๒๗

ฝ่ายกิดแชขับม้าเดินมาตามทางไม่แจ้งว่ากิมงึดตุดอยู่ที่ไหน ก็ตรงมาที่ค่ายเช่าหยง ร้องท้าทายอึงมา พอทหารกองสอดแนมเห็น ก็เข้าไปบอกกิมงึดตุดว่านายทหารขี้เมาที่รบกับท่านเวลาคืนวานนี้ มันกลับมาร้องท้าชวนรบอีกแล้ว กิมงึดตุดได้ฟังก็แต่งตัวขึ้นม้าถืออาวุธ สั่งให้นายทัพนายกองยกทหารตามมา กิมงึดตุดยกออกมาพบกิดแชก็ขับม้าเข้ารบกันได้สี่ห้าเพลง กิดแชขับม้าหนีร้องท้าทายว่าด้วยคำหยาบช้าต่าง ๆ กิมงึดตุดได้ฟังก็โกรธชักม้าไล่ตามไปทางประมาณยี่สิบลี้ก็ชักม้ารอคอยทหาร กิดแชเห็นกิมงึดตุดไม่ไล่ก็ชักม้ากลับมาร้องถามว่า เหตุใดท่านจึงไม่ไล่เรามาอีก เจ้ากลัวอาวุธที่มือเราถือหรือถึงได้ขยั้นหยุดอยู่ กิมงึดตุดจึงตอบว่าฝีมือเจ้าคนขี้เมาไม่ควรเราจะสู้รบด้วย กิดแชร้องตอบไปว่า เราเอาคนที่มีฝีมือดีกว่าท่านมาซุ่มไว้คอยตัดศีรษะแม่ทัพฮวน กล้าดีก็ไล่ติดตามมาอีกคงจะได้เห็นกัน กิมงึดตุดได้ฟังก็โกรธว่าอ้ายขี้เมาคนนี้ พูดจาอวดอ้างเกินนักจำจะตามไปฆ่าเสียให้จงได้ กิมงึดตุดก็ขับม้าไล่กิดแชไปในทางหว่างเขา พอคับมิชีคุมทหารมาตามทันจึงว่าคนที่ท่านไล่ติดตามมานั้นมันจะเป็นบ้าดอกกระมัง กิมงึดตุดว่ามันพูดอวดว่า เอาทหารที่มีฝีมือมาซุ่มไว้นั้นก็ปรารถนาจะไม่ให้เราติดตามไป ทางนี้เป็นทางใหญ่ตรงไปเมืองกิมเหลง เราก็จะยกกองทัพไปทางนี้ ท่านจงเร่งทหารกองทัพให้ตามเราไปเถิด พูดแล้วกิมงึดตุดก็ขับม้าไล่กิดแชไปอีก กิดแชขับม้าหลบเข้าไปข้างหลังเขา กิมงึดตุดก็ไล่ตามไปเห็นที่ทางในหว่างเขานั้นกว้างขวางมีเขาเล็กกั้นเป็นชั้น ๆ ล้อมรอบทั้งสี่ทิศ จึงคิดว่าเราเข้ามาอยู่ในหว่างเขานี้ ถ้าข้าศึกยกมาปิดทางไว้ก็จะได้ความลำบาก คิดแล้วก็ชักม้าจะกลับพอได้ยินเสียงประทัดสัญญาจุดดังขึ้น กิมงึดตุดก็ตกใจแลเห็นกองทัพยกล้อมเข้ามา งักฮุยขับม้ารำทวนเข้าไปร้องประกาศกับทหารทั้งปวงว่าอย่าให้กิมงึดตุดหนีออกไปได้ กิมงึดตุดได้ฟังก็คิดครั่นคร้ามจึงร้องถามไปว่าตัวท่านชื่อไร งักฮุยร้องตอบไปว่าจะมาถามชื่อเราทำไม เรารู้จักอยู่ว่าท่านชื่อกิมงึดตุดมีใจบังอาจหมายว่าในเมืองหลวงไม่มีผู้ที่มีสติปัญญาและฝีมือแล้ว จึงได้มาจับเอาเจ้าแผ่นดินของเราไปจำขังไว้ถึงสองพระองค์ บัดนี้พระเจ้าซ้องเกาจงตั้งให้เราผู้ชื่อว่างักฮุยเป็นแม่ทัพยกมาปราบปรามเสียให้ราบคาบ จับเอาตัวฆ่าเสียเอากะโหลกศีรษะไปทำหม้อรองน้ำเบา เหมือนฮวงซุ้ยทำกับงุยฉีเมื่อครั้งแผ่นดินเลียดก๊กจึงจะสมความแค้น กิมงึดตุดได้ฟังจึงตอบว่าท่านคิดกลอุบายล่อลวงพี่ชายเราผู้ชื่อเนียมฮั่นให้เสียทีที่เขาแชเลงซัว ฆ่าทหารของเราล้มตายลงเป็นอันมาก เรามีความแค้นจึงได้ยกกองทัพมาหมายจะจับเอาตัวท่านไปสับฟันให้ละเอียดทั้งกระดูกและเนื้อให้แร้งกากินมิให้แค้นคอ พูดดังนั้นแล้วกิมงึดตุดก็ชักม้าเข้ารบกับงักฮุยเป็นสามารถ ฝ่ายคับมิชีได้ยินเสียงประทัดสัญญาก็ตกใจ จึงคิดว่าครั้งนี้กิมงึดตุดถูกอุบายข้าศึกเป็นแน่แล้ว ก็ควบม้ากลับออกจากหว่างเขาไปโดยเร็ว ทหารงักฮุยยังหายกเข้าปิดปากทางไม่ คับมิชีมาถึงค่ายใหญ่ที่แม่น้ำอึ้งโห ก็บอกแก่นายทัพนายกองว่ากิมงึดตุดยกกองทัพเข้าไปในหว่างเขาฮองลันซัว ต้องอุบายทหารกองทัพเมืองกิมเหลงล้อมไว้ ขอให้ท่านทั้งหลายยกกองทัพไปช่วยโดยเร็ว

ฝ่ายเนียมฮั่นพี่ที่หนึ่ง ลาฮับพี่ที่สอง ทูหลันพี่ที่สาม เจกหลีน้องที่ห้า แจ้งความว่ากิมงึดตุดผู้น้องต้องอุบายข้าศึกล้อมไว้ ก็สั่งให้นายทหารชื่อเนียมม่อฮุดหนึ่ง จีม่อฮุดหนึ่ง คุดลี้บู๊หนึ่ง จอลี้บู๊หนึ่ง ฮอปิดตัดหนึ่ง เตาคุดหลีหนึ่ง กิมคุดโต๋หนึ่ง งึดฮุดโต๋หนึ่ง ตันคุดโต๋หนึ่ง ถีคุดโต๋หนึ่ง กิมหงันไตหมอหนึ่ง งึนหงันไตหมอหนึ่ง ตังเชียนบุนหนึ่ง ทีเชียนบุนหนึ่ง คับลีถูหนึ่ง คับลีเกียงหนึ่ง คับถีเหลงหนึ่ง คับถีโฮ้วหนึ่ง ชาบุนกิมหนึ่ง ชาบุนหงึนหนึ่ง นายทหารยี่สิบคนกับทหารเลวเป็นอันมาก เนียมฮั่นเป็นแม่ทัพยกออกจากค่ายตรงไปทางเขาฮองลันซัว

ฝ่ายงูเกาคุมเกวียนบรรทุกศิลาและขอนไม้ปิดต้นทางไว้ งูเการู้ว่างักฮุยกับทหารกองซุ่มเหล่านั้นได้รบกับทหารกิมงึดตุด ฆ่าฟันทหารพวกฮวนล้มตายลงเป็นอันมาก จึงพูดกับเฮงกุ้ยว่าเรามานั่งนิ่งรักษาต้นทางอยู่ดังนี้ ไม่ได้ฆ่าฟันพวกฮวนให้สนุกมือกับเขาบ้างเลย จำเราจะพากันเข้าไปฆ่าพวกฮวนให้สนุกเหมือนกับเขาบ้าง พูดดังนั้นแล้วงูเกากับเฮงกุ้ยก็ยกทหารทิ้งปากทางเสีย เข้าไปรบฆ่าฟันพวกฮวนเป็นอลหม่าน

ฝ่ายเนียมฮั่นยกทหารมาถึงปากทาง เห็นเกวียนบรรทุกศิลาและขอนไม้ปิดปากทางอยู่เป็นอันมาก ไม่มีทหารรักษาก็ขับทหารเข้าไปรื้อขนหักไปตามกิมงึดตุดเข้าไปได้ กิมงึดตุดเห็นเนียมฮั่นพี่ชายยกกองทัพใหญ่มาช่วยก็ยินดี ขับม้าเข้ารบกับงักฮุยอีกได้ประมาณแปดสิบเพลง กิมงึดตุดเสียที งักฮุยชักกระบองสั้นตีถูกบ่ากิมงึดตุดเจ็บป่วยเป็นสาหัส ชักม้าหนีตลบกลับหลังออกมาทางหว่างเขาซึ่งเข้าไปนั้นได้ งักฮุยก็ขับทหารติดตามไล่รบออกมาจนพ้นเขา ทหารเกาทัณฑ์พวกงักฮุยก็ตามระดมยิงทหารกิมงึดตุดไปทางประมาณสามสิบลี้

ฝ่ายนายโจรคนหนึ่งชื่อเตียก๊กเสียงมีฝีมือเข้มแข็งมีทหารโจรห้าพันตั้งอยู่ที่เขาคิลินซัว มีนายโจรอีกคนหนึ่งชื่อตังฮวงฝีมือเข้มแข็งคุมพวกโจรเป็นบริวารห้าพัน แจ้งว่ากองทัพเมืองกิมเหลงกับกองทัพฮวนรบกันอยู่ที่เขาฮองลันซัว ก็ชวนกันทั้งสองพวกมาตั้งอยู่ริมทางคอยว่าถ้ากองทัพทั้งสองฝ่ายแตกไปฝ่ายหนึ่งแล้ว ก็จะเข้าแย่งชิงเอาเสื้อเกราะและเครื่องศาสตราวุธไว้ใช้สอยเป็นของตัว

ฝ่ายกิมงึดตุดกับเนียมฮั่นแตกหนีงักฮุยมาถึงเขาคิลินซัว เห็นพวกโจรยกออกมาสกัดทางก็ตกใจ ทหารที่ตามมาแตกกระจัดกระจายพลัดพรายกันไป พวกโจรไล่แย่งชิงเอาเสื้อเกราะและเครื่องศาสตราวุธไว้ได้เป็นอันมาก พอเฮงกุ้ยกับงูเกายกตามกิมงึดตุดมาพบพวกโจรสำคัญว่าข้าศึก ก็ขับม้าเข้ารบกับนายโจรทั้งสองได้หลายสิบเพลง พองักฮุยตามมาทันเห็นงูเกา เฮงกุ้ยรบกับนายโจรทั้งสองฝีมือเข้มแข็งด้วยกันทั้งสองฝ่าย งักฮุยขับม้าเข้าไปใกล้พิจารณาดูเห็นมิใช่พวกทหารฮวนก็ร้องห้ามให้หยุดรบ งักฮุยจึงถามว่าเจ้านี้มาแต่ไหนจึงได้มารบต้านทานทหารของเราไม่ให้ติดตามพวกฮวนข้าศึกไป ตัวเรานี้ชื่องักฮุยแม่ทัพเมืองกิมเหลง นายโจรทั้งสองได้ฟังก็ตกใจลงจากม้าคุกเข่าคำนับงักฮุย แล้วว่าข้าพเจ้าทั้งสองไม่ทราบเลยว่าเป็นทหารของท่านขอท่านจงได้งดโทษเสียเถิด ข้าพเจ้าทั้งสองจะขอทำราชการอยู่ด้วยท่าน ว่าแล้วนายโจรทั้งสองก็บอกชื่อและแซ่ งักฮุยได้ฟังก็มีความยินดี จึงสั่งเตียก๊กเสียง ตังฮวงว่าท่านจงไปพาพวกพ้องบริวารของท่านยกตามเราไปที่ค่ายแม่น้ำอึ้งโหเถิด นายโจรทั้งสองก็คำนับลากลับไป

ฝ่ายทหารของงักฮุย ได้ฆ่าฟันทหารฮวนล้มตายลงในที่หว่างเขาเป็นอันมาก ศพกลิ้งกลาดเลือดไหลนองไปทั้งแผ่นดิน แล้วเก็บรวบรวมเครื่องศาสตราวุธแบกหาบยกตามงักฮุยมาทันที่เขาคิลินซัว งักฮุยเห็นทหารมาพร้อมแล้วก็ยกไปแม่น้ำอึ้งโห

ฝ่ายเตียซอแม่ทัพใหญ่กลับมาแต่เมืองเปียนเหลียงถึงแม่น้ำอึ้งโห แจ้งว่ากิมงึดตุดยกกองทัพข้ามแม่น้ำไปได้ ให้เล่าอืออยู่รักษาเรือ เตียซอมีความโกรธเป็นอันมาก ก็ขับม้าเข้ารบกับเล่าอือ เช่าหยง เล่าอือ เช่าหยง มีทหารน้อยต้านทานเตียซอไม่ได้ เตียซอให้ทหารเอาไฟเผาเรือเสียเป็นอันมาก เล่าอือ เช่าหยงก็พาเรือที่เหลือหนีล่องน้ำลงไป เตียซอได้ชัยชนะเล่าอือ เช่าหยงแล้วก็คิดวิตกกลัวว่าที่เมืองเปียนเหลียงไม่มีผู้รักษา กิมงึดตุดจะยกทหารเข้าไปตั้งมั่นอยู่ในเมืองเปียนเหลียง เตียซอก็คุมทหารยกกลับไปรักษาเมืองเปียนเหลียงอยู่ตามเดิม

กิมงึดตุดกับพี่น้องและนายทหาร หนีงักฮุยมาถึงแม่น้ำอึ้งโห ไม่มีเรือจะข้ามก็พากันคิดวิตกอยู่ พอเรือเล่าอือ เช่าหยง ล่องมาคับมิชีเห็นก็ร้องเรียกให้แวะรับ เล่าอือ เช่าหยงให้ทหารแจวเรือบากเข้าฝั่ง พอเกิดพายุลมใหญ่พัดกล้าเรือเข้าไปไม่ใคร่จะถึง กิมงึดตุดแลไปข้างหลังเห็นกองทัพยกมาเป็นอันมากก็ตกใจ จึงว่าเราครั้งนี้เห็นจะได้ความอับจนเสียจริงแล้ว พอมีเรือจับปลาล่องเลียบฝั่งลงมาลำหนึ่ง กิมงึดตุดเห็นก็ร้องเรียกว่าท่านที่ล่องเรือลงมานั้นจงแวะเข้ามารับเราด้วย ตัวเรานี้ชื่อกิมงึดตุดเป็นเจ้าเมืองไตกิมก๊ก ถ้าท่านข้ามส่งเราพ้นข้าศึกไปได้แล้วจะให้เงินทองเป็นค่าจ้างจงมาก หรือจะปรารถนาเป็นที่ขุนนางเราก็จะตั้งให้มียศศักดิ์

ฝ่ายง่วนเหลียงเจ้าของเรือคนนี้มีฝีมือเข้มแข็ง มีวิชาประดาน้ำอยู่ได้ถึงสามวัน ได้ฟังกิมงึดตุดพูดอ้อนวอนดังนั้น จึงคิดว่ากิมงึดตุดนี้เป็นข้าศึกแก่บ้านเมืองฝ่ายเรา จำจะล่อลวงกิมงึดตุดไปให้งักฮุยแม่ทัพก็คงจะมีความชอบมาก คิดแล้วก็เอาเรือเข้าไปพูดกับกิมงึดตุดว่าเรือข้าพเจ้าเล็กจะไปได้แต่ผู้เดียว กิมงึดตุดว่าจะขอเอาม้าไปด้วยตัวหนึ่ง เจ้าของเรือก็ยอม กิมงึดตุดจูงม้าลงเรือถอยออกจากฝั่ง พอเรือเล่าอือ เช่าหยง แจวเข้าฝั่งได้รับพี่น้องกิมงึดตุดกับคับมิชีและนายทหาร ทหารเลวลงเรือยังไม่ทันหมด กองทัพงักฮุยก็ยกตามมาถึงเข้าไล่ฟันทหารที่ลงเรือไม่ทันตายอีกเป็นอันมาก เรือเล่าอือ เช่าหยงที่รับกองทัพทหารยัดเยียดเบียดเสียดกันลงเพียบ พอออกไปถึงกลางน้ำต้องคลื่นใหญ่ล่มลงเป็นหลายลำ นายทหารจมน้ำตายหลายร้อยคน กิมงึดตุดลงอยู่ในเรือจับปลาเห็นเรือบรรทุกทหารล่ม ทหารจมน้ำตายมากก็สงสารเสียใจ พองักฮุยขับม้ามาถึงริมฝั่งแลเห็นกิมงึดตุดกับม้าลงอยู่ในเรือจับปลาแจวล่องลงไป ก็ร้องว่ากับเจ้าของเรือจับปลาว่า ตัวเจ้าก็อยู่ในแผ่นดินซ้อง เหตุใดจึงมาพาข้าศึกหนีไปดังนี้ จงแวะเรือเข้ามาเอาตัวส่งให้เราเสียโดยเร็ว ง่วนเหลียงเจ้าของเรือก็แกล้งร้องตอบไปว่า ข้าพเจ้ารับมาทั้งนี้เหมือนมีลาภอันใหญ่แล้ว ซึ่งจะให้เอาไปส่งให้ท่านนั้น ใครจะให้เงินทองค่าจ้างกับข้าพเจ้าเล่า งักฮุยได้ฟังก็พาเฮงฮวย เตียเปา ขับม้าเลียบไปตามริมฝั่ง ร้องพูดกับเจ้าของเรือจับปลาว่าข้อที่จะเอาเงินเป็นบำเหน็จรางวัลเป็นค่าจ้างนั้นท่านอย่าได้ปรารมภ์เลยเราจะให้ให้มาก แล้วจะตั้งให้เป็นขุนนางด้วย กิมงึดตุดได้ฟังงักฮุยร้องพูดกับเจ้าของเรือจับปลามาดังนั้นก็คิดวิตกกลัวเจ้าของเรือจับปลาจะยินดีไปด้วยถ้อยคำงักฮุย จึงว่าเราได้สัญญาไว้กับท่านนั้นคงจะได้มาก ๆ ท่านจงเร่งแจวเรือข้ามไปเถิด พอถึงฝั่งเราก็จะให้เงินทองมีถมไป ง่วนเหลียงเจ้าของเรือจึงว่าท่านมาลงในเรือข้าพเจ้านี้รู้จักชื่อและแซ่ข้าพเจ้าแล้วหรือ กิมงึดตุดจึงถามว่าท่านมีชื่อและแซ่ว่าประการใดก็จงบอกเล่ามาให้เราฟัง ง่วนเหลียงจึงบอกว่าตัวข้าพเจ้านี้ปู่และบิดาเป็นเทือกเถาเหล่ากอเขาเนียซัวเปาะคือพวกซ้องกั๋ง บิดาชื่อหงวนเซียวยี ตัวข้าพเจ้าชื่อง่วนเหลียงเป็นคนมีกตัญญูรู้คุณเจ้าแผ่นดิน ซึ่งข้าพเจ้ารับเอาท่านมานี้ หมายจะเอาท่านไปถวายฉลองพระเดชพระคุณเจ้านายของปู่และบิดาข้าพเจ้า ท่านอย่าหลงละเมอไปเลย กิมงึดตุดได้ฟังก็โกรธร้องตวาดว่าถ้าดังนั้นเจ้ากับเราก็คงจะได้เห็นฝีมือกัน กิมงึดตุดก็จับขวานรูปนกคร่ำทองสำหรับมือจะฟันง่วนเหลียง ง่วนเหลียงก็กระโดดน้ำลงไปแล้วร้องพูดว่าเรายังไม่จับท่านจะอาบน้ำเสียก่อนจึงจะจับเอาตัวไป พูดแล้วง่วนเหลียงก็ว่ายน้ำเสือกเรือเข้าฝั่ง กิมงึดตุดอยู่บนเรือเอาขวานฟันลงไปง่วนเหลียงหลบแอบเรืออยู่ในน้ำ กิมงึดตุดฟันไม่ถูกจึงตะโกนร้องเรียกให้คับมิชีช่วย คับมิชีได้ยินเสียงกิมงึดตุดก็รีบแจวเรือเข้ามา ง่วนเหลียงเห็นจะเสียทีก็จับแคมเรือเหนี่ยวให้ล่มลง กิมงึดตุดใส่เสื้อเกราะรุงรังว่ายน้ำไม่ใคร่ถนัด ง่วนเหลียงก็กดจมน้ำลงไปแล้วผุดขึ้นมาได้ ง่วนเหลียงว่ายน้ำลากกิมงึดตุดเข้าฝั่ง

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ