- คำนำ
- คำปรารภ
- นามท่านที่เป็นครู
- บทที่ ๑ จรกาทราบข่าวศึกมาติดเมืองดาหา
- บทที่ ๒ ตำมะหงงของจรกาจัดพล
- บทที่ ๓ อิเหนาครวญถึงนางจินตะหรา
- บทที่ ๔ ม้าใช้อิเหนาไปสืบทัพจรกา
- บทที่ ๕ ประสันตายั่วอิเหนา เมื่อรู้ว่าจรกายกมา
- บทที่ ๖ ชาวเมืองมาดูอิเหนาเข้าเมือง
- บทที่ ๗ ชาวเมืองชมอิเหนา
- บทที่ ๘ ท้าวดาหาสั่งให้สียะตราไปไหว้อิเหนา
- บทที่ ๙ ยาสา สั่งให้จัดปะเสบันอากง
- บทที่ ๑๐ พี่เลี้ยงปลอบบุษบา จะให้ขึ้นไปเฝ้า
- บทที่ ๑๑ นางมะดีหวีลงไปตามนางบุษบา ปลอบให้ขึ้นไปเฝ้า
- บทที่ ๑๒ นางมะดีหวีเตือนให้นางบุษบาออกไปไหว้อิเหนา
- บทที่ ๑๓ พี่เลี้ยงเถ้าแก่กำนัล ชมโฉมอิเหนา
- บทที่ ๑๔ นางบาหยัน ห้ามเถ้าแก่กำนัล
- บทที่ ๑๕ นางกำนัลพูด เมื่ออิเหนาเสียสติ
- บทที่ ๑๖ จรกาเข้าเฝ้าทูลท้าวดาหา
- บทที่ ๑๗ นางกำนัลติจรกา
- บทที่ ๑๘ กรมวังสั่งจัดตำหนักให้สุหรานากง กะหรัดตะปาตีพัก
- บทที่ ๑๙ สียะตรา เล่นเครื่องเล่นต่างๆ
- บทที่ ๒๐ สียะตราพูดกับอิเหนา เมื่อไปหาจรกากลับมา
- บทที่ ๒๑ อิเหนาส่งของมาถวายท้าวดาหา
- บทที่ ๒๒ พี่เลี้ยงปลอบนางบุษบาให้ร้อยดอกไม้
- บทที่ ๒๓ ท้าวล่าสำเข้าเฝ้าท้าวดาหา
- บทที่ ๒๔ ยาสาสั่งกระบวนเสด็จไปใช้บล
- บทที่ ๒๕ นางกำนัลดีใจจะได้ตามเสด็จ
- บทที่ ๒๖ สียะตราเถียงกับนางบุษบาเมื่อรับดอกไม้
- บทที่ ๒๗ ประสันตาชมนางบุษบา ล้ออิเหนา
- บทที่ ๒๘ ประสันตาชมนางบุษบา ล้ออิเหนา (ไม่ใช้)
- บทที่ ๒๘ สังคามาระตาพูดกับประสันตา (ที่ใช้)
- บทที่ ๒๙ สียะตราเถียงกับนางบุษบา เรื่องดอกไม้
- บทที่ ๓๐ นางบุษบาเล่นธาร
- บทที่ ๓๑ นางมะเดหวีอ่านสาร
- บทที่ ๓๒ จรกาออกพลับพลา
- บทที่ ๓๓ สมันกลับมาทูลมะเดหวี
- บทที่ ๓๔ นางกำนัลเล่นสะบ้า
- บทที่ ๓๕ นางบุษบาเล่นน้ำ
- บทที่ ๓๖ นางบุษบาเล่นเอาเถิด
- บทที่ ๓๗ นางยุบลหลงทาง
- บทที่ ๓๘ นางยุบลทูลอิเหนา
- บทที่ ๓๙ อิเหนาพูดกับนางยุบล
- บทที่ ๔๐ นางกำนัลเที่ยวหานางยุบล
- บทที่ ๔๑ อิเหนาดูเล่นกระบี่กระบอง
- บทที่ ๔๒ นางมะเดหวีให้สาวใช้มาไล่กิดาหยัน
- บทที่ ๔๓ นางมะเดหวีสอนนางบุษบาให้เสี่ยงเทียน
- บทที่ ๔๔ อิเหนาพูดปลอมพระปฏิมา
- บทที่ ๔๕ อิเหนาพูดกับนางมะเดหวี
- บทที่ ๔๖ อิเหนาขอสัตย์นางมะเดหวี
- บทที่ ๔๗ นางมะเดหวีให้สัตย์กับอิเหนา
- บทที่ ๔๘ หกกษัตริย์เล่นลอนเตนนิส
- บทที่ ๔๙ พวกระเด่นว่าเปรียบจรกา
- บทที่ ๕๐ พวกระเด่นพูดว่าเปรียบจรกาต่อไปอีก
- บทที่ ๕๑ สาวใช้ไปดูฤษี
- บทที่ ๕๒ นางมะเดหวีพูดกับพระฤษี
- บทที่ ๕๓ ฤษีถามเรื่องรดน้ำมนต์
- บทที่ ๕๔ ฤษีรดน้ำมนต์และให้พร
- บทที่ ๕๕ จรกาสั่งจัดพลจะไปตามนางบุษบา
- บทที่ ๕๖ จรกาพูดกับสังคามาระตา
- บทที่ ๕๗ กะระตาหลาทูลอิเหนาว่าจรกามาเฝ้า
- บทที่ ๕๘ จรกา ล่าสำ สิ้นสงสัยอิเหนา
- บทที่ ๕๙ ท้าวดาหาว่ากับอิเหนาเมื่อไปแก้สงสัย
- บทที่ ๖๐ นางวิยะดาถามอิเหนาถึงนางบุษบา
- บทที่ ๖๑ นางวิยะดาจะตามอิเหนาไปป่า
- บทที่ ๖๒ ประสันตานางบาหยันเชิญนางบุษบาไปชมสวน
- บทที่ ๖๓ ประสันตาเล่นตลกเวลานางบุษบาชมสวน
- บทที่ ๖๔ อิเหนาหลบพายุในเงื้อมเขา
- บทที่ ๖๕ ประสันตากะระตาหลาตกใจเมื่อนางหาย
- บทที่ ๖๖ อิเหนาสลบเมื่อทราบว่านางบุษบาหายไป
- บทที่ ๖๗ สังคามาระตาเตือนสติอิเหนา
บทที่ ๖๓
ประสันตาเล่นตลกเวลาบุษบาชมสวน
ต่อบทร้อง “ก็พาทีสรวลสันต์กันไปมา” หน้า ๒๓๓
| ประสันตา | แฮ้ นี่ถามจริงจริงเถอะ ไม่เชื่อจริงจริงหรือ |
| บาหยัน | นี่ก็ถามจริงจริงเถอะ ปดจริงจริงหรือ |
| ประสันตา | จ้ะ ปด ปด ปด (หน้าเฉย) |
| พร้อมกัน | ฮะ ฮะ ฮะ |
| ประสันตา | เร็ว เร็ว เร็ว เร็ว (เข้าลากรถ) |
| บาหยัน | ดูเอาสิ เสด็จอยู่นี่ นี่อะไร |
| กะระตาหลา | ฮะ นั่นจะพาไปไหน |
| ประสันตา | เร็วเร็ว (ลากวิ่ง) |
| บาหยัน | อะไร อะไร ดู ดูน่ะ วิ่งทำไม |
| ประเสหรัน | อุ๊ย มีสัตว์ร้ายจริงหรือที่นี่ ประสันตาถึงได้พารถวิ่งทะเล่อทะล่า |
| กะระตาหลา | อะไรหึ นี่จริงจริงหรือ (ช่วยลากรถวิ่ง) |
| ประสันตา | ไปทางนุ้น ไปทางนุ้น เร็วเร็ว เร็วเร็ว |
| นางทั้งสาม | อะไร ประสันตา ประสันตา อะไร อะไร |
| ประสันตา | เร็วเร็ว ไป ไป |
| บุษบา | อุ๊ย อุ๊ย นี่อะไร |
| ประสันตา | ฮ้าย ฮ้าย เหนื่อยจริง หยุดที (หยุดรถ) |
| บาหยัน | อ้าว อ้าว พาวิ่งมาละหยุดเสียทำไมล่ะฮะ |
| ประสันตา | พุ่ทโธ่ ก็เหนื่อยราวกะจะขาดใจ |
| นางทั้งสาม | นี่อะไร นี่อะไร (เหลียวดูรอบ) |
| ประสันตา | อ้าว เห็นรถเดินช้าช้าไม่ทรงสบาย ก็ลองฮ่อถวายดูยังงั้นเอง หี้ หี้ (ยิ้มเหี้ย) |
| พร้อมกัน | อะพุ่ทโธ่ อะพุ่ทโธ่ |
| บาหยัน | ฮะฮะฮะ คนคนนี้สำคัญจริง ปดด้วยปากไม่สะใจ ปดด้วยมืออิกก็ได้ |
| ปะเสหรัน | จริงหล่อน ดีปรากฎปดไม่มีตัวสู้ |
| ประสันตา | คอยดู จะปดให้เชื่ออิกทั้งรู้ |
| กะระตาหลา | อ๊ะ ได้ทีละอย่ากำเริบให้มันหนักไป |
| ประสันตา | จะให้ลองเมื่อไร เดี๋ยวนี้หรือ เอาปดกันเล่นสดสดใหม่ |
| กะระตาหลา | ฮะฮะ พ่อคุณ สุดใจละเจ้า ข้าไหว้ |
| ประสันตา | คอยดูคอยฟัง จะปดละนะ (เดินเลี่ยงไปนั่งลงเอามือปัดปัดแล้วกลับมายืนชักรถทำหน้าเฉย) |
| บาหยัน | นี่ปดแล้วหรือจะทำอย่างไรต่อไป |
| ประสันตา | ว่าจะปดแล้วไม่ปดจะเป็นขี้ปดหรือไม่ |
| กะระตาหลา | นี่แล้วแล้วหรือ พุ่ทโธ่ |
| ประสันตา | ก็แกเชื่อหรือไม่เล่าล่ะว่าข้าจะปด |
| กะระตาหลา | เท่านั้นเถอะพ่อมโหสถ อย่าพูดให้มากความไปเลยเจ้าสามสิบสองคด |
| ประสันตา | เอ้ายังงั้นก็มาเทียมเข้า อย่าช้าเจ้าม้ารถ (ดีดมือทำปากกักกักล้อกะระตาหลา กะระตาหลาโกรธ) ชะชะ อย่าสบัดหน้า ทำพยศไป กักกักกัก ยอยอ (จับหูกะระตาหลาเอามือปัดเสีย) เอา อุยหน่า โขกเอาแล้วละ เอา ดุแท้แท้ไม่ได้การจะต้องลงแส้ (มือถอนหญ้ากำมายัดปากกะระตาหลา) ยอยอ กักกักกัก ยอยอ เอากินหญ้าเสียเอ้า ยอยอ หนอยพยศ หนอยโกรธ หนอยทีจะเผ่น หนอยแน่ เต้นเต้น เผาะเผาะเผาะ (กะระตาหลาโกรธ วิ่งไปค้นหาก้อนดินจะขว้าง บ๊ะบ๊ะ พยศออกห้อน่ะน่ะ เอาพ่อ บ๊ะเร็วจริง หนอยแน่ เอาตีนคุ้ยดินทีจะเกลือก บ๊ะบ๊ะ |
| กะระตาหลา | ไม่เล่นแน่ะ เล่นร่ำไรน่ะ โกรธจริงน่ะ |
| ประสันตา | วะน่ะอะไรนั่น จะออกงิ้วหรือนั่น เอาสิ ตุ๊กตุ๊กตุ๊กตุ๊กตุ๊ก แฉ่งแฉ่งแฉ่ง วะไม่มีเขม่าจะเขียนหน้า ท่านี้มันท่าหน้าดำ เอ๊ะนั่นหักกิ่งไม้จะทำง้าวหรือ ไม้สอยดอกไม้นั่นแน่ด้ำยาวยาว |
| กะระตาหลา | เดี๋ยวนี้แหละ หื้อ เดี๋ยวนี้แหละ |
| ประสันตา | ตุ้งแช่ |
| กะระตาหลา | เออ เออ |
| ประสันตา | ตุ้งแช่ (กะระตาหลาไล่เฆี่ยน) โว้ แช่แช่แช่ |
| บุษบา | ดู ดู ช่างเล่นแท้แท้พี่ประสันตา ดูซิก็ช่างโกรธจริงได้พี่กะระตาหลา |
| บาหยัน | กะระตาหลาดูซิ ก็จะไปไล่เขาทำไม จะนั่งนิ่งนิ่งเสียไม่ได้นี่พ่อคุณเถอะ นั่งนิ่งเสียก็เก้อไปเองแหละ |
| ประสันตา | อุวะ นั่นนางออกมาอิกตัวหรือนั่น บ๊ะ ต้องสีซอ แต๋งแต๋ง อ้ออออออิ๋อิ๋ แต๋งแต๋งแต๋ง |
| บาหยัน | เอ๊ะ แกไม่เคยล้อข้าหรอก อย่ามาล้อข้านะ |
| ประสันตา | อุวะ นั่นนางบู๊นะหรือ ก็ไม่บอกให้รู้ ทำกลองใหม่ซิ ตุ๊กตุ๊กตุ๊กตุ๊ก แช่แช่แช่ |
| บาหยัน | พ่อคุณเถอะ ไหว้ละ ยอมแพ้ (ยกมือไหว้) อย่าล้อเลย พ่อคุณเถอะ |
| บุษบา | ประสันตา ประสันตา เท่านั้นทีเถอะ ท้องฉันแขงแล้ว |
| ประสันตา | (ลงหมอบก้มหน้านิ่งทำเป็นกลัวไม่พูด) |
| บุษบา | เอ๊ะ นี่จะไพล่มาเล่นฉันอย่างไร |
| ประสันตา | (ถวายบังคม) หามิได้ เคาะรางวัล เหี้ยเหี้ย |
| กะระตาหลา | (ย่องไปหักรังมดแดงมาเคาะลงบนหลังประสันตา) เอ้า เอ้า รางวัล ตัวงิ้วเขาได้ เขาให้ส่วนแบ่งปัน เอารังมดแดงนี่แหละ ถึงจะสะใจ หะ หะ หะ |
| ประสันตา | โอย โอย โอย |
| บุษบา | อู๊ย อู๊ย พุทโธ่ ไปทำแก เจ็บหรือคะ ประสันตา |
| ประสันตา | ไม่เป็นไรมิได้ |
| บาหยัน | มัวเล่นอยู่น่ะ เขายังไม่ได้ดอกไม้กี่มากน้อยเลย ทำแกล้งไถล ที่แท้ก็กลัวเขาจะเร่งดอกไม้ |
| ประสันตา | ไม่ได้การละ กะระตาหลา เข้ารถเถอะพ่อ จะได้ความผิด ไปสวนกุหลาบเถอะจ้ะข้ะ ไป (เข้าโรง) |
