อุตสาหกรรมรถยนต์ในประเทศอังกฤษ

​เมื่อรถยนต์อังกฤษคันแรกได้เข้าขบวนแห่ของหลอดแมร์ในกรุงลอนดอน เมื่อปี ค.ศ. ๑๘๙๖ นั้น ประชาชนคนดูมิได้ต้อนรับยานใหม่นี้ด้วยความพอใจเลย และเจ้าหน้าที่ตำรวจได้จดรายการของรถแปลกประหลาดนี้ไว้เป็นครั้งแรกในวันนั้น ชนส่วนน้อยซึ่งชอบการก้าวหน้า ได้เล็งเห็นอนาคตอันรุ่งเรืองของรถชนิดนี้แล้ว แต่ชนส่วนมากยังมีความเกรงกลัวอยู่ และได้พากันกล่าวปรักปรำเป็นอันมาก.

นับว่าเป็นเคราะห์ดีอย่างยิ่ง ที่บรรดาผู้เริ่มเล่นรถยนต์ในสมัยนั้น มิได้ย่อท้อต่อการฝ่าอุปสรรคอันเกี่ยวกับเครื่องกลยังไม่ดี และความไม่นิยมของผู้ไม่ชอบของใหม่ทั้งหลาย ฉนั้นภายในไม่กี่ปี ก็ได้มีผู้สั่งซื้อรถยนต์กันมากขึ้น แต่ต่อมามิช้า ความนิยมในการใช้รถยนต์ก็ได้เสื่อมลงชั่วคราว เนื่องจากได้มีคนตายและบาดเจ็บหลายคนในการแข่งรถยนต์จากกรุงปารีสไปกรุงมาดริด ในปี ค.ศ. ๑๙๐๓ ในคราวนั้น​หลายคนได้ขายรถยนต์ของตนเสีย และผู้ที่สั่งซื้อแล้วแต่ยังมิได้รับรถมาใช้ ก็ได้เพิกถอนการสั่งเสียหลายราย แต่ผู้ที่มีความเลื่อมใสอย่างแท้จริงนั้น ได้เพียรพยายามที่จะให้ชนทั่วไปกลับมีความไว้วางใจ ฉนั้น ในที่สุดก็ได้มีผู้นิยมใช้รถยนต์กันทั่วโลก.

ในปี ๑๙๑๓ โรงงานต่าง ๆ ในประเทศอังกฤษ ได้สร้างรถยนต์ขึ้น ๓๔,๐๐๐ คัน ภายหลังมหาสงคราม อุตสาหกรรมประเภทนี้ได้เจริญขึ้นเป็นอันมาก และในปี ๑๙๒๒ ได้สร้างรถยนต์ขึ้น ๗๓,๐๐๐ คัน ในชั้นนี้การสร้างรถยนต์ได้กลายเป็นอุตสาหกรรมใหญ่ที่สุด และสำคัญที่สุดอันหนึ่งแล้ว และค่าของรถยนต์ที่ได้สร้างขึ้นภายใน ๑๒ เดือน เพียงวันที่ ๓๐ กันยายน ๑๙๓๕ นั้น รวมเป็นเงินประมาณ ๗๕,๐๐๐,๐๐๐ ปอนด์ ซึ่งเป็นจำนวนมากกว่าต้นทุน ๓ เท่า ส่วนจำนวนผู้ที่ทำงานรับจ้างในโรงงานทำรถยนต์ทั้งหลายนั้น อยู่ในราว ๒๕๐,๐๐๐ คน.

บรรดาบริษัททำรถยนต์ใหญ่ ๆ ในประเทศอังกฤษ มักจะส่งรถไปขายในตลาดต่างประเทศทุกบริษัท เมื่อปี ๑๙๓๕ ค่าของรถและส่วนประกอบที่ส่งออกไปนอกประเทศนั้น รวม​เป็นเงิน ๑๒,๒๐๐,๔๒๙ ปอนด์ และในปีหลัง ๆ นี้ รถยนต์ที่ซื้อขายกันภายในประเทศ ก็เป็นรถทำในอังกฤษทั้งนั้น.

อนึ่ง อุตสาหกรรมอื่น ๆ ซึ่งเกี่ยวกับการสร้างรถยนต์ ก็มีอีกหลายประเภท เช่นปรากฏว่า ยางที่ใช้ประดิษฐเป็นวัตถุต่าง ๆ ในประเทศอังกฤษนั้น ได้ใช้ทำยางนอกสำหรับรถยนต์เสียตั้ง ๗๕ เปอร์เซ็นต์เป็นต้น และในปีที่แล้วมา (ทรงเรื่องนี้เมื่อปี ๒๔๗๙) ประเทศอังกฤษได้ใช้น้ำมันเบนซินเป็นจำนวน ๑,๓๒๕,๐๐๐,๐๐๐ แกลลอน ซึ่งมากกว่าปริมาณที่ได้ใช้ในปี ๑๙๓๔ ในราว ๙ เปอร์เซ็นต์ นอกจากนั้น การที่ประชาชนพลเมืองใช้รถยนต์กันมากขึ้น ย่อมส่งเสริมให้ขยายโครงการสร้างถนน และบำรุงถนนให้ดีขึ้นอยู่ในตัว สำหรับโครงการที่ว่านี้ ต้องใช้คนงานหลายพันคน และตามโครงการสร้างถนนภายในระยะ ๕ ปีนั้น ก็ต้องใช้เงินถึง ๑๐๐,๐๐๐,๐๐๐ ปอนด์.

เกรตบริเตนมีอาณาเขตไม่สู้กว้างขวางนัก มีพลเมืองหนาแน่น และนับว่าเป็นประเทศที่มีรถยนต์คับคั่งมากที่สุดโลก เช่นปรากฏว่า มีผู้ได้รับใบอนุญาตขับรถยนต์คนหนึ่งในจำนวนพลเมือง ๑๔ คน และเมื่อคิดถัวแล้ว มีรถยนต์​คันหนึ่งสำหรับพลเมือง ๑๙ คน.

เมื่อปีที่แล้วมา (พ.ศ. ๒๔๗๘) ประชาชนได้ใช้รถยนต์เพิ่มขึ้นวันละ ๔๕๐ คัน แต่ถนนนั้นจะสร้างขึ้นใหม่ให้ทันอัตราเพิ่มจำนวนของรถยนต์ไม่ได้ ภายในระยะ ๓ เดือน เพียงวันที่ ๒๙ กุมภาพันธ์ ๑๙๓๖ เจ้าหน้าที่ได้ออกใบอนญาตสำหรับรถยนต์เพิ่มขึ้น ๑๕๘,๕๔๙ ฉบับ รวมใบอนุญาตทั้งหมดสำหรับระยะ ๓ เดือนนี้เป็นจำนวน ๒,๑๗๑,๒๖๕ ฉบับ และค่าธรรมเนียมสำหรับการขึ้นทะเบียนรับใบอนุญาตนี้ เป็นจำนวนเงินถึง ๒๐,๐๑๘,๔๕๐ ปอนด์.

ในเรื่องอุตสาหกรรมรถยนต์ในประเทศอังกฤษนี้ พึงกล่าวสรุปได้ว่า ในปี ค.ศ. ๑๙๑๔ นั้น ในประเทศอังกฤษมีรถยนต์อยู่ในอัตรา ๑๔ คัน ต่อถนน ๑๐ ไมล์ แต่ในทุกวันนี้ (มิ.ย. ๒๔๗๙) มีอยู่ถึง ๑๔๐ คัน.