บทที่ ๓๘

นางยุบลทูลอิเหนา

ต่อบทร้อง “นางยุบลวิงวอนไปมา” หน้า ๗๐
(ต่อบททรงตัดแก้ “ก็ทูลแถลงแจ้งกิจแต่เดิมมา”)

ยุบล	ทูลหม่อมแก้ว ช่วยชีวิตรลูกกำพร้าไว้ด้วยเถิดเจ้าประคุณ ทูลหม่อมแก้ว
อิเหนา	เออนะ อย่าตื่นเต้นให้มันเกินไป บอกก่อนเถิดน่าว่าเองเซอะซะไปข้างไหน จึงได้มาหลงอยู่นี่ หือ
ยุบล	หม่อมฉันมาตามเสด็จพระบุตรีนะกะนะกะหม่อม
อิเหนา	ตามเสด็จละยังไร เหตุใดจึงพลัดเสด็จ
ยุบล	เสด็จมาที่ศาล แล้วต้องพระประสงค์ดอกไม้บูชาเทวดา หม่อมฉันเที่ยวหาหามันก็เพลินเพลินเดินพลัดเพื่อนมา หรือพวกเพื่อนเขาหาเพลินเดินทิ้งหม่อมฉันเสียก็ไม่ทราบนะกะนะกะหม่อม
อิเหนา	เออเออ เดี๋ยวนี้เสด็จอยู่ที่ไหนวะ หือ หือ
ยุบล	ไม่ทราบเกล้าทราบกระหม่อมมิได้
อิเหนา	แอ้ ปดละนะ ไหนเมื่อกี้ว่าเสด็จมาที่ศาลละยังไงล่ะ ยังงี้ทีเดียวนี่
ยุบล	หม่อมฉันทูลเมื่อกี้ว่า เมื่อหม่อมฉันมาน่ะเสด็จอยู่ที่ศาล แต่หม่อมฉันมาเสียนานแล้ว เดี๋ยวนี้ไม่ทราบว่าเสด็จอยู่ไหนนะกะนะกะหม่อม
อิเหนา	เอ๊ะ ชาววังนี้เจ้าสำนวนยังงี้ทีเดียวนี่หรือ ถามนิดหนึ่งก็ยังพูดซ่อนเงื่อนเชือนไปได้ เออถ้ากะนั้นข้าก็จะไปล่ะ เจ้าอยู่เถิด ข้ากลัวฝีปากเจ้า อยู่ไม่ได้
ยุบล	มิได้ มิได้ดอกเพค้า ทูลหม่อมแก้ว พุ่ทโธ่ โปรดสัตว์ผู้ยากด้วยเถิด อย่าเพ่อเสด็จสิเพค้า โปรดหม่อมฉันก่อน หม่อมฉันจะทูลเดี๋ยวนี้ พระบุตรีน่ะหรือเพคะ เสด็จอยู่ที่ศาล ประทับอยู่บนแท่นศิลาใต้ต้นโศกโน้นแน่เพคะ ทรงเลือกดอกไม้ต่างต่างจะปรุงบุหงาถวายเทวดายังขาดอยู่แต่ปะหนัน พวกหม่อมฉันจึงพากันเที่ยวหาจริงจริงยังงี้นะเพค้า หม่อมฉันทูลแล้ว ทูลหม่อมแก้วได้ทรงพระเมตตาโปรดเถอะนะกะนะกะหม่อม โปรดช่วยชีวิตรลูกไว้ด้วยเถิด ได้พระกุศลแรงนะกะนะกะหม่อม อย่างทรงนึกว่ายังไงเล้ย นึกว่าทรงช่วยลูกนกลูกกาให้รอดชีวิตรไว้สักทีเถิดทูลหม่อมแก้ว

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ