๕ ศุภอักษรเสนาบดีกรุงธนบุรีรับรับสั่ง มีไปถึงเสนาบดีกรุงล้านช้าง

๏ ศุภอักษร บวรมงคลวิมลพจินสภาสิตสหิตนิกรบวรรัตนกถาปรมาพิฌาไศรย ในอัคมหาเสนาธิบดีนธรณรินทรามาตยอนเปนสมิปวาทบวรบาทมุลิกากรบวรรัตนามาตย แห่งพระบาทสมเด็จเอกาทศรทอิศวรบรมนารถบรมบพิตร พระพุทธิเจ้าอยู่หัวณกรุงเทพมหานครบวรทวาราวดีศรีอยุทธยามหาติหลกภพนพรัตนราชธานีบุรีรมยอุดพระราชมหาสถาน มิโสมนัศมาแต่อัคมหาเสนาธิบดี กรุงศรีสัตนาคนหุตวิสุทธิรัตนราชธานีบุรีรมย ด้วยมีพระราชโอการมารพระบันทูลสูรสิงหนาถตำหรัดเหนือเกล้า ฯ สั่งว่า พม่ายกพลมาทำรายทางเมิองตากบ้านรแหงแขวงเมิองกำแพงเพฯชฝ่ายเหนือทางนึ่ง มาทางลันเตท่าดินแดงแขวงเมิอง$\left. \begin{array}{}\mbox{กาญบุรี} \\\mbox{สีสวัด}\end{array} \right\}$ฝ่ายตวันตกทางหนึ่ง แต่พระเดษเดชานุภาพแผ่ไปยังไม่พจน ลาวมอญกอันตรายฆ่าฟันอ้ายพม่าล้มตายยับเยินสิ้น ฝ่าย$\left. \begin{array}{}\mbox{มอญ} \\\mbox{ลาว}\end{array} \right\}$ภาเอาเรือ$\left. \begin{array}{}\mbox{รบ} \\\mbox{ไล่}\end{array} \right\}$ช้างม้าเครื่องสรรพยุทเข้ามาให้ทูลเกล้า ฯ ถวายขอเปนข้าขอบขันทเสมากมีบ้าง ที่ภาครอบครัวอพยบเฃ้ามาสู่พระบรมโพธิสมภารอยู่ในแดนฃ้างนี้กมีบ้าง ที่ต้งงต้านต่อตีรบพม่าเฃ้าไปกมีบ้าง อันพระเดษเดชานุภาพแผ่ไปถึงมอญลาวแล้ว ๆ$\left. \begin{array}{}\mbox{พญาจ่าบ้าน} \\\mbox{พญาลำพูน}\end{array} \right\}$แลลาวแว่นแคว้น$\left. \begin{array}{}\mbox{เมิองเชียงใหม่} \\\mbox{เมิองลำพูน}\end{array} \right\}$กสวามีภักดิฆ่าพม่าเสิยขอเปนข้าขอบขันทเสมา พระบาทสมเด็จพระพุทธิเจ้าอยู่หัวสิ้น ยังแต่โปชุพลาแม่กองทับ กับมะยุงวนเจ้าเมิองเชิยงไหม่นั้นพระบาทสมเด็จพระพุทธิเจ้าอยู่หัว กจเสด็จขึ้นไปสังหารเสียให้สิ้น ใหอัคมหาเสนาแลเสนาบดีทูลพระเจ้ากรุงศรีสัตนาคนหุต ให้คอยฟังฃ่าวเอา อันพระเดษเดชานุภาพทุกวันนี้กอประด้วย$\left. \begin{array}{}\mbox{วิยาคุณ} \\\mbox{ปัญาคุณ} \\\mbox{อุเบกขา}\end{array} \right\}$ประดุจหนึ่งทรงจักแก้วพระขันทแก้วชามเสียซึ่งทาวพระญามหากระษัตร ไนสกลชมภูทวิป สาอไรแก่กรุงบุรัตนอังวะ ปรการไดที่ใหญ่กวากรุงรัตนบุระอังวะกดีทิจงพระไทยแล้ว เหนไม่พ้นเงิอมพระหัษฐ บัดนี้หมายพระไทอาจขึ้นไปเอากรุงรัตนบุระอังวะมาใช้เปนข้า แตกรุงศรีสัตนาคนหุต เปนกัลยานิมิตรสนิดเสน่หากับกรุงเทพ ฯ มาแต่ก่อนแล้ ละคลองราชปรเพณีเสีย เปนไจไปด้วยพม่ากรุงอังวะนั้นพระบาทสมเดจพระพุทธเจ้าอยู่หัวยังไป่เสิยคลองทางราชประเพนีก่อน จึงให้ส่งลาวกรุงศรีสัตนาคนหุตซึ่งพม่าเอาไปมัดผูกจำจองขึ้นมาให้อัคมหาเสนาแลเสนาบดีทูล ถวายพระเจ้ากรุงศรีสัตนาคนหุตให้เร่งเปนใจไปด้วยกรุงอังวะ จงเกนกองทับไปช่วย$\left. \begin{array}{}\mbox{โปชุพลา} \\\mbox{โปมยุง่วน}\end{array} \right\}$ณเมืองเชียงไหม่ ฝ่ายพระบาทสมเดจพระพุทธิเจ้าอยู่หัวจขึ้นไปตี ปรการหนึ่ง เร่งตัดถ้าทางขนเฃ้าปลาเสบิยงอาหารอย่าให้กองทับไทไปถึงกรุงศรีสัตนาคนหุต ประการหนึ่ง จงโอบอ้อมเอาไทฃ้าขอบขันทเสมากรุงเทพ ฯ ไว้จได้กันกรุงศรีสัตนาคนหุตเหนจรุ่งเรืองเปนไหญ่เพราะเปนไจไปด้วยพม่าแท้อย่าไห้ใพร่เมืองลาวเปนศุกได้ แตไพร่เมิองลาวเฃ้าไปสู่พระบรมโพธิสมภารปรมานหมืนหนึ่งแล้วบัดนี้ได้ส่ง $\left. \begin{array}{}\mbox{พญาหลวงเมิองแสน} \\\mbox{พญาหารอาษา} \\\mbox{พญาจันทอง} \\\mbox{พญาโคต} \\\mbox{พญาบุตโคต} \\\mbox{แวงบาวบูรภา} \\\mbox{ทัพหมูเตริยมทา}\end{array} \right\}$ กับไพร่$\left. \begin{array}{}\mbox{ชาย ๖๑} \\\mbox{หญิง ๓}\end{array} \right\}$ ๖๔ คน ขึ้นมาไห้อคมหาเสนาแลเสนาบดีทูลถวายแต่พระเจ้ากรุงศรีสัตนาคนหุตตามรับสั่งสุภอักษรมาณวัน ๖ ๖ฯ ๑ ค่ำ จุลศักราช ๑๑๓๖ ปี มเมิยฉอศก ๛

๏ ไห้พญาหลวงเมิองแสนถือไปลานช้าง