- ๑. แม่จ๋า
- ๒. อดีตมหาราชสดุดี
- ๓. วารสดุดี
- ๔. คลื่นแห่งสังสารวัฏฏ
- ๕. ภาพและสภาพ
- ๖. จริงกับแต่ง
- ๗. สังสารวัฏฏ
- ๘. รส
- ๙. ธรรมชาติกับมนุษย์
- ๑๐. แม้เมฆดำยังแรขอบน้ำเงิน
- ๑๑. ราตรี
- ๑๒. เตรียมชรา
- ๑๓. น้ำมันระกำ
- ๑๔. หัวไม้เก่าใหม่
- ๑๕. กิเลส
- ๑๖. นักกีฬา
- ๑๗. กีฬาไม่ถือชาติ
- ๑๘. น้ำใจนักกีฬา
- ๑๙. บทเพลงกราวกีฬา
- ๒๐. คำวิพากย์
- ๒๑. มิตรามิตร
- ๒๒. ภาพ ๔
- ๒๓. รามรันทด
- ๒๔. สามสอน
- ๒๕. มฤตยู
- ๒๖. ออปติมิสัมกับเป็สสิมิสัม
- ๒๗. สองนักสิทธ์
- ๒๘. ฉันเป็นหญิงหรือชาย
- ๒๙. ฉันเป็นชายหรือหญิง
- ๓๐. ชิงสุกก่อนห่าม
- ๓๑. ฉันขยันจริงๆ
- ๓๒. เขาเป็นคนขลาด
- ๓๓. เป็นตัวเราดีกว่า
- ๓๔. หัวหน้ากับลูกน้อง
- ๓๕. ไม้เรียว
- ๓๖. กถาศึกษาของเก่า
- ๓๗. นรี-นรุปฐาก
- ๓๘. พร
- ๓๙. โหราศาสตร์
- ๔๐. ดาราทองแห่งการแข่งขันยานยนตร์
- ๔๑. นักกีฬา
- ๔๒. การฝึกซ้อม Training
- ๔๓. แม่สำอาง
- ๔๔. จันทรชิต
- ๔๕. ดอกไม้
- ๔๖. หมอคงกับอาจารย์คำ
- ๔๗. ยถากรรม
- ๔๘. กระดูกสันหลัง
- ๔๙. เศรษฐเสนา สู้เศรษฐสงคราม
- ๕๐. เศรษฐกิจตกต่ำ
- ๕๑. โลกกับเครื่องจักร
- ๕๒. ภัยโลก
- ๕๓. พระของเรา
- ๕๔. ทำไม ?
- ๕๕. โจกโลก
- ๕๖. วัฏฏโก โลโก
- ๕๗. ชัยก่อกับชัยทำลาย
- ๕๘. กรรมงาม
- ๕๙. ยิหวาวิทยุ
- ๖๐. งานหกสิบ
- ๖๑. พฤษภ. ๒๔๗๙
- ๖๒. พรสี่
- ๖๓. ศานติสมัย
- ๖๔. อุดมคติกับสัมฤทธิคติ
- ๖๕. ใครและอะไรเอ่ย
- ๖๖. ดิม็อคระซีกับดิกเตเตอร์ชิป
- ๖๗. ไข้สันนิบาต
- ๖๘. คติพบใหม่
- ๖๙. สงครามจำแลง
- ๗๐. ชำร่วยโลก
- ๗๑. เงาะถอดรูป
- ๗๒. มัชฌิมาปฏิปทา
- ๗๓. ระบอบไหนแน่ ?
- ๗๔. ผีบุญ (๑)
- ๗๕. ผีบุญ (๒)
- ๗๖. ฝัน ?
- ๗๗. กฤษณา ?
น้ำมันระกำ
(ขาดความหนักแน่น อันเป็นคุณสมบัติของนักกีฬา)
แค้นจริงแย่งกว่าแค้น | แน่นอุระ |
ผ่าวผ่าวร้าวทรวงสะ- | อึกสะอื้น |
โลกบ่น่าอยู่จะ | ละโลก แล้วแม่! |
ขุ่นยิ่งขุ่นครุ่นตื้น | อกตื้นตันทรวง |
ลรรลวง[๑]ห่วงกลับให้ | ใจประหวัด |
ห่วงชีพห่วงสมบัติ | ห่วงบ้าน |
ห่วงรักประจักษ์ภัส- | ดาหัก รักแฮ |
แค้นค่อยเข้าคัดค้าน | ข่มให้ใจแข็ง |
โรยแรงรันทดท้อ | หทัยถอน |
ใจหนึ่งยังอาวรณ์ | วิโยคข้อง |
อีกใจดั่งไฟฟอน | ร้อนระอุ |
ดื่มขวดยาชื่อพ้อง | กับน้องระกำใจ[๒] |
กรรมใดให้โทษแท้ | ทรมาน |
ดิ้นแด่วแดยันซาน | ทรุดล้ม |
กว่าจะวอดวายปราณ | ปลดทุกข์ เวทนา |
ราวกระทะทองแดงต้ม | นรกตั้งทั้งเป็น |
เอ็นดูสัตว์สู้ไม่ | ทรมาน มันแม่! |
แม้เพื่อภักษาหาร | นั่นไซร้ |
การตัดชีพเป็นการ | ทำรวด เร็วแล |
ไฉนแม่เหยียดมนุษย์ให้ | โหดร้ายบัดสี |
หนีร้อนดื่มพิษร้อน | นอนไฟ |
ตายบ่ง่ายดังใจ | ดอกเจ้า |
แฟชั่นใหม่หรือไฉน | ดื่นนัก |
แค้นจักแก้แค้นเข้า | เขตต์บ้าทารุณ |
ขาดคุณคือสติตั้ง | ยั้งคิด |
มีแต่จิตฟุ้งจิต | ต่ำต้อย[๓] |
เข้ารอยวิกลจริต | ชั่วขณะ |
คืนสติแม้แต่น้อย | จักพ้นมรณา |
พุทธมามกเว้น | อัตต- วิบาตกรรม |
ทางโลกแม้เราจะ | ผิดพ้น |
แต่ทางศาสนา ม- | หันตโทษ เทียวแม่ |
ฆ่าท่านฆ่าตนค้น | ต่างได้ไฉนหนอ |
กรกฎ. ๗๓
[๑] ลรรลวง ละลวง ลรรลุง ละลุง ตรอมใจ ทุกข์ใจ เจ็บใจ
[๒] ......ใจ น้ำมันระกำเป็นยาทาจึงหาซื้อได้ แต่ใน พ.ศ.๒๔๗๖ และต่อมามีผู้ฆ่าตัวตายด้วยดื่มน้ำมันระกำกันหนาหู หนังสือพิมพ์ก็ลงข่าวกันเกรียวกราวอยู่เสมอ ตายเพราะโกรธผัวแทบทั้งนั้น แต่ตายเพราะแค้นแม่ หรือเพราะรักผู้หญิงก็มี
[๓] ......ต่ำต้อย ในนิวรณ์ ๕ ถีนมิทธ จิตต์ทรุดต่ำ คือ หดหู่ เคลิบเคลิ้ม ท่านเปรียบเหมือนน้ำที่ปกคลุมมืดมิดด้วยจอกแหน และอุทธัจจกุกกุจจ จิตต์ฟุ้งซ่านรำคาญ ท่านเปรียบเหมือนน้ำเดือด