วันที่ ๒๓ มกราคม ร.ศ. ๑๒๗

สวนดุสิต

วันที่ ๒๓ มกราคม รัตนโกสินทรศก ๑๒๗

เจ้าพระยายมราช

ด้วยจดหมายส่งปลาเทโพมาให้นั้นได้รับแล้ว วันนี้ได้แกงเลี้ยงกัน แต่มีความเสียใจที่ข่าฤๅอะไรอันเป็นเครื่องแกงในห้อง​เครื่อง กลิ่นแรงจัดเหมือนผ้านุ่งห่มชาววังน่าแต่ก่อน เข้าไปเหม็นฟุ้งอยู่ในน้ำพริก ได้เคยเกิดความกันมาตั้งแต่ไปเที่ยวครั้งนี้ เป็นที่เข้าใจกันชัดเจน ทำให้เสียรศไปหน่อยหนึ่ง อยากจะทราบด้วยว่าใครเป็นผู้สั่งให้ทอดแหปลาเทโพ จะหลบเหมือนเรื่องฆ่าหมาฤๅไม่ ตลับได้นำกล้วยตากมาให้ ได้ทดลองพร้อมกันดิแคลร์ว่าอร่อยดีเป็นอันมาก

ตรุศจีนปีนี้สังเกตุดูร่วงโรยไปไม่สู้ครึกครื้นอย่างแต่ก่อน ได้ขึ้นรถไปเที่ยวดูเห็นหนาแน่นอยู่แต่ที่เสมียนหวย บ่อนไพ่ข้างทางเงียบ เห็นจะเป็นด้วยขัดสนเรื่องเงินข้างเจ๊กจะไม่บริบูรณ์ พอนึกขึ้นมาอย่างนี้ ความคิดก็แล่นไปถึงเรื่องผูกปี้ ว่าพอตรุศจีนแล้วออกประกาศไป มันจะครางกันร่นเสียดอกกระมัง

อนึ่งได้ทราบจากพระยารองเมือง^๑ ว่าอดิเตอร์หนังสือพิมพ์จีนโนออกไปสิงคโปร์ ว่าจะไปหาที่ทำงาน ถ้าได้แล้วจะกลับมาพาครอบครัวไป จะคิดล่าหนังสือกีหนำเสียฤๅอย่างไร

อนึ่งมีเรื่องขันกฎหมายกรุงเก่า ๕๕ เล่ม ที่ ................. อวดอ้างนั้น กรมหลวงดำรงแต่งให้หลวงจันทร^๒กับหลวงประเสริฐ^๓ไปดู ​เจ้าของนัดให้ไปดูกลางคืน จะเป็นด้วยเห็นหลวงจันทรเขลาๆ จึงเอาออกมาให้ดู เห็นปรากฎว่ารอยขูดหางศักราชเลข ๖/๑๑๖๖ เปลี่ยนเป็นสูญให้เหลือแต่ ๑๐๐๖ จึงปฤกษามดถ่อหมอความเห็นว่าเป็นหนังสือหลวงควรจะไปเคลมเอาได้ แต่งให้พระยารองเมืองไปเคลม พอมันเห็นพระยารองเมืองนึกว่าพระยามัจจุราชมา ยอมสเรนเดอร์หมดบอกถวายทั้งไลเบอรี พระยารองเมืองได้ดูมีกฎหมาย ๒ เล่ม ศักราช ๑๐๐๖ ทั้ง ๒ เล่ม พงษาวดารมีเล่มเดียวเหมือนกับที่มีอยู่ในหอสมุด เป็นหนังสือเก่าแต่ได้แก้ไขเสียแล้ว พระยารองเมืองถามว่าไหนแกว่ามีมาก รับว่าผมหลอกเขาจะให้คนมาดู พระยารองเมืองไปนึกฉงนขึ้นมาว่าพงษาวดารจะเอาฤๅไม่ กลับมาหากรมดำรง กรมดำรงห้ามไม่ให้เอาพงษาวดารมา ครั้นกลับไปรับสมุดได้แล้ว เอามาถวายน่าพระที่นั่งอภิเศก ศักราชกลายเป็น ๑๑๖๖ ไปหมด รอยขูดสูญเติมหางเลขหก มันไวถ้าปล่อยเข้ามาเป็นรอยขูดแก้ศักราช จะถูกเข้าว่าแก้พระราชบัญญัติอีกกะทงหนึ่ง เห็นใกล้คุกนัก จึงได้หลบเอาซึ่งๆ หน้า พระยารองเมืองเสียทีไปหน่อยหนึ่ง

การทั้งปวงเป็นที่เรียบร้อยดีอยู่.

สยามินทร์