บทที่ ๖๒

ประสันตาบาหยันเชิญบุษบาไปชมสวน

ต่อบทร้อง “พระแกล้วกลั่นสรรปลูกไว้มากมี” หน้า ๒๓๐

บาหยัน	จริงหรือ อยู่ไกลหรือใกล้ มีอะไรมั่ง เล่าไป
ประสันตา	อยู่ที่ปากถ้ำนี่เอง ไม่ไกล
บาหยัน	น่าสนุกอยู่หรือคะ
ประสันตา	ยังงั้นก็ถามด้วยนี่นะ ทำไม่ให้ดีจะทำทำไม ข้อนั้นอย่าพักถามจงไว้ใจ
บาหยัน	เออน่านี้จะมีดอกอะไรมั่งน่ะคะ
ประสันตา	เดือนนี้เดือนสี่ถมไป จะเอาดอกอะไรก็มีจ้ะ แต่พุทธิชาตแหละวายเสียแล้ว ไม่ใคร่จะมี แต่เขี้ยวกะแตดกนักกำลังนี้
บาหยัน	มันน่าไปเก็บเอามาแตระอุบะร้อยมาลัยปรุงบุหงาไว้ถวายจริงจริง
ประสันตา	ดอกไม้เมื่อครั้งใช้บนสู้อะไรได้ กะดอกไม้เดือนอ้ายเดือนยี่ที่นี่มีมากก่าสนุกดีก่า สารพัดที่จะมี กล้วยไม้หรือดอกช่อเป็นพวงใหญ่ใหญ่ เอื้องหอมเอื้องน้ำผึ้งอย่างเมืองเชียงใหม่ก็กำลังบาน หอมประหลาดนี่กะไร มีร้อยสีร้อยอย่างสารพัดกล้วยไม้ น่าชมน่าดูน่าปลื้มใจ ดอกไม้หอมอะไรน่ะจะต้องพระประสงค์ คงหาได้ทุกอย่าง
บาหยัน	อ๊ะก็ดอกไม้ที่ไม่ใช่ฤดูจะไปหาที่ไหน เธออย่าสั่งระเสริญให้เกินไป
ประสันตา	อ้าว ยังไม่ทันไรหาเป็นคนปดละแหมล่ะ คนทุกวันนี้ฉลาดนัก ถ้าไม่ใช่ฤดู จะเอาดอก เขาปลูกเร่งเอาในเรือนแก้วให้ออกดอกได้ แต่พอเห็นว่ามีดอกตูมแล้วก็เอามาปลูกไว้ ต้นไหนวายก็เปลี่ยนออกเสียเอาอื่นมาใส่ กุหลาบมาแต่นอกใหม่ใหม่ กว่าห้าร้อยอย่าง สารพัดสีต่างต่างตั้งแต่ขาวไปจนดำ ต้นเดียวห้าสีเจ็ดสีก็มี เขาช่างทำ
บาหยัน	แม้น่าสนุกจริงจริงนะ
ประสันตา	อันระเด่นมนตรีในเรื่องนี้ยอมท่านเถอะจ้ะ ถ้าสิ่งใดทรงคิดว่าจะเป็นที่เพลินพระทัยพระกนิษฐาละ คงจะทรงเสาะหาทำให้จงได้ ที่ฉันพูดนี้ยกเอามาแต่สิ่งที่ฉันเล่นฉันชอบใจจำไว้ ยังอย่างอื่นร้อยอย่างพันอย่าง ใครจะเล่าให้ถี่ถ้วนได้ ถ้าได้เสด็จไปทอดพระเนตรน่ะและ จึงจะเห็นความจริงประสันตา หาไม่ก็จะทรงสงสัยว่าแกล้งยอแกล้งว่า

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ