วันที่ ๓๐ สิงหาคม ร.ศ. ๑๒๙(๒)

บ้านปืน เมืองเพ็ชรบุรี

วันที่ ๓๐ สิงหาคม ร.ศ. ๑๒๙

เจ้าพระยายมราช

ได้รับหนังสืออีกฉบับหนึ่งเรื่อง..................................................จะทำสัญญาอันเป็นปัณหาของวันอยู่เข้ามาให้ดู แต่ครั้น​เมื่อเขียนลงไปเช่นนี้แล้วนึกกลับใจว่าหนังสือเช่นนี้ส่งมาเปล่าๆ เห็นจะไม่ดี ควรจะให้มีผู้ถือมา ซึ่งเชื่อได้ว่าจะไม่หาย เพราะฉะนั้นจึงงดไว้ ขออย่าให้นึกว่าหนังสือที่กล่าวนั้นได้หายเสีย

ฝนที่นี่ตกลักลั่น บ้านปืนไม่ตกอีกคึกคักเลย ดินจะกลับแห้งเสียหมดแล้ว เพียงสเตชันรถไฟโรงทหารตกคักๆ ทุกวัน ที่สุดจนตลาดกรุดริมถนนดำรงรักษ์ตกทุกวัน เว้นแต่ในบ้านปืนไม่ตกมันเป็นเหมือนอย่างเมื่อครั้งทำสวนดุสิต เคยโกรธว่าฝนไปตกเสียบางรัก มันจะเป็นด้วยทำปถวีให้กำเริบอย่างหนึ่งอย่างใด มีตัดต้นไม้เป็นต้นฤๅอย่างไร เครื่องดูดล่อฝนจะน้อยไป ชอบกลเป็นเช่นนี้ได้ถึง ๒ คราวมาแล้ว เพราะจะว่าที่เล็กก็ไม่ได้กว้างอยู่ มันจะมีโทษเหมือนอย่างกับตัดป่าแลหมู่ไม้ได้บ้างฤๅอย่างไร ไม่มีใครเขาโทษว่าเพราะทำงาน แต่ข้าพเจ้าจะโทษเองว่าน่าจะเป็นได้เช่นนั้น.

สยามินทร์