ความกล้า

​๑๏ ลักษณความซึ่งกล้า คือใจ
ดูหมิ่นต่อสรรพไภย ทั่วสิ้น
ยากจนทุกข์ทนใน มรณะ ก็ดี
ใจไม่กลัวไม่ดิ้น ไม่สดุ้งหลีกหนี
๒๏ มีจิตรคิดกล้าเพื่อ สมหมาย
ดีชอบแล้วถึงตาย ไม่คร้าม
กลัวเพียงแต่ความขาย หน้ามนุษย์ นั้นนา
มละประโยชน์ตนต้าม เผละทิ้งเปนผล
๓๏ คนกล้ามิใช่ผู้ ไม่กลัว เลยนา
คนไม่เกรงกลัวมัว มืดล้ำ
ไม่คิดผิดชอบถัว ลงคละ กันแฮ
หาญหักคิดจักปล้ำ ปลูกให้เสร็จประสงค์
๔๏ คงเห็นความกล้าว่า เปนกลาง
ในระหว่างธรรมสี่ขวาง ขัดสู้
ไม่กลัวหนึ่งขลาดลาง กลัวหนึ่ง เกินนา
หนึ่งไม่หาญหนึ่งผู้ อาจห้าวเกินหาญ
​๕๏ สถานที่ให้เกิดกล้า นับเปน สองแฮ
โดยรูปโดยธรรมเห็น เหตุไซร้
รูปกายล่ำสันเอ็น เอิบอาบ แรงแฮ
มักจะชวนกล้าได้ กว่าผู้ทรพล
๖๏ ชนมีสุจริตล้ำ ในจิตร
มลายหวั่นหวาดเสียวคิด ชักกล้า
ความรู้จักชอบผิด ดีชั่ว
นำแนะให้กล้าร้า รบสู้สิ่งเสีย
๗๏ เยียไฉนจะทราบแท้ มูลเหตุ กล้าฤา
บางคาบคนเขลาเพศ ไม่รู้
ประมาทกิจฤทธิเดช ดูดั่ง กล้าแฮ
อ้อ,เหตุนี้ของผู้ เรียกไว้ไม่กลัว
๘๏ ตัวกล้าจริงนั้นย่อม กลัวอาย
บห่อนเกรงอันตราย สักเตื้อ
รู้กาลกิจที่หมาย ควรจะ ทำนา
สำเร็จประโยชน์เกื้อ แก่ผู้ทรงคุณ
​๙๏ ความกล้าจุนโลกให้ เปนศุข
ความไม่กลัวเกิดทุกข์ กว่ากี้
ความขลาดอาจก่อยุค เข็ญขุ่น
คุณโทษธรรมเหล่านี้ แน่แท้พึงเปน
๑๐๏ บางพวกเห็นร้องเรียก ผิดคือ,
เกะกะว่ากล้ามือ แผกใช้
ปากร้ายกระหือรือ เรียกปาก กล้าฤา
หญิงชั่วฆ่าผัวได้ เรียกกล้าสัตรี
๑๑๏ มีอิกทางต่างด้วย ความแปลง แปลกฮา
เฉก,ฤทธิเมื่อเข้มแขง ฤทธิกล้า
รักเกลียดเมื่อเต็มแรง รักเกลียด กล้าแฮ
กลิ่นจัดฉุนเฉียวจ้า กลิ่นนั้นกล้าไป
๑๒๏ ไขความตามคิดค้น ดนเดา ตบึงเฮย
ผู้แต่งก็นึกเอา ถูกแท้
ที่จริงจะยังเขลา อยู่อีก บ้างแน
ผู้อ่านวานช่วยแก้ ก่อให้บริบูรณ์

กรมพระเทวะวงษ์วโรประการ

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ