑๖. นักกีฬา
- ๑๗. กีฬาไม่ถือชาติ
- ๑๘. น้ำใจนักกีฬา
- ๑๙. บทเพลงกราวกีฬา
- ๒๐. คำวิพากย์
- ๒๑. มิตรามิตร
- ๒๒. ภาพ ๔
- ๒๓. รามรันทด
- ๒๔. สามสอน
- ๒๕. มฤตยู
- ๒๖. ออปติมิสัมกับเป็สสิมิสัม
- ๒๗. สองนักสิทธ์
- ๒๘. ฉันเป็นหญิงหรือชาย
- ๒๙. ฉันเป็นชายหรือหญิง
- ๓๐. ชิงสุกก่อนห่าม
- ๓๑. ฉันขยันจริงๆ
- ๓๒. เขาเป็นคนขลาด
- ๓๓. เป็นตัวเราดีกว่า
- ๓๔. หัวหน้ากับลูกน้อง
- ๓๕. ไม้เรียว
- ๓๖. กถาศึกษาของเก่า
- ๓๗. นรี-นรุปฐาก
- ๓๘. พร
- ๓๙. โหราศาสตร์
- ๔๐. ดาราทองแห่งการแข่งขันยานยนตร์
- ๔๑. นักกีฬา
- ๔๒. การฝึกซ้อม Training
- ๔๓. แม่สำอาง
- ๔๔. จันทรชิต
- ๔๕. ดอกไม้
- ๔๖. หมอคงกับอาจารย์คำ
- ๔๗. ยถากรรม
- ๔๘. กระดูกสันหลัง
- ๔๙. เศรษฐเสนา สู้เศรษฐสงคราม
- ๕๐. เศรษฐกิจตกต่ำ
- ๕๑. โลกกับเครื่องจักร
- ๕๒. ภัยโลก
- ๕๓. พระของเรา
- ๕๔. ทำไม ?
- ๕๕. โจกโลก
- ๕๖. วัฏฏโก โลโก
- ๕๗. ชัยก่อกับชัยทำลาย
- ๕๘. กรรมงาม
- ๕๙. ยิหวาวิทยุ
- ๖๐. งานหกสิบ
- ๖๑. พฤษภ. ๒๔๗๙
- ๖๒. พรสี่
- ๖๓. ศานติสมัย
- ๖๔. อุดมคติกับสัมฤทธิคติ
- ๖๕. ใครและอะไรเอ่ย
- ๖๖. ดิม็อคระซีกับดิกเตเตอร์ชิป
- ๖๗. ไข้สันนิบาต
- ๖๘. คติพบใหม่
- ๖๙. สงครามจำแลง
- ๗๐. ชำร่วยโลก
- ๗๑. เงาะถอดรูป
- ๗๒. มัชฌิมาปฏิปทา
- ๗๓. ระบอบไหนแน่ ?
- ๗๔. ผีบุญ (๑)
- ๗๕. ผีบุญ (๒)
- ๗๖. ฝัน ?
- ๗๗. กฤษณา ?
ฝัน ?
อบิสสิเนียเสียแก่อิตาลี | ได้เป็นความกันที่ยินีว่า |
สันนิบาตชาติกริ้วนิ่วพักตรา | เพราะเหตุว่าเป็นสงครามข้ามบุกรุก |
วางแซงชั่นไม่ทันจะครบบท | งาไหม้หมดถั่วมันไม่ทันสุก |
เอกราชรัฐเก่าผู้เจ้าทุกข์ | ตกเข้ายุคเมืองขึ้นขมขื่นไป |
รสขมนี้ภาคีคืออังกฤษ | ก็พลอยติดลิ้นลื่นกลืนไม่ไหว |
แต่หนักเข้าขมเป็นเช่นยาใช้ | แก้โรคได้คืนดีไมตรีทวง |
ทำสัญญาหย่าฤทธิ์กับอิตาลี | ไม่กั้นทางนทีทะเลหลวง[๑] |
ลืมเรื่องเก่าเท่าฝันกันทั้งปวง | เลิกเป็นห่วงสถานทูตที่บูดแล้ว |
ฝันเช่นนี้ยังมีอีกรายหนึ่ง | คือฝันถึงเมืองขึ้นพื้นผ่องแผ้ว[๒] |
ซึ่งได้เอกราชเลิศจนเพริศแพร้ว | อยู่ในแถวบูรพทิศสะกิดใจ |
เดิมชื่อแมนจูเรียอาเฮียปก | บัดนี้ยกเป็นเขตต์ประเทศใหม่ |
เรียกว่าแมนจูกัวเข้าอยู่ใน | แสงอาทิตย์อุทัยวัยยังเยาว์ |
จะคงฝันหรือพลันเลิกฝันบ้าง | แต่ห้ามทางสันนิบาตอย่าถามเข้า[๓] |
โอ้สงสารสันนิบาตชาติของเรา | ยังต้องเฝ้าแต่ฝันวันคืนเอย |
มกร. ๗๙