คลื่นแห่งสังสารวัฏฏ

แลทะเลลิบลิ่วล้วน ละลอกหลาม
แล่นไล่ไววิ่งตาม แตกส้า
ทะเลราบคลื่นเรียบงาม หัวหงอก กระฉอกฟอง
ยามทะเลเป็นบ้า คลื่นท้าขุนเขา
คนเรากำเนิดคล้าย คลื่นมหา สมุทรนอ
เปลี่ยนกระดูกเปลี่ยนเนื้อมา ทุกมื้อ
เฉกคลื่นเปลี่ยนน้ำคลา ไคลวิ่ง จริงเจียว
ได้ใหม่ถ่ายเก่ารื้อ รูปเลี้ยงชนม์เจริญ
ดำเนิรชีวิตด้วย เก่าไป ใหม่มา
เกิดเผล็ดเมล็ดพืชไฉน ใหญ่เบิ้ม ?
คลื่นน้อยค่อยเจริญไว จนแข่ง คีรี
ชีพดับคลื่นดับเยิ้ม หย่อมน้ำไปไหน ?
ทันใดวายุยาตรเต้า ตูมตาม
ทะเลตื่นคลื่นโครมคราม คลั่งไคล้
ชีวิตเกิดใหม่ยาม จุตติ
ใหม่กับเก่าเดียวได้ ใช่น้ำเดียวหรือ ?
ไยถืออัตตภาพไว้ ไม่วาง ?
อยู่อย่างคลื่นเดินทาง ทั่วหล้า
ตายเยี่ยงทะเลปาง คลื่นดับ
พยุเสกคลื่นใหม่ส้า ส่วนน้ำเดิมไหน ?
มนุษย์ใดใจติดแต้ว ตัวตน เกินไป
ย่อมอยู่เพื่อตน ทน หม่นไหม้
ยามมรณ์บ่มีหน ทางผุด เกิดแน่
ดูคลื่นเกิดดับได้ คติคล้ายคลึงกัน
กรรมอันประกอบแล้ว ทำคืน ได้ฤๅ ?
ผลชั่วดียั่งยืน อยู่ไซร้
คลื่นซัดฝั่งครืน ๆ ฝั่งเปลี่ยน แปลงพ่อ
เว้างอกฟอกหินให้ ชะโงกง้ำงำชล
ปรนฝั่งบังเกิดล้วน อ่าวแหลม เหลือตรา
แต่งภาพสภาพแถม ทาบให้
เพื่อชีพอชีพแกม กันก่อ เกิดเทอญ
กรรมชั่วดีมีได้ ดั่งให้เห็นผล
หนบกหนน้ำเตร่ เวหน
ดกดื่มชื่นชูชนม์ ชีพซร้อง
วิญญาณธาตุปรน ปรือชีพ ชีพคง
คลื่นขาดวิญญาณต้อง ต่ำต้อยลอยเหลว
ดีเลวสูงต่ำล้วน เราสม- มุติแน่
กรรมแต่งแปลงประชาคม ค่ำเช้า
ชีพอชีพอภิรมย์ ล้วนแต่ง กันและกัน
กรรมก่อผลต่อเต้า ติดต้อยตามสนอง

๑ พฤษภ. ๗๘

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ