๑๐ ศุภอักษรพญาหลวงเมืองแสน อรรคมหาเสนาเมืองล้านช้าง ที่ส่งตัวขึ้นไปจากกรุงธน

๏ ศุภอักษร บวรสุจริตสมมิทมงคลอตุลเสนหาบรมาภิชฌาไสย ในพญาหลวงเมืองแสนราชธาณีบุรีรมยอุดมสมพัทฦศักอัคมหาเสนาธิบดี มีมธุระจิตรสนิทเสนหามาถึงอัคมะหาเสนาธิบดีศรีสุระชาติบาทมุลิกากรบวรรัตนามาต ในกรุงเทพมหานครบวรทวาราอดีศรีอยุทธยามหาดิลกภพนพรัตนราชธาณีบุรีรมย ด้วยวุฒิสวัศติแต่อติทุระธารมากหลาย บรมโพธิสมภารล้นเกล้า ฯ เลิ่อมมุงได้มาลุถึงนครบ้านเมือง ก็ได้ทราบทูลสมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัว ให้รู้แจ้งยังกิจการทุกเยิองทุกประการ สมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวกทรงโสรมนัศปาโมชโชตรนาการในสมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัว เปนอันยิ่งคหนักหนา จงทรงพระกรุณโปรดเกล้าแตง $\left. \begin{array}{}\mbox{ราชทูต } \\\mbox{อุปทูต } \\\mbox{ตรีทูต } \\\mbox{จัตวาทูต }\end{array} \right\}$ กำกับจำทูลพระสุพรรณบัตสุวรรณรัตนพระราชสารมงคลราชบรรณาการ แลสมณสารศุภอัคษรเปนที่บริบวน แล้วจได้ยกยายแลกรมการจนำศุภอักษรเข้ามาถึงก็ได้ต้อนรับตาม $\left. \begin{array}{}\mbox{ฤกษ} \\\mbox{กอง }\end{array} \right\}$ แล้วจึ่งพร้อมกันแจ้งในศุกอักษรโปรดขึ้นมาว่าดังพม่าอันลงมาอยู่ในกรุงศรีสัตนาคนหุต นั้นให้ผูกมัดจำจองลงมาทูลถวายสมเดจพระพุทธเจ้าอยู่หัวนั้น ดังพม่าแลจะแตกแต่เชิยงไหม่มานั้นหาหมีได้ ดังพม่าหมู่โปชุพลาได้แต่งลงมาขอกำลังนั้น กได้ส่งให้ขึ้นไปถึงเมิองพม่า เมิองลครกสกัดลัดฆ่าฟันเสีย จได้คืนมาถึงกรุงศรีสัตนาคนหุตนั้นหาหมีได้ ปรการหนึ่งดังว่าครอบครัวข้าไพร่สมเดจพระพุทธเจ้าอยู่หัวกรุงเทพฯ อันได้อุปยกครอบครัวเข้ามาอยู่ในกรุงศรีสัตนาคนหุตมีมากน้อยเท่าใดหมิได้ป้องปกไว้ มีมาในท้องสุวรรณบัตแลศุภอักษรทุกปรการ ขอให้อัคมหาเสนาธิบดีผู้ใหญ่ท้งงปวง ขึ้นกราบบังคมทูลสมเดจพระพุทธเจ้าอยู่หัวตามมีมาในท้องพระราชสารทุกสิ่งทุกปรการ ศักราช ๓๖ ตัว เดือน ๔ แรม ๖ ค่ำ วัน ๔ ๚ ศุภอักษรจารใส่ใบลานเปนอักษรลาว ใส่ถุงแพรแดงปิตราครั่งปรจำปากถุงเปนรูปบัวห้ากลีบ ๛