ความทุกข์

ความทุกข์ทุกอย่างพ้น รำพัน ได้นา
มีมากมากเหลือสรรค์ ว่าไว้
โดยย่อย่อรวมกัน สองสิ่ง เทียวท่าน
ตามที่ที่เกิดให้ ทราบเค้ากายใจ
ทุกข์กายกายนั้นไป่ ผาสุก
เกิดโรคโรครานรุก รอบด้าน
มีแก่แก่หนุ่มทุก คนทั่ว เด็กเฮย
สรรพสัตวสัตวป่าบ้าน บกน้ำทุกพรรณ
ทุกข์ใจใจกลัดกลุ้ม โทมนัส
เพราะอยากอยากใดขัด บพ้อง
เพราะรักรักวิบัติ จำพราก กันนา
เพราะเกลียดเกลียดจำต้อง พะหน้าหากัน
เพราะลาภลาภมากแล้ว ลดถอย
เพราะยศยศก็พลอย ขาดหวิ้น
เพราะเกียรติเกียรติชูลอย แล้วตก ต่ำพ่อ
เพราะสุขสุขเสื่อมสิ้น ทุกข์แท้แปรมา
เพราะลูกลูกบได้ ดั่งใจ หวังเลย
เพราะคู่คู่ร่วมหฤทัย คิดร้าย
เพราะเพื่อนเพื่อนไฉไล พึ่งยาก
เพราะญาติญาติแต่ลม้าย กับผู้บรชน
เพราะนายนายไป่เลี้ยง อุปถัมภ์
เพราะพ่อพ่อกระทำ นี่ให้
เพราะแม่แม่ก่อกรรม ฉันเฉก นั้นนา
เพราะครุครุก็ไร้ จิตต์ตั้งการุญ
๏ เพราะตนตนกอบพร้อม ทุจริต เองนา
เพราะบาปบาปตามติด ส่งซ้ำ
เพราะชั่วชั่วพาผิด ถึงแน่ จริงพ่อ
ล้วนทุกข์ทุกสิ่งช้ำ จิตต์เสร้าอากูล
เบื่อทุกข์ทุกผู้ไม่ มีใคร หวังเลย
อยากดับดับกับไป บ่สิ้น
เพราะเหตุเหตุอันใด เวียนก่อ ทุกข์พ่อ
เหตุนั่นนั่นยังปลิ้น ปลดเปลื้องออกไฉน
ทุกข์กายกายสุขได้ โดยยา บ้างเอย
ทุกข์จิตต์จิตต์รักษา ยากแท้
เพราะอยากอยากแต่อา รมณ์ใช่ เดียวเอย
เที่ยวแส่แส่ได้แล้ ไป่ยั้งยังทยาน
๑๐ หมดอยากหมดทุกข์สิ้น หมดกัน
ยังอยากยังทุกข์อนันต์ อเนกล้น
จุ่งอดจุ่งกลั้นบัน เทาห่าง หายเทอญ
น้อยค่อยน้อยค่อยพ้น พ่างนี้พอการ
คำ รำพันทุกขทั้ง โลกธรรม
โคลง สุภาพนับกำ หนดได้
สิบ โศลกแต่งเสร็จนำ มาส่ง พิมพ์แฮ
บท คลาดปราชโปรดให้ เสนาะน้ำสำเนียง

สมเด็จกรมพระยาวชิรญาณวโรรส

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ