วันที่ ๑๒ มกราคม ร.ศ. ๑๒๕

กรุงเก่า

วันที่ ๑๒ มกราคม ร.ศ. ๑๒๕

ถึง พระยาสุขุม

ได้รับจดหมายลงวันนี้ ว่าด้วยเรื่องที่จะต่อเฉลียง รับจะทำได้นั้นเป็นที่พอใจเป็นอันมาก ขึ้นมาอยู่ที่นี่ก็นึกเป็นห่วงงาน ไม่ใช่ห่วงที่ว่าจะเร่งงาน เพราะไว้ใจเจ้าได้แล้ว ห่วงเรื่องจะยังลืมอะไรๆ อยู่ เช่นเฉลียงทางเดินนี้ ได้เห็นรายงานในวังว่า พระยาวรพงษ์^๑ ได้เข้ามาขนของในวังออกไปบ้างแล้ว ถ้าของที่ใหญ่จะตั้งที่เสียทีเดียวได้ก็ให้ตั้ง เว้นแต่รูปภาพยังมีข้อลังเลอยู่บ้าง ว่าแผ่นใดควรจะติดที่แห่งใด ให้เทียบที่ไว้ให้ดูก่อนอย่าเพ่อติด มีความยินดีที่จะได้พบในวันที่ ๑๕

ขอบใจที่บอกข่าวไฟไหม้มาให้รู้ทันที ข้างเหนือนี้มีไฟทิ้งหลายครั้งแล้ว แต่ดับได้ ครั้งนี้ก็มีความสงไสยเป็นอันมากโปลิศรักษาการไม่มีพอ ได้สั่งกรมนเรศแล้วให้เติมขึ้นก็เห็นจะยังไม่ได้เติม ถ้าไม่ได้ตัวผู้ร้ายทิ้งไฟเสียสักคนหนึ่งแล้ว เห็นจะยังไหม้อีก ได้ว่ากับกรมนเรศแล้ว ว่าถ้าไฟไหม้อีกคราวนี้ จะต้องให้เสนาบดีกระทรวงเมืองเสียค่าอาญาไฟเสียบ้าง

สยามินทร์