บทที่ ๓๐

บุษบา เล่นธาร

ต่อบทร้อง “สำราญใจเป็นสุขกำนัล” หน้า ๖๐

บุหลัน แน่ะ แน่ะ แม่ยาหยา แม่ยาหยา หล่อนมาเล่นดำน้ำแข่งกันกะฉันหรือหล่อน
ยาหยา ฉันไม่สู้หล่อนละจ้ะแม่คู้ณ ฉันไม่ใช่ประดาน้ำนี่ จะได้ดำอด
บุหลัน แม้ แม้ ฉันเป็นประดาน้ำหรือหล่อน
ยาหยา อ๊าว ฉันจะไปรู้หรือหล่อน ฉันไม่สู้หล่อนหรอก หล่อนดำไม่อดหล่อนก็ไม่มาท้าฉัน หล่อนเห็นไม่ชนะหล่อนก็ไม่ชวนพะนัน
บุหลัน ยังงั้นเล่นกะแม่ปะหนัน ฉันเป็นคนกลาง ไม่เข้าใครออกใคร ถ้าใครแพ้ละกินใบบัวกันใบ
ยาหยา มามา มาสิเจ้า เอาหรือยังล่ะ
ปะหนัน อุ๊ย นี่เห็นฉันเป็นเด็กหรือถึงท้า เอากะหล่อนละ มาซิ เอ้า เอาละ ตุ๋ง(นางยาหยาดำ นางปะหนันไม่ดำ หัวเราะกันอึง)
ยาหยา (โผล่) เอ้า แพ้ แพ้สิน่า กินบัวใบเสีย ไหนใบบัวอยู่ไหน ใบบัวอยู่ไหน ไม่กินไม่ยอมนะ จริงจริงเอ้าไม่ยอม
บุหลัน อ๊าย แม่ปะหนันเขาไม่ได้ดำนี่ คนกลางยังไม่ทันจะตุ๋ง หล่อนก็ด่วนดำลงไป ตั้งกันใหม่ ตั้งกันใหม่
ยาหยา อื๋อ เล่นโกงนี่ ฉันไม่เอา ฉันไม่เอา กินเสียก่อนฉันถึงจะดำ
ปะหนัน ก็ฉันยังไม่ได้เล่นนี่ เอากันใหม่เถอะ ทีนี้ไม่โกงจริงจริง
บุหลัน เอ้า ระวังนะ ระวัง
ยาหยา เออ ใคโกงเถอะ หึ อย่าเพ่อตุ๋งซี แน่หล่อนเล่นเข้ากันกันนี่ หึ หึ ฉันไม่เล่นละ
บุหลัน อื้อ อย่าบิดไปเลยหล่อน ระวัง ระวัง เอาละนะ ตุ๋ง
(นางยาหยาดำ นางปะหนันไม่ดำ ไปแอบหลังนางบุหงาเสียสักครู่หนึ่ง นางยาหยาโผล่)
บุหลัน จุ๊จุ๊ แฮะ แฮะ (ชี้มือบุ้ยปากที่น้ำ ใช้ใบ้ว่านางปะหนันยังไม่โผล่ ให้นางยาหยาดำเสียใหม่ นางยาหยาก็ดำอิก คนเหล่านั้นก็พากันหัวร่อ อิกประเดี๋ยวหนึ่งนางปะหนันจึงดำ นางยาหยาโผล่)
บุหลัน จุ๊จุ๊ แพ้นะ (พยักหน้าให้ดำอิก)
ยาหยา อ๊ะ ยังไม่ขึ้นอิกหรือ ไม่เชื่อละ เล่นโกงนี่
บุหลัน จุ๊จุ๊ ดำดำ พะผ่าฉันซี ยังไม่โผล่จริงจริง เร็วเร็ว (นางยาหยาดำอิก นางปะหนันโผล่ขึ้นมา หัวเราะกัน นางยาหยาชิงโผล่ขึ้นมาทันควัน จับนางปะหนันได้)
ยาหยา แน่ แน่ ยังงี้เทียวนี่ เล่นโกงยังงี้ทีเดียว มากินใบบัวเสียดีดี ไม่ให้โกงอิกละ
ปะหนัน ฉันแพ้หรือ หล่อนถึงจะมาให้ฉันกิน
ยาหยา แพ้สิ ทำไมจะไม่แพ้ หล่อนโผล่ก่อนฉันไม่ใช่หรือ ดูสิแม่บุหลัน แม่ปะหนันเล่นไม่กิน ยังไงหล่อนตระลาการถึงไม่ตราสิน
ปะหนัน ฉันโผล่ขี่หน จ๊ะ จ๊ะ แม่คนดี
ยาหยา (ทำหน้าเก้อ) ฉันไม่รู้ กินเสียหล่อน แพ้ฉันเห็นอยู่เดี๋ยวนี้
ปะหนัน ยังไงคุณพี่คะ แม่ยาหยาโผล่ขี่ที ใคเป็นคนโกง ตราสินเถอะคะคุณพี่
ยาหยา อื๋อ ก็หล่อนโผล่ขี่ทีล่ะ บอกฉันก่อนให้เหมือนกัน
ปะหนัน ดำทีเดียว โผล่ทีเดียวเท่านั้น
บุหลัน อย่าเถียงเขา แม่ยาหยา หล่อนโผล่ถึง ๓ หน แพ้เขาถึง ๓ ที มามา กินใบบัวให้เขาดีดี
ยาหยา อื้อ ฉันไม่เอา ก็หล่อนบอกให้ฉันดำ เอาเถอะหล่อนกะฉันมากินกันคนละคำ
ปะหนัน แพ้ ๓ หนต้องกินให้ฉัน ๓ ใบ มากินเสียดีดี ดูสิ จะหนีไปข้างไหน(นางบุหลัน นางปะหนัน นางบุหงา นางส้าหรี พร้อมกัน) สามใบ สามใบ
ยาหยา ไม่เอา โกงโกง (ว่ายน้ำหนี)
บุหลัน เอา แม่ปะหนัน แม่บุหงา ช่วยกันไล่จับตัว แม่ส้าหรี แม่มลาหรอ ไปเก็บใบบัว เอา จับ จับ จับตัวให้ได้ เร็ว เร็ว เอามาให้กินให้หมดทั้งสามใบ
(กำลังไล่จับอยู่ นางมลาหรอขึ้นริมหาด ขุดหลุมเอาใบไม้กรุเอาทรายเกลี่ยหน้า แล้วทำลงน้ำมาที่เขาไล่กัน ขยิบตาใช้ใบ้กับพวกเหล่านั้น แล้วทำเป็นว่า)
มลาหรอ เลิกที เล่นอะไรไม่ดี พากันคุมเหงคนคนเดียวก็ได้ แม่ยาหยา แม่ยาหยา รู้ว่าเขาโกงละก็อยากเล่นนี่ มานี่เถอะล่อน ขึ้นเสียเถอะ ไปหาดอกไม้ไปถวายด้วยกันดีก่า มาซิ
ยาหยา (โกรธเต็มที เอามือชี้หน้าพวกเหล่านั้น) เออ เออ ดีละเล่นโกง คงจะได้เห็นกัน ถ้าแก้แค้นหล่อนไม่ได้ละไม่ใช่ฉัน
นางบุหลัน
นางปะหนัน
นางบุหงา		 (พร้อมกัน) เอ เอ คนขี้แพ้ขี้หนี เอ เอ หน้าไม่อาย โห่ ฮิ้ว ฮิ้ว ฮิ้ว ฮิ้ว
ยาหยา ผ่าสิหล่อน อย่ามาว่าฉันนะ ฉันไม่ใช่ขี้ข้าของหล่อนหรอก เออ เออ ล้อไปเถอะ คงจะได้เห็นดี พะผ่าสิ เอ้า ไม่พ้นวันนี้เดี๋ยวนี้ (นางมลาหรอล่อไปทางหลุม นางยาหยา เดินพลางทเลาะพลาง) เอ้า ดีก็ขึ้นมานี่สิ เป็นไรก็เป็นไป ดีแต่พวกมากนี่ (ก้มลงเก็บก้อนกรวดสองมือ) มาซิ มา มะมะ ใครดีก็มา อ้าวเปล่าดีแต่หัวเราะฮาฮา แฮะ แฮะ อย่าหลบหน้านะ อย่าแอบน้ำเป็นที่พึ่ง ลองขึ้นมาบนบกแน่ะ ไม่ได้ดูดีถึงค่อยฮาให้อึง (พลัดตกหลุม)
(นางบุหลัน นางปะหนัน นางบุหงา นางส้าหรี นางมลาหรอ ฮา เฮ เฮ)
มลาหรอ อย่านะอย่าแอบน้ำเป็นที่พึ่ง ลองขึ้นมาบนบกแน่ะ ไม่ได้ดูดีถึงค่อยอึง ฮา หุย ฮา (โดดหนีลงน้ำ)
ยาหยา (โกรธเต็มที) เอา วันนี้วันตาย เอา เอากะมัน อีโกงทั้งพวก (เก็บกรวดขว้าง) เอาสิวะ เอายังไงก็เอา โกงได้โกงไป (เก็บกรวดขว้าง)
นางบุหลัน
นางปะหนัน
นางบุหงา		 เฮ เฮ ผัด ผัด ผัดพ่อผัด ผัด ผัด อ้ายสิงห์ทอง ออละวาด เฮ เฮ เฮ เฮ
ท้าวเปลี่ยน แฮะ แม่เหล่านี้ อย่าให้มันหนักนักนะ แม่ยาหยาเล่นอย่าให้เป็นโมโหโทโส นึกมั่ง ใครอยู่นี่
ยาหยา (ร้องไห้) ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ ตายเสียเถอะวะวันนี้ ลูกไม่มีพ่อมีแม่ คุมเหงได้คุมเหงเอา (ตีอก) ตาย ตาย ทำไมมันถึงไม่ตายเสียรู้แล้วไป ฮือฮือฮือฮือฮือฮือ ท่านเข้ากันหมดทั้งโลก เหลือแต่กูคนเดียว โฮโฮโฮโฮโฮโฮโฮ (นางกำนัลทั้งหมด ฮา)
ท้าวเปลี่ยน เอ นั่นว่าใครน่ะ เอาใหญ่นี่ ห้ามไม่หยุดหรือ
ท้าวอิ่ม เอ้า อึงไป นี่ที่ของมึงสร้างไว้หรือ ปะเดี๋ยวนี้แหละ ว่ายังไม่ฟังอิก เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย
นางบุหลัน
นางบุหงา
นางส้าหรี
นางมลาหรอ		 (พูดพร้อมกัน) เลิกที เลิกที ไฟจะไหม้ขึ้นเว้ย อัคคี อัคคี

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ