รามรันทด

พญาโศก

โอ้ว่าสีดาดวงมาลย์	นงพาลเจ้าผู้เพ็ญศรี
กรรมแล้วแก้วแม่แต่นี้	จักมีแต่ขุ่นครุ่นใจ
เดิรดงนงลักษณ์ภักดี	ตามพี่จนยักษ์ลักได้
พี่เลิกพลลิงชิงชัย	ตามไปเข่นฆ่าราวี
ลงกากักแก้วแพรวตา	พี่กักลงกากรุงศรี
ล้างราพณ์ราบเสี้ยนไพรี	คืนครองธานีด้วยกัน
เสร็จศึกนึกเสร็จสิ้นทุกข์	สมสุขแทบชีวาสัน
จำเพาะเคราะห์ยามตามทัน	กรรมบันดาลพรากจากน้อง

พระยาตรึก

ใช่พี่สงสัยใส่โทษ	นงโพธพิสุทธิ์ผุดผ่อง
พระเพลิงเถกิงกาษฐ์[๑]กอง	ประคองชูช่วยอรทัย
ควรเห็นเป็นน่าสิ้นแหนง	แจ่มแจ้งประจักษ์รักใคร่
ทั้งทวยเทพสรึงตรึงษ์ไตร	ได้เป็นศากษี[๒]ทิพพยาน
แต่ว่าประชาชนมาก	เขาหากมารยาว่าขาน
กินแหนงแกล้งส่อข้อค้าน	คอยพาลเอา อย่างข้างเคอะ
ใส่ไคล้จะใคร่รันทำ	เชิงสำส่อนชู้ดูเถอะ
อ้างแบบแอบอิงยิ่งเลอะ	ตุ้มเปอะป้ายเจ้าเขลานัก

พระยารำพึง

อันว่ากษัตริย์ฉัตรเชษฐ	ทรงเดชทรงคุณทรงศักดิ์
เป็นธงเป็นธรรมนำชัก	ประจักษ์แจ้งแก่ธาตรี
อย่าว่าแต่มิ่งเมียแก้ว	เมื่อเป็นคุณแล้วแก้วพี่
ชนม์ชีพพี่ไซร้ไยมี	สละพลีเร็วพลัน
ขอแต่แหล่งหล้าฟ้าดิน	เป็นสุขจนสิ้นสรวงสวรรค์
ดำเนิรทำนองคลองธรรม์	จวบวันศูนย์สิ้นดิ้นฟ้า
เพรง[๓]พรากจากเจ้าเพราะราพณ์	คาบนี้เป็นราษฎร์ปราร์ถนา
จนใจจำส่งยุพา	ยังอาศรมสู่มุนี

กล่อมพระยา

ลักษมณ์พายุพาเพียงครู่	ดูนานปานยักษ์ลักหนี
หนหลังหวังได้คืนดี	หนนี้หมดหวังตั้งตรอง
เจ้าหม้ายพี่หม้ายต่างหม้าย	หมดหมายหมดหวังทั้งสอง
เจ้าโศกพี่โศกโศกพ้อง	น้ำตาจักนองอรรณพ
โอ้ว่าสีดานงเยาว์	เคราะห์เจ้าเคราะห์พี่ประสพ
เป็นกรรมของรามราฆพ[๔]	หมายภพใหม่พบอบรม
อันชีวิตพี่ต่อไป	จะต้องอกไหม้ไส้ขม
ครวญคร่ำพร่ำพระระงม	บรรทมแทบที่ไสยา

ตุล. ๕๖

[๑] กาษฐ์ ฟืน

[๒] ศากษี สักขี พยาน

[๓] เพรง แต่ก่อน

[๔] ราฆพ คือผู้ที่เกิดแต่ระฆุ ผู้เป็นกษัตริย์พระนามโด่งดังพระองค์หนึ่งในกษัตริย์สุริยวงศ์แห่งฮินดูประเทศ

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ