- คำนำ
- ประวัติ ว่าที่นายพันโท หลวงไกรกรีธา
- ความรัก
- ความชัง
- ความเชื่อแน่
- ความสงไสย
- ความตระหนี่
- ความสุรุ่ยสุร่าย
- ความหมั่น
- ความเกียจคร้าน
- ความอ่อน
- ความแขง
- ความอิจฉา
- มุทิตา
- ความช้า
- ความเร็ว
- ความเสื่อม
- ความเจริญ
- ความมั่งมี
- ความจน
- ความผิด
- ความชอบ
- ความโลภ
- ความสันโดฐ
- ความนินทา
- ความสรเสริญ
- ความกระวนกระวาย
- ความอดกลั้น
- ความเบื่อ
- ความเพลิน
- ความลำเอียง
- ความเที่ยงตรง
- ความหยิ่ง
- ความสุภาพ
- ใจร้าย
- ใจดี
- ความโง่
- ความฉลาด
- ความเท็จ
- ความจริง
- ความทุจริต
- ความสุจริต
- ความหวังใจ
- ความท้อใจ
- ความเลินเล่อ
- ความระวังคือไม่ประมาท
- ความนับถือ
- ความดูหมิ่น
- ความทุกข์
- ความศุข
- ความกล้า
- ความขลาด
ความทุจริต
| ๑๏ แถลงลักษณ์ทุจริตอ้าง | สมุฐาน เดิมแฮ |
| ภายะวจีขาน | เขตรไว้ |
| มโนกรรมวิจารณ์ | ฝ่ายบาป ธรรมนา |
| สามทวารกล่าวไว้ | ส่วนข้างมูลเดิม |
| ๒๏ ฆ่าสัตว์ลักทรัพย์ซ้ำ | เสพย์เมีย เขาฤา |
| ร่วมรศกรีธาเคลีย | ลอบเคล้า |
| สามอย่างย่อมจักเสีย | ทางสุ จริตเฮย |
| ควรนับหมู่นี้เข้า | ฝ่ายข้างกายกรรม |
| ๓๏ พาทีมักเท็จถ้อย | ทางแถลง |
| เบ็ดเตล็ดพูดแผลงแผลง | เล่ห์ซ้อน |
| ส่อเสียดเบียดบังแฝง | ฝัดประโยชน์ ท่านนา |
| สี่หมู่นี้ควรค้อน | คู่ขึ้นวจีกรรม |
| ๔๏ ความโลภลาภยิ่งล้น | เหลือขนาด |
| ผูกจิตรคิดพยาบาท | ท่านไซร้ |
| เห็นผิดกิจพงษ์ปราชญ์ | ผู้ฝึก สอนแฮ |
| สามสิ่งนี้บอกไว้ | บวกเข้ามโนกรรม |
| ๕๏ ทุจริตสิบสิ่งนี้ | สำคัญ หนักเฮย |
| แสดงโทษในปัตยุบัน | ย่อมได้ |
| อนาคตก็จักพัน | ผูกติด ตามแฮ |
| ควรจะละหลีกให้ | ห่างพ้นสันดาน |
| ๖๏ ผู้มละสิบสิ่งได้ | จักเห็น คุณเฮย |
| เกิดศุขปัตยุบันเปน | แน่แท้ |
| อนาคตก็จักเย็น | จิตรยืด ยาวพ่อ |
| โดยพุทธสาสน์แล้ | ห่อนล้นเลยสอง |
| ๗๏ ทุจริตสิ่งชั่วนี้ | ดุจไฟ |
| ถึงจะปิดอย่างใด | ยากได้ |
| เพลิงโทษที่รุมใน | นานเนิ่น นั้นนา |
| คงจะส่องแสงให้ | สว่างขึ้นคนเห็น |
| ๘๏ ทุจริตอีกนอกนี้ | หลายสถาน |
| คือเหล่าพนันการ | กลอกกลิ้ง |
| เมรัยสุราบาน | เสพย์มาก เมาฮา |
| เล่นเปล่าประโยชน์ทิ้ง | ที่แท้ทางดี |
นายเหว่ามนตรีพจนกิจ
