วันที่ ๒๙ กันยายน ร.ศ. ๑๒๘

เพ็ชรบุรี

วันที่ ๒๙ กันยายน ร.ศ. ๑๒๘

เจ้าพระยายมราช

ได้รับหนังสือกับต้นไม้แลสิ่งของที่ส่งมาวันนี้นั้นแล้วขอบใจ ถั่วแระได้เลี้ยงกันสนุกมาก ต้นมฮอกานีที่ส่งออกมาเล็กเหลือเกิน ทั้งที่จ่ายถนนแลที่ส่งครั้งนี้ ถ้าได้ขนาดยังเช่นห่อหยวกไปปลูกในท้องนา จะค่อยเร็วกว่าสักหน่อย ไม้ปลูกถนนตามจำนวนที่ส่งมาแต่ก่อน ว่ายังขาดอีกสัก ๓๐ ถ้าจะเอาไม้ที่ส่งมาครั้งนี้จ่ายให้ปลูกถนนเสียแทน ขอต้นขนาดศอก ๑ ส่งมาให้สัก ๒๐ ต้น สำหรับที่จะปลูกในบ้านได้จะดี

การที่มาครั้งนี้ไม่ได้ไปเที่ยวแห่งใด นอกจากบ้านปืนที่ได้​ซื้อไว้สำหรับจะเป็นที่พัก กำลังทำแผนที่อยู่ อากาศเมืองเพ็ชรบุรีเวลารดูนี้ เหมือนปลายรดูซัมเมอในเมืองเยอรมนี เช่นฮอมเบิกเป็นต้น ต่างกันแต่ที่โน่นหนาวมาก ที่นี่ร้อนกว่ามาก แต่อาการกิริยาที่จะเปลี่ยนร้อนเปลี่ยนหนาวเหมือนกัน คือถ้าฝนตกลงมาวันใดในเวลาที่ฝนตกนั้นเองเย็นขึ้นโดยเร็ว พอตกดึกก็ต้องห่มผ้า ถ้าฝนไม่ตกอีกก็ค่อยๆ ร้อนไป ร้อนพอเราบ่นฝนก็ตก เวียนกันอยู่เช่นนี้ มักจะมีแดดแขงในวันที่ร้อนจัดนั้นวันเดียว พอฝนตกแล้วก็มัวๆไปอีก ๒-๓ วัน พอแดดแขงก็ฝนตก ผิดกับกรุงเทพฯ ที่ไม่มีอายชื้นๆเป็นอากาศแห้ง แต่ไม่แห้งอย่างบางปอิน บางทีจะเป็นด้วยอยู่ในน้ำ ที่บางปอินนั้นเวลาแห้งแดดแขง แลดูเป็นเปลวดีแต่ฝนตกลงมาไม่ชื้น เพ็ชรบุรีได้เปรียบบางปอินอยู่ดังนี้ การเศร้าโศกเสียใจค่อยมีเวลาลืมไปบ้าง แต่ยังนึกเนืองๆ อาการที่หกล้มยืนได้สดวกดี นานเท่าใดก็ไม่เป็นไร ก้าวไปใกล้ๆ ก็ได้แต่ ถ้ามากก้าวนักยังเป็นสลักตอกอยู่ที่ต้นขากับตโพก ในเวลานี้ปลาทูตัวโตขึ้นแล้ว แต่ประดักประเดิดไม่รู้ที่จะส่งปลาสดยังไรได้ นึกคิดถึงอยากจะส่งก็ไม่สำเร็จ มีราษฎรขายของตามเรือมาก ได้ซื้อขนมบางอย่างส่งเข้ามาฝาก แต่จะส่งทางกรมวังเห็นจะเป็นการใหญ่นัก จึงได้ส่งเข้ามาที่นภาพร^๑ วานให้ช่วยส่งต่อออกไป

มีความคิดถึงอยู่เนืองๆ.

สยามินทร์