- คำนำ
- คำปรารภ
- นามท่านที่เป็นครู
- บทที่ ๑ จรกาทราบข่าวศึกมาติดเมืองดาหา
- บทที่ ๒ ตำมะหงงของจรกาจัดพล
- บทที่ ๓ อิเหนาครวญถึงนางจินตะหรา
- บทที่ ๔ ม้าใช้อิเหนาไปสืบทัพจรกา
- บทที่ ๕ ประสันตายั่วอิเหนา เมื่อรู้ว่าจรกายกมา
- บทที่ ๖ ชาวเมืองมาดูอิเหนาเข้าเมือง
- บทที่ ๗ ชาวเมืองชมอิเหนา
- บทที่ ๘ ท้าวดาหาสั่งให้สียะตราไปไหว้อิเหนา
- บทที่ ๙ ยาสา สั่งให้จัดปะเสบันอากง
- บทที่ ๑๐ พี่เลี้ยงปลอบบุษบา จะให้ขึ้นไปเฝ้า
- บทที่ ๑๑ นางมะดีหวีลงไปตามนางบุษบา ปลอบให้ขึ้นไปเฝ้า
- บทที่ ๑๒ นางมะดีหวีเตือนให้นางบุษบาออกไปไหว้อิเหนา
- บทที่ ๑๓ พี่เลี้ยงเถ้าแก่กำนัล ชมโฉมอิเหนา
- บทที่ ๑๔ นางบาหยัน ห้ามเถ้าแก่กำนัล
- บทที่ ๑๕ นางกำนัลพูด เมื่ออิเหนาเสียสติ
- บทที่ ๑๖ จรกาเข้าเฝ้าทูลท้าวดาหา
- บทที่ ๑๗ นางกำนัลติจรกา
- บทที่ ๑๘ กรมวังสั่งจัดตำหนักให้สุหรานากง กะหรัดตะปาตีพัก
- บทที่ ๑๙ สียะตรา เล่นเครื่องเล่นต่างๆ
- บทที่ ๒๐ สียะตราพูดกับอิเหนา เมื่อไปหาจรกากลับมา
- บทที่ ๒๑ อิเหนาส่งของมาถวายท้าวดาหา
- บทที่ ๒๒ พี่เลี้ยงปลอบนางบุษบาให้ร้อยดอกไม้
- บทที่ ๒๓ ท้าวล่าสำเข้าเฝ้าท้าวดาหา
- บทที่ ๒๔ ยาสาสั่งกระบวนเสด็จไปใช้บล
- บทที่ ๒๕ นางกำนัลดีใจจะได้ตามเสด็จ
- บทที่ ๒๖ สียะตราเถียงกับนางบุษบาเมื่อรับดอกไม้
- บทที่ ๒๗ ประสันตาชมนางบุษบา ล้ออิเหนา
- บทที่ ๒๘ ประสันตาชมนางบุษบา ล้ออิเหนา (ไม่ใช้)
- บทที่ ๒๘ สังคามาระตาพูดกับประสันตา (ที่ใช้)
- บทที่ ๒๙ สียะตราเถียงกับนางบุษบา เรื่องดอกไม้
- บทที่ ๓๐ นางบุษบาเล่นธาร
- บทที่ ๓๑ นางมะเดหวีอ่านสาร
- บทที่ ๓๒ จรกาออกพลับพลา
- บทที่ ๓๓ สมันกลับมาทูลมะเดหวี
- บทที่ ๓๔ นางกำนัลเล่นสะบ้า
- บทที่ ๓๕ นางบุษบาเล่นน้ำ
- บทที่ ๓๖ นางบุษบาเล่นเอาเถิด
- บทที่ ๓๗ นางยุบลหลงทาง
- บทที่ ๓๘ นางยุบลทูลอิเหนา
- บทที่ ๓๙ อิเหนาพูดกับนางยุบล
- บทที่ ๔๐ นางกำนัลเที่ยวหานางยุบล
- บทที่ ๔๑ อิเหนาดูเล่นกระบี่กระบอง
- บทที่ ๔๒ นางมะเดหวีให้สาวใช้มาไล่กิดาหยัน
- บทที่ ๔๓ นางมะเดหวีสอนนางบุษบาให้เสี่ยงเทียน
- บทที่ ๔๔ อิเหนาพูดปลอมพระปฏิมา
- บทที่ ๔๕ อิเหนาพูดกับนางมะเดหวี
- บทที่ ๔๖ อิเหนาขอสัตย์นางมะเดหวี
- บทที่ ๔๗ นางมะเดหวีให้สัตย์กับอิเหนา
- บทที่ ๔๘ หกกษัตริย์เล่นลอนเตนนิส
- บทที่ ๔๙ พวกระเด่นว่าเปรียบจรกา
- บทที่ ๕๐ พวกระเด่นพูดว่าเปรียบจรกาต่อไปอีก
- บทที่ ๕๑ สาวใช้ไปดูฤษี
- บทที่ ๕๒ นางมะเดหวีพูดกับพระฤษี
- บทที่ ๕๓ ฤษีถามเรื่องรดน้ำมนต์
- บทที่ ๕๔ ฤษีรดน้ำมนต์และให้พร
- บทที่ ๕๕ จรกาสั่งจัดพลจะไปตามนางบุษบา
- บทที่ ๕๖ จรกาพูดกับสังคามาระตา
- บทที่ ๕๗ กะระตาหลาทูลอิเหนาว่าจรกามาเฝ้า
- บทที่ ๕๘ จรกา ล่าสำ สิ้นสงสัยอิเหนา
- บทที่ ๕๙ ท้าวดาหาว่ากับอิเหนาเมื่อไปแก้สงสัย
- บทที่ ๖๐ นางวิยะดาถามอิเหนาถึงนางบุษบา
- บทที่ ๖๑ นางวิยะดาจะตามอิเหนาไปป่า
- บทที่ ๖๒ ประสันตานางบาหยันเชิญนางบุษบาไปชมสวน
- บทที่ ๖๓ ประสันตาเล่นตลกเวลานางบุษบาชมสวน
- บทที่ ๖๔ อิเหนาหลบพายุในเงื้อมเขา
- บทที่ ๖๕ ประสันตากะระตาหลาตกใจเมื่อนางหาย
- บทที่ ๖๖ อิเหนาสลบเมื่อทราบว่านางบุษบาหายไป
- บทที่ ๖๗ สังคามาระตาเตือนสติอิเหนา
บทที่ ๕๕
จรกาสั่งจัดพลจะไปตามบุษบา
ต่อบทร้อง “กูจะไปติดตามเยาวมาลย์) หน้า ๒๐๑
จรกา | เร็วเร็วนะ ช่วยฉันด้วย ช่วยกันหาสักที ฉันเหลือทนแล้วคราวนี้ อึฮือ อึฮือ อึฮือ |
ดะหมัง | รับสะกะหม่อม จะต้องพระประสงค์ทหารสักเท่าไร |
จรกา | เอาไปให้หมด ให้หมด อย่าว่าว่าคนเจ็บคนไข้ เร็วเร็ว ให้ขี่ม้าทั้งนั้น เร็วเร็ว จัดให้ทัน |
ดะหมัง | รับพระอะทาน ม้ามีน้อยกว่าคนจะขี่ |
จรกา | ก็ขอยืมเขาเอาซี้ เร็วเร็ว จะเอาเร็ว อึฮือ อึฮือ จะเอาเร็ว ยืมไม่ได้เช่าเขาเอา ทั้งบ้านขุนนางแลวังเจ้า เต็มนักก็ตัวละสลึงเท่านั้นแหละ เร็วเร็ว |
ดะหมัง | รับพระอะทาน เช่าเขาที่ไหนจะได้ ใครเขาจะให้ม้าของเขา ถึงเช่าได้ก็จะได้สักคีตัว เห็นจะไม่ได้ |
จรกา | ฮ้าย ฮ้าย ร่ำไรน้า ไม่เอา จะเอาให้ได้ อย่าปด อย่าปด ข้าเคยรู้หรอกเขาเคยเช่ากันแห่นาคบ่อยบ่อย จะเอาให้ได้ เร็ว เร็ว |
ดะหมัง | รับพระอะทาน ไม่ได้เป็นแน่ |
จรกา | เอ้า เอ้า ยังงั้นก็เดิน เดิน แต่กำชับกันให้วิ่งนะ เป็นทัพวิ่ง วิ่งให้เร็วเทียว ทัพของเราเป็นทัพวิ่ง ถ้าใควิ่งไม่ไปเอาไฟจุดก้น เร็ว เร็ว |
ดะหมัง | ก็คนแก่คนเจ็บจะวิ่งอย่างไร |
จรกา | วิ่งได้ วิ่งได้ พุทโธ่ พุทโธ่ การร้อนของข้านี่นา พะผ่าฉันเถอะ ข้าเองร้อนรนยิ่งก่าไฟลนก้นข้าอิก |
ดะหมัง | ฮื้อ ฮื้อ นี่จะทำยังไร |
ล่าสำ | ฮ้าย ดะหมังนี่ก็พลอยเลอะไปด้วยนี่นะ จัดเข้าเถอะ จัดเข้าเถอะ แต่เป็นการร้อนอย่านอนใจ เร่งรัดจัดกันให้ทันให้ได้ |