- คำนำ
- คำปรารภ
- นามท่านที่เป็นครู
- บทที่ ๑ จรกาทราบข่าวศึกมาติดเมืองดาหา
- บทที่ ๒ ตำมะหงงของจรกาจัดพล
- บทที่ ๓ อิเหนาครวญถึงนางจินตะหรา
- บทที่ ๔ ม้าใช้อิเหนาไปสืบทัพจรกา
- บทที่ ๕ ประสันตายั่วอิเหนา เมื่อรู้ว่าจรกายกมา
- บทที่ ๖ ชาวเมืองมาดูอิเหนาเข้าเมือง
- บทที่ ๗ ชาวเมืองชมอิเหนา
- บทที่ ๘ ท้าวดาหาสั่งให้สียะตราไปไหว้อิเหนา
- บทที่ ๙ ยาสา สั่งให้จัดปะเสบันอากง
- บทที่ ๑๐ พี่เลี้ยงปลอบบุษบา จะให้ขึ้นไปเฝ้า
- บทที่ ๑๑ นางมะดีหวีลงไปตามนางบุษบา ปลอบให้ขึ้นไปเฝ้า
- บทที่ ๑๒ นางมะดีหวีเตือนให้นางบุษบาออกไปไหว้อิเหนา
- บทที่ ๑๓ พี่เลี้ยงเถ้าแก่กำนัล ชมโฉมอิเหนา
- บทที่ ๑๔ นางบาหยัน ห้ามเถ้าแก่กำนัล
- บทที่ ๑๕ นางกำนัลพูด เมื่ออิเหนาเสียสติ
- บทที่ ๑๖ จรกาเข้าเฝ้าทูลท้าวดาหา
- บทที่ ๑๗ นางกำนัลติจรกา
- บทที่ ๑๘ กรมวังสั่งจัดตำหนักให้สุหรานากง กะหรัดตะปาตีพัก
- บทที่ ๑๙ สียะตรา เล่นเครื่องเล่นต่างๆ
- บทที่ ๒๐ สียะตราพูดกับอิเหนา เมื่อไปหาจรกากลับมา
- บทที่ ๒๑ อิเหนาส่งของมาถวายท้าวดาหา
- บทที่ ๒๒ พี่เลี้ยงปลอบนางบุษบาให้ร้อยดอกไม้
- บทที่ ๒๓ ท้าวล่าสำเข้าเฝ้าท้าวดาหา
- บทที่ ๒๔ ยาสาสั่งกระบวนเสด็จไปใช้บล
- บทที่ ๒๕ นางกำนัลดีใจจะได้ตามเสด็จ
- บทที่ ๒๖ สียะตราเถียงกับนางบุษบาเมื่อรับดอกไม้
- บทที่ ๒๗ ประสันตาชมนางบุษบา ล้ออิเหนา
- บทที่ ๒๘ ประสันตาชมนางบุษบา ล้ออิเหนา (ไม่ใช้)
- บทที่ ๒๘ สังคามาระตาพูดกับประสันตา (ที่ใช้)
- บทที่ ๒๙ สียะตราเถียงกับนางบุษบา เรื่องดอกไม้
- บทที่ ๓๐ นางบุษบาเล่นธาร
- บทที่ ๓๑ นางมะเดหวีอ่านสาร
- บทที่ ๓๒ จรกาออกพลับพลา
- บทที่ ๓๓ สมันกลับมาทูลมะเดหวี
- บทที่ ๓๔ นางกำนัลเล่นสะบ้า
- บทที่ ๓๕ นางบุษบาเล่นน้ำ
- บทที่ ๓๖ นางบุษบาเล่นเอาเถิด
- บทที่ ๓๗ นางยุบลหลงทาง
- บทที่ ๓๘ นางยุบลทูลอิเหนา
- บทที่ ๓๙ อิเหนาพูดกับนางยุบล
- บทที่ ๔๐ นางกำนัลเที่ยวหานางยุบล
- บทที่ ๔๑ อิเหนาดูเล่นกระบี่กระบอง
- บทที่ ๔๒ นางมะเดหวีให้สาวใช้มาไล่กิดาหยัน
- บทที่ ๔๓ นางมะเดหวีสอนนางบุษบาให้เสี่ยงเทียน
- บทที่ ๔๔ อิเหนาพูดปลอมพระปฏิมา
- บทที่ ๔๕ อิเหนาพูดกับนางมะเดหวี
- บทที่ ๔๖ อิเหนาขอสัตย์นางมะเดหวี
- บทที่ ๔๗ นางมะเดหวีให้สัตย์กับอิเหนา
- บทที่ ๔๘ หกกษัตริย์เล่นลอนเตนนิส
- บทที่ ๔๙ พวกระเด่นว่าเปรียบจรกา
- บทที่ ๕๐ พวกระเด่นพูดว่าเปรียบจรกาต่อไปอีก
- บทที่ ๕๑ สาวใช้ไปดูฤษี
- บทที่ ๕๒ นางมะเดหวีพูดกับพระฤษี
- บทที่ ๕๓ ฤษีถามเรื่องรดน้ำมนต์
- บทที่ ๕๔ ฤษีรดน้ำมนต์และให้พร
- บทที่ ๕๕ จรกาสั่งจัดพลจะไปตามนางบุษบา
- บทที่ ๕๖ จรกาพูดกับสังคามาระตา
- บทที่ ๕๗ กะระตาหลาทูลอิเหนาว่าจรกามาเฝ้า
- บทที่ ๕๘ จรกา ล่าสำ สิ้นสงสัยอิเหนา
- บทที่ ๕๙ ท้าวดาหาว่ากับอิเหนาเมื่อไปแก้สงสัย
- บทที่ ๖๐ นางวิยะดาถามอิเหนาถึงนางบุษบา
- บทที่ ๖๑ นางวิยะดาจะตามอิเหนาไปป่า
- บทที่ ๖๒ ประสันตานางบาหยันเชิญนางบุษบาไปชมสวน
- บทที่ ๖๓ ประสันตาเล่นตลกเวลานางบุษบาชมสวน
- บทที่ ๖๔ อิเหนาหลบพายุในเงื้อมเขา
- บทที่ ๖๕ ประสันตากะระตาหลาตกใจเมื่อนางหาย
- บทที่ ๖๖ อิเหนาสลบเมื่อทราบว่านางบุษบาหายไป
- บทที่ ๖๗ สังคามาระตาเตือนสติอิเหนา
บทที่ ๗
ชาวเมืองชมอิเหนา
ต่อบทร้อง “ไพร่ฟ้าจะได้พึ่งสืบไป” หน้า ๘
(บทชาวเมือง กระบวนอิเหนาออกจากโรงเดินวน สิ้นบทแล้วขึ้นเจรจาตอนนี้ นายมากราบถวายบังคมสามครั้ง นายอ่างยกมือขึ้นไหว้ หนานบุญสงเอามือประนมอยู่กลางกระหม่อม มะกะตอยไหว้เหมือนกัน ขุนพัฒน์หลงเคี้ยะ มิสเตอร์ก๊อกเปิดหมวก)
ขุนพัฒน์หลง | ฉะ ฉะ ฉะ ฉวยจีน ฉวยจีนจีนน่อ งามอะไลยังลี้ ลูหน้ายังกะพะเนื้อหอมทีเลียว ฉา โหนยเน่ หูตาตะละกวนอิมเหนีย คนลูปยังลี้ถ้าเป็นมวงจีง_ |
นายอ่าง | กะ กะ กะ ก็ ก็ ก็ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ดี (พร้อมกัน) ฮา |
หนานบุญสง | ฉาธุ ฉาธุ งามบ่อแพ่ |
นายมา | เออพ่อคุณ งามราวกะพระศรีอาริย์ ไม่เคยพบเคยเห็นเลย |
ขุนพัฒน์หลง | คนมีลักหะหนะยังลี้ ก็มีบุญมีความศุขมากมาก |
นายมา | ความศุขความศุขที่พูด รู้หรือว่าเป็นยังไร |
ขุนพัฒน์หลง | ทำไลไม่ลู้ กะสิบายอกสิบายใจซิน่า |
นายมา | คนอย่างไรจึงเรียกว่าคนสบาย |
ขุนพัฒน์หลง | มีเงินมากมาก อยู่นานนานตาย |
นายมา | มีเงินมากทุกข์มาก เพราะต้องระวัง ตายช้าอยู่เป็นขี้ข้าอนิจจัง |
ขุนพัฒน์หลง | ก็ยังลั้น อะไลอะไลพ่อนักปาชถึงจะสิบาย |
นายมา | ไม่เกิดไม่แก่ไม่ตาย อ๊ะเราพูดนอกคอกจนสุดกระบวนไปแล้ว หวลนึกถึงทูลกระหม่อมแก้วก็เสียดาย |
ขุนพัฒน์หลง | พั้ว พั้ว กวนก๋งช่วยปุนเถา ให้ไล่ลูกเจ้าลูกนาย |
หนานบุญสง | อือว่า ผีเหย้าท้าวเลือนช่วยทูลหัว ได้เมียสมตัวจะเส้นใจควาย |
มิสเตอก๊อก | โอ๊ะ จั๋นอ้อนวอนปร๊ะเจ้า ให้จ้วยเก๋าให้สปายสปาย |
มะกะตอย | เออเออ พีพ่อพีแม่ ซมคิดจะทะแยทะวาย |
นายอ่าง | ฉัน ฉัน ข็ ข็ ข็ งะ งะ_ |
มิสเตอก๊อก | กุ๊ดมอนิง นาย |
นายมา | ฮื้อ ฮื้อ แล้วกันพ่อเจ้าประคุณ ไปเสียสุดสายตาแล้ว ลูกจะได้ดูที่ไหนอิกเล่าพ่อคุณ |
ขุนพัฒน์หลง | อย่า อย่า อั๊ว อั๊ว อั๊วว่าถ้าเป็นมวงจีง_ |
มิสเตอก๊อก | อ๋าย อ๋าย อย่าเป็นตุ๊ก ไม่เป็นไหร มานี่เตอะ จั๋นจะปาวิ่งแก่งไปดู ตำเนียมนอกไม่ตื๋อ ไม่เป็นไหร |
หนานบุญสง | บ่า บ่อได้แล้วน้อ ค่อยกั่วเขาเอาดาบปาดค้อ ม้วยบ่อใด้กับไปเมืองน้อ |
มิสเตอก๊อก | อย่ากลัว อยากดูต้องดู ใคจะไปก็ไป จั๋นไปเดี๋ยวนี้ (พร้อมกัน เว้นแต่หนานบุญสง) ไป ไป |
นายมา | ตายก็ตาย ถึงตายก็กำลังชื่นใจ คงได้ไปที่ชอบ ไปก็ไป |
หนานบุญสง | บ่า คอยยั่นนักน้อ ไปบ่อได้ นึกนึกแล้วคำดูคอใจมันหายวาบวาบ |
นายมา | อ๋าย เอาไปให้ได้ (ฉุดตัวหนานบุญสงวิ่งลัดไปเข้าโรง) |