ฉันขยันจริงๆ

ฉันทำงานมากเหลือทน เหนื่อยกายใจจน
จักแทบระย่อท้อถอย
ตื่นเช้าเฝ้าการงานคอย ประดิดประดอย
จนเที่ยงจนสายบ่ายเย็น
เหนื่อยมากยากใจใครเห็น หัววางหางเว้น
สักวี่สักวันฤๅมี
เวลาหายากเต็มที ฉุกละหุกคลุกคลี
นาฑีที่ว่างช่างน้อย
งานคิดงานอ่านงานคอย งานใช้งานสอย
งานสั่งงานเสียเปลี้ยใจ
แลดูเขาอื่นดื่นไป บ่เห็นมีใคร
จักมีงานมากเหมือนฉัน
กล่าวนี้ใช่แกล้งแสร้งสรร ความจริงทั้งนั้น
ฉันมีแต่งาน-งาน-งาน
พบใครที่ไหนรำคาญ ฉันต้องเล่าขาน
ให้เขาทราบแน่แก่ใจ
เพื่อจะได้สิ้นสงสัย ว่าฉันนี้ไซร้
เป็นคนที่ไม่ขยัน
ฉันพูดอย่างนี้ทุกวัน ดูเขาพากัน
ยิ้ม ยิ้ม และยอมโดยดี
ท่านจงเอาอย่างฉันซี! ไม่ช้าจะมี
คนยิ้มและยอมเหมือนกัน

พฤศจิก. ๗๖

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ