ความสุจริต

​๑๏ ธรรมที่มีอรรถอ้าง ออกนาม
สุจริตท่านรวมความ ควบไว้
จักแถลงลักษณตาม บทที่ แท้แฮ
คือประพฤติชอบไร้ โทษทั้งไตรทวาร
๒๏ อาทิมั่นกรรมบถเบื้อง กุศล สิบเอย
ปราศจากอคติหน สี่ได้
โทษโลภะโมห์มนท์ คิดดับ เด็ดแฮ
เพียรประกอบกิจให้ ชอบทั้งสองสถาน
๓๏ แม้การอย่างอุกฤฐสิ้น สามรรถ
อย่างต่ำเพียงประฏิบัติ แบ่งสู้
พอควรแก่โลกวัตร วายโทษ
เช่นที่เคยนึกรู้ เรียกใช้ชินชิน
๔๏ คือไม่ใคร่โลภล้น เหลือหลาย
มละลาภทางบาปลอาย จิตรบ้าง
การนุ่งไม่มุ่งหมาย ผลเพิ่ม ภูลพ่อ
ไป่เขย่งเคลมยศข้าง คิดเฟ้อเกินภูม
​๕๏ หนึ่งไม่หมกมุ่นด้วย การพนัน ปวงเฮย
เบื่อเสพย์ของเมาพลัน พลาดพลั้ง
ห่อนเห็นแก่สนุกอัน เจือโทษ
บเที่ยวเกะกะตั้ง แง่ร้าวรานพาล
๖๏ รักซื่อถือสัตย์ตั้ง ใจครอง
ต่อญาติมิตรไม่มอง มุ่งร้าย
ใครชังชั่งห่อนจอง เวรต่อ ตอบเลย
ฤาคิดอิจฉาบ้าย โทษให้ใครเสีย
๗๏ หนึ่งมานมนัศตั้ง กตัญ ญูเฮย
ต่อท่านมีคุณอัน ชุบใช้
ลับแจ้งไม่แพลงผัน ความประพฤติ
ควรเรียกสุจริตได้ ที่ชั้นบุถุชน
๘๏ ผิวเปนข้าบาทเจ้า จอมอิศ รานา
เรียบเรียบรับราชกิจ เท่ารู้
ถึงเยาว์ประโยชน์จิตร ศุขชุ่ม ชื้นแล
ดุจสบสมบัติอู้ อิ่มน้ำใจตน
​๏ เพราะเจริญยศลาภด้วย ทางตรง
ประโยชน์ย่อมยืนยง อยู่ช้า
ไป่ต้องหวั่นหวาดพะวง รแวงโทษ ถึงเลย
สู่ที่ประชุมกล้า กล่าวถ้อยแถลงสาร
๑๐๏ สันดานสุจริตนี้ นับคุณ โขนอ
เปนเครื่องดับอาดุร ขุ่นข้น
ปางภพประจุบันจุน จิตรผ่อง แผ้วแฮ
ภาคน่าถ้ามิพ้น ภพพื้นภูมิ์อบาย
๏ นายจำนงราชกิจน้อย เสนอนาม
แถลงลักษณสุจริตตาม นึกรู้
เปนโคลงสิบบทความ สังเขป
ไป่เสนาะเพราะไป่สู้ สนัดแท้ทางโคลง

พระยาศรีสุนทรโวหาร ( กมล )

เมื่อยังเปนนายจำนงราชกิจ

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ