- คำนำ
- พระราชนิพนธ์คำนำ
- นมัสกฤติกถา
- อารัมภกถา
- นิทานวัจนะ
- นโลปาข๎ยานัม์
- สรรคที่ ๑
- สรรคที่ ๒
- สรรคที่ ๓
- สรรคที่ ๔
- สรรคที่ ๕
- สรรคที่ ๖
- สรรคที่ ๗
- สรรคที่ ๘
- สรรคที่ ๙
- สรรคที่ ๑๐
- สรรคที่ ๑๑
- สรรคที่ ๑๒
- สรรคที่ ๑๓
- สรรคที่ ๑๔
- สรรคที่ ๑๕
- สรรคที่ ๑๖
- สรรคที่ ๑๗
- สรรคที่ ๑๘
- สรรคที่ ๑๙
- สรรคที่ ๒๐
- สรรคที่ ๒๑
- สรรคที่ ๒๒
- สรรคที่ ๒๓
- สรรคที่ ๒๔
- สรรคที่ ๒๕
- สรรคที่ ๒๖
- อุตตรกถา
- อธิบายในลักษณประพนธ์
- อภิธาน
นมัสกฤติกถา
โอม์ นโม รัต๎นต๎รยัน์ส์ ศรณํ คัจ์ฉามิ
๏ โอมนโมนอบน้อม | วันทา |
อรหันตสัมมา | พุทธเจ้า |
อุตตมะธรรมสา | ธุเลิศ |
มหาตมะสงฆ์เค้า | เขตเนื้อนาบุญ ฯ |
โอม์ นโม คเณศาย วิฆ๎เนศ๎วราย
๏ โอมสุนทรเทพไท้ | คเณศร |
สิทธิบดีพร | เพริศแพร้ว |
อันข้าประพนธ์กลอน | สุทธิพากย์ |
จงช่วยนำข้าแคล้ว | คลาศพ้นขัดขวาง ฯ |
นโม วยาสาย กฤษณไทวปายนาย
๏ พลางนบพระวยาสเจ้า | ทวิชนม์ |
กฤษณะไทวปายน | พรตกล้า |
ผู้แต่งเรื่องพระนล | สันสกฤต นั่นแล |
ขอจุ่งดลจิตข้า | แต่งแม้นพระมุนี ฯ |
นโม คุรเว เม
๏ เกศีโอนนอบน้อม | ครูบูรพ์ |
ผู้เริ่มประเดิมพูล | พิทยไว้ |
โศภนอิศรางกูร | มุสิก นามนา |
เธอเพาะนิไสยให้ | ชอบพร้อมโคลงกลอน ฯ |
นโม อุปธ๎ยาย เม
๏ อ่อนกายศีร์ษะก้ม | นมัสการ |
พระอุปัธยาจารย์ | พรตเจ้า |
ขอคุณพระบรรสาน | จิตแน่ว |
บ่มิเหินห่างเค้า | เขตแคว้นแดนกุศล ฯ |
นโม ชนเน เม
๏ กมลมนัสน้อม | อัญชลี |
สมเด็จพระชนนี | เกิดเกล้า |
ขอจงพระทรงศรี | สวัสดิสุข เกษมเทอญ |
เพื่อพระคุณค่ำเช้า | ร่มเพี้ยงฉายา ฯ |
นโม วิศ๎เวเทเวโภ๎ย
๏ วันทาทวยเทพไท้ | เทเวศร์ |
ทรงมหิทธิฤทธิ์เดช | อะคร้าว |
อาทิอมรเศรษฐ | ผดุงรัฐ สยามแฮ |
อิกพระบรรพบุรุษท้าว | สถิตด้าวแดนสรวง ฯ |
สิท์ธัม์ อัส๎ตุ
๏ ขอปวงสิ่งซึ่งข้อย | บูชา |
ช่วยขจัดพิบัติพยา | ธิไซ้ร |
ขอสยามราชอาณา | จักร์มั่น อยู่เทอญ |
ทวยราษฎร์ปราศทุกข์ได้ | สุขซ้อนสุขเสริม ฯ |