- ทางพิจารณาหาตัวผู้เขียนจดหมาย
- คำนำเรื่องซึ่งมีในจดหมายความทรงจำ
- คำบรรยายความเห็่นแลความคิดที่จะเรียบเรียงหนังสือนี้
- จดหมายเหตุ ตั้งแต่กรุงเก่าเสียแล้ว เจ้าตากมาตั้งเมืองธนบูรี
- ๑ - ๑๓๐
- ๑๓๑ - ๒๒๔
- ๒๒๕ - ๒๕๖
- อักษร (ก)
- ๑ พระราชสาส์นกรุงศรีสัตนาคนหุต มีมายังกรุงธนบุรี
- ๒ พระราชสาส์นกรุงธนบุรึ ถึง กรุงศรีสัตนาคนหุต
- ๓ ศุภอักษร เสนาบดีกรุงศรีสัตนาคนหุตกำกับพระราชสาส์น
- ๔ ศุภอักษรเสนาบดีกรุงธนบุรีกำกับพระราชสาส์น
- ๕ ศุภอักษรเสนาบดีกรุงธนบุรีรับรับสั่ง มีไปถึงเสนาบดีกรุงล้านช้าง
- ๖ พระราชสาส์นศรีสัตนาคนหุต
- ๗ พระราชสาส์นกรุงธนบุรีมีตอบไป
- ๘ ศุภอักษรเสนาบดีกรุงศรีสัตนาคนหุตกำกับพระราชสาส์น
- ๙ ศุภอักษรเสนาบดีกรุงธนบุรี กำกับพระราชสาส์นมีไปกรุงล้านช้าง
- ๑๐ ศุภอักษรพญาหลวงเมืองแสน อรรคมหาเสนาเมืองล้านช้าง ที่ส่งตัวขึ้นไปจากกรุงธน
- ๑๑ สมณสาส์นมาแต่กรุงศรีสัตนาคนหุต
- ๑๒ คำแปลสมณสาส์น
- ๑๓ สมณสาส์นพระสังฆราชกรุงธนบุรีมีตอบไป
- ศุภอักษรครั้งแผ่นดินเจ้ากรุงธนบุรีตอบไปกรุงศรีสัตนาคนหุต
- อักษร (ข) หมวดแรก พระราชสาส์น รัชกาลที่ ๑ มีไปมากับเมืองญวน
- อักษร (ข) หมวดที่ ๒
- อักษร (ข) หมวดที่ ๓
- อักษร (ข) หมวดที่ ๔ พระราชสาส์นรัชกาลที่ ๒ มีไปเมืองญวน
- (๑) พระราชสาส์น สมเด็จพระเจ้ากรุงพระมหานครศรีอยุทธยา ปราบดาภิเศกใหม่
- (๒) พระราชสาส์นสมเด็จพระเจ้ากรุงพระมหานครศรีอยุทธยา
- (๓) หนังสือ เจ้าพระยาพระคลังผู้ใหญ่ณกรุงเทพมหานครศรีอยุทธยา
- (๔) พระราชสาส์นพระเจ้ากรุงเวียดนาม
- (๕) พระราชปฏิสัณฐาน
- (๖) พระราชสาส์นสมเด็จพระเจ้ากรุงพระมหานครศรีอยุทธยา
- (๗) พระราชสาส์น เจ้ากรุงเวียดนาม
- (๘) พระราชสาส์น พระเจ้ากรุงเวียดนาม
- (๙) พระราชสาส์น สมเด็จพระเจ้ากรุงพระมหานครศรีอยุทธยา
- (๑๐) พระราชสาส์น สมเด็จพระเจ้ากรุงพระมหานครศรีอยุทธยา
- (๑๑) พระราชสาส์น สมเด็จพระเจ้ากรุงพระมหานครศรีอยุทธยา
- (๑๒) พระราชสาส์นพระเจ้ากรุงเวียดนาม
- (๑๓) พระราชสาส์นสมเด็จพระเจ้ากรุงพระมหานครศรีอยุทธยา
- (๑๔) พระราชสาส์นพระเจ้ากรุงเวียดนาม
- (๑๕) พระราชสาส์นกรุงเวียดนาม
- (๑๖) พระราชสาส์นพระเจ้ากรุงเวียดนาม
- (๑๗) พระราชสาส์นพระมเหษี พระเจ้ากรุงเวียดนาม
- (๑๘) พระราชสาส์นสมเด็จพระเจ้ากรุงพระมหานครศรีอยุทธยา
- (๑๙) พระราชสาส์นสมเด็จพระเจ้ากรุงพระมหานครศรีอยุทธยา
- (๒๐) พระราชสาส์นสมเด็จพระเจ้ากรุงพระมหานครศรีอยุทธยา
- (๒๑) พระราชสาส์นพระเจ้ากรุงเวียดนาม
- (๒๒) พระราชสาส์นพระเจ้ากรุงเวียดนาม
- (๒๓) พระราชสาส์นพระเจ้ากรุงเวียดนาม
- (๒๔) พระราชสาส์น สมเด็จพระเจ้ากรุงพระมหานครศรีอยุทธยา
- (๒๕) หนังสือท่านเจ้าพระยาพระคลังผู้ใหญ่ณกรุงพระมหานครศรีอยุทธยาฯ
- (๒๖ เห็นจะเปนร่างครั้งแรก) พระราชสาส์นสมเด็จพระเจ้ากรุงพระมหานครศรีอยุทธยา
- (๒๗ เห็นจะเปบฉบับที่แก้แล้วมีไป)
- (๒๘) หนังสือท่านเจ้าพระยาพระคลังผู้ใหญ่ ณะกรุงพระมหานครศรีอยุทธยา
- (๒๙) พระราชสาส์น สมเด็จพระเจ้ากรุงศรีอยุทธยา
- (๓๐) พระราชสาส์นพระเจ้ามินมาง
- (๓๑) พระราชสาส์นเจ้ากรุงเวียดนาม
- อักษร (ค) จาฤกแผ่นสิลา ว่าด้วยพระบรมธาตุมาแต่เมืองน่าน
- อักษร (ฆ) เรื่องนิพานวังน่า
(๒๔) พระราชสาส์น สมเด็จพระเจ้ากรุงพระมหานครศรีอยุทธยา
๏ วัน ๒ ๕ฯ ๔ ค่ำ จุลศักราช ๑๑๗๗ ปีกุนสัพศกเวลาเช้า ๓ โมง ๓ บาตได้พระฤกษจาฤกพระราชสาส์นตอบไปกรุงเวียดนามให้ $\left. \begin{array}{}\mbox{เหลโบหือทำตรีมินดึกห้าวราชทูต} \\[1.4ex]\mbox{กงโบเตรียมซื่อทันดึกห้าวอปทูต}\\[1.4ex]\end{array} \right\}$ ถือไป
นั่งพร้อมกัน
$\left. \begin{array}{}\mbox{เจ้าพระยาโกษา} \\[1.4ex]\mbox{พระยาธรรมา} \\[1.4ex]\mbox{พระยาจ่าแสนบดี} \\[1.4ex]\mbox{ขุนศรีกระวีราช} \\[1.4ex]\mbox{ขุนมหาสิทธิ} \\[1.4ex]\mbox{หลวงท่องสื่อ} \\[1.4ex] \end{array} \right\}$
กรมพระราชวังบวร
$\left. \begin{array}{}\mbox{พระยาพิไชยบุรินทรา} \\[1.4ex]\mbox{พระยาไกรโกษา} \\[1.4ex]\mbox{พระยาพิพิธไอยสวรรย์} \\[1.4ex]\mbox{พระยาทศโยธา} \\[1.4ex]\end{array} \right\}$
(๒๔) พระราชสาส์น สมเด็จพระเจ้ากรุงพระมหานครศรีอยุทธยา ขอบพระไทยสมเด็จพระเจ้ากรุงเวียดนามมาให้ทราบ ด้วยมีพระราชสาส์นให้เหลโบหือทำตรีมินดึกห้าวราชทูต กงโบเตรียมซื่อทันดึกห้าวอุปทูต เข้าไปแจ้งว่าฝังศพพระมเหษีเสร็จแล้ว พระเจ้ากรุงเวียดนามระฦกถึงกรุงพระมหานครศรีอยุทธยา กับพระอนุชาธิราชฝ่ายน่าไม่รู้ขาด จึงจัดทองเงินสิ่งของให้ราชทูตคุมเข้าไปถามข่าวโดยราชไมตรีก็ยินดีนัก อันกรุงพระมหานครศรีอยุทธยาแลพระอนุชาธิราชฝ่ายน่าก็มีความสบายอยู่ แต่มีการด้วยต้องเปนธุระพวกมอญกระบถต่อพม่า แล้วพาครัวเลิกบ้านออกมาอยู่ป่าแดนต่อแดน ครั้นขัดอาหารพากันเข้ามาขอเข้ากินก็ต้องแจกจ่ายเข้าเกลือให้ทานเลี้ยงชีวิตรไว้ แต่ณเดือนสี่ปีกลายมาจนบัดนี้ก็หาสิ้นไม่ แลเมื่อจัดแจงให้ทานครัวมอญอยู่นั้นพวกพนมเปญก็ยกไปรบปัตบองด้วย สองพระมหานครตั้งใจบำรุงเมืองเขมรจะให้เปนศุข ทำคุณกลับเปนโทษ ให้ยกกองทัพไปตีเมืองปัตบองอีกเล่า ก็เหมือนทำแก่กรุงพระมหานครศรีอยุทธยาเหมือนกัน ขุนนางกรุงเวียดนามก็อยู่ที่นั่น ให้ความกลับเปนดังนี้ไม่ควรนัก คิดว่าจะให้มีราชสาส์นออกมาแจ้งความปฤกษากรุงเวียดนาม ก็ได้ข่าวว่าให้ขุนนางญวนลงมาชำระอยู่แล้วจึงรอฟังอยู่ ต่อทูตเข้าไปได้ความว่ากรุงเวียดนามพึ่งแจ้ง จึงมีพระราชสาส์นจัดสิ่งของมอบให้ทูตออกมาตอบยินดี แล้วให้เจ้าพระยาพระคลังจดความเดิมซึ่งพวกพนมเปญยกเข้าไปรบเมืองปัตบองออกมาให้พระเจ้ากรุงเวียดนามทราบเหตุก่อน แม้นว่างที่จัดแจงครัวมอญลงเมื่อใด จึงมีพระราชสาส์นให้ทูตออกมาจำเริญไมตรีฟังความภายหลัง
พระราชสาส์นมาณวัน ๒ ๕ฯ ๔ ค่ำ จุลศักราช ๑๑๗๗ ปีกุนสัพศก ๚ะ๛
$\left. \begin{array}{}\mbox{เหลโบหือทำตรีมินดึกเห้าราชทูต} \\[1.4ex]\mbox{กงโบเกรียมซื่อทันดึกเห้าอุปทูต}\\[1.4ex]\end{array} \right\}$ ถือกลับไปทางทเล