ความเกียจคร้าน

​๑๏ ผู้แสวงศุขสละคร้าน คราวงาน เสียเฮย
คร้านแต่ทุกข์ธารมาน เมื่อหน้า
แสวงชื่นประจุบันนาน นับโศก ไซ้พอ
คร้านเกียจเพราะอะไรข้า ขัดข้องขอถาม
๒๏ พ่อเอย ยามจะต้อง ทำใด ก็ดี
ใจบ่เต็มตามใจ จึ่งคร้าน
ผัดแดดผัดฝนไป โพ้นพรุ่ง
“อ่อเกียจกิจตกด้าน ฝ่ายร้ายฤาหนอ”
๓๏ “จักร้ายบ่ร้ายหยั่ง เห็นเอง โสดเทอญ
ควายจะฟังเพลงซอ ยากรู้
สุดใจชอบใจเกรง ใจอื่น ไยพ่อ”
“ขอพี่แนะนำผู้ เกียจนั้นเปนไฉน”
๔๏ “เกียจทุกข์ในฟากโพ้น เกียจดี แน่เฮย
เกียจกิจมักทวีมี โทษแท้
สุภาสิตวาที ทานเทียบ ไว้นา”
เออพี่จงกล่าวแม้ ชอบเค้าควรจำ
​๕๏ “เกียจเรียนบำราศรู้ วิทยา ยิ่งนา
เกียจกอบกิจหากิน แสบท้อง
เกียจเก็บทรัพย์แสวงมา เปลืองเปล่า
เกียจต่อกุศลต้อง ตกห้องนรกานต์”

กรมหมื่นมหิศรราชหฤทัย

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ