บทที่ ๕๔

ฤษีรดน้ำมนต์แลให้พร

ต่อบทร้อง “อย่ามีโรคันต์อันตราย” หน้า ๑๐๒

 

(จะรดน้ำตาไม่เห็นพล่ำเผลอต่างๆ) อะแฮม อะแฮม ทิวาตปติ อาทิจโจ ปทึมปทึมปทึม ปทึมปทึมมา สันนัทโธปทึมปทึมติ ฮาฌายิตปทึมปทึมปทึม ฮือ อะแฮม เอ้เตนสาวัชเชนะ

(ทำเสียงอย่างโลกทีป ว่าคำพรลิลิต)

๏ จงเจริญชนมยั้ง ยืนนาน
บำราศโรคสำราญ สุขรั้ง
จงมีแต่สองหลาน เสมอร่วม พรนอ
ร่วมจิตรร่วมใจตั้ง แต่ได้สรงชล ฯ
๏ จงเสวยผลคุณปริตร อันอาตมาสฤษฎิ์บัดนี้
ขุ้นข้องหมองก่อนกี้ เสื่อมสิ้นสาบสูญ เทอญนา
๏ บริบูรณ์ทุกสิ่งได้ ลาภยศสุขสวัสดิ์ให้
มากยั้งยืนเกษม โสดเทอญ ฯ

ฮือ ฮือ อะแฮม อะแฮม
(ทำเสียง ยูดี)
ขอถวายพร ธรรมดารดน้ำในเวลาการเช่นนี้ ต้องรับพระอทานถวายพระพร เพิ่มเติมเตือนพระสติสักน่อย อันธรรมดาว่าหนุ่มกับสาว อุปมาเหมือนหนึ่งดอกรุกขชาติอันแย้มยินดีที่จะรีบเบิกบานรับแสงพระอาทิตย์อันอุทัย แต่เมื่อต้องแดดหนักไปก็จะเหี่ยวแห้งหนักลงฉันใด ความอุปมัยก็ฉันนั้น เพราะฉะนั้นจงทรงประพฤติการสามัคคีให้เสมอ อย่าให้ยิ่งนักหย่อนนัก จึงจะยืดยืนนานได้ อย่าให้เป็นเหมือนเช่นเขาว่า รักนักมักหน่าย คล้าย โอ๊ (สอื้น) อึหึ อึหึ คิดถึงปะตาระกาหลา ถ้าเสด็จอยู่นี่จะดีพระทัย อึหึ อึหึ อะแฮม ขอถวายพร ที่ถวายพรนี้ยังไม่จบ คือยังมิได้ยถา เพราะจะต้องงดไว้ต่อเมื่อกิจทานสำเร็จแล้ว ขอถวายพระพร

บาหยัน พิโธ่ พิโธ่ อนิจจัง อนิจจัง แม่ส้าเหง็ด ผ้าห่อหมากหล่อนนั้น ฉันขอเถอะ ท่านจะได้ยะถายะแถเสียรู้แล้วไป

(คำเจรจาหมดตอนเพียงนี้ตอนหนึ่ง ในระหว่างนี้ไม่มีคำเจรจา ไปจับมีเมื่อลักนางแล้ว)

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ