๏ พระราชพงษาวดารสังเขป, จบบริบูรณ ๚ะ๛

​๏ จักดำเนิรเรื่องต้นพระราชพงษาวดาร, โดยลำดับโบราณมหาราชครองราชย์สมบัติ, สืบๆ กันมาในสยามประเทศนี้ว่า, เดิมพระเจ้าแผ่นดินพระองค์หนึ่งครองราชสมบัติ, อยู่ณะเมืองเชียงรายในโยนกประเทศ, เปนพระนครใหญ่ มีพระเจ้ามหาราชองค์หนึ่ง, ครองสมบัติอยู่ณะเมืองสตอง, ยกกองทับมาตีเมืองเชียงราย, ได้ทำสงครามแก่กัน, พระเจ้าเชียงรายพ่ายแพ้เสียเมืองแก่พระยาสตอง, จึ่งกวาดครอบครัวอพยบ, ชาวเมืองเชียงรายหนีข้าศึกมายังแว่นแคว้นสยามประเทศนี้, ข้ามแม่น้ำโพมาถึงเมืองแปบเปนเมืองร้าง. อยู่คนละฟากฝั่งกับเมืองกำแพงเพ็ชร, ด้วยบุญญานุภาพของพระองค์เปนมหัศจรรย์, บันดานให้ร้อนถึงสมเดจ์อมรินทราธิราชนิมิตรพระกายเปนดาบศ,เสดจ์ลงมาประดิษฐานอยู่ตรงน่าช้างพระที่นั่ง. แล้วตรัสบอกว่า, ให้ตั้งพระนครในที่นี้, เปนที่ไชยมงคลพ้นไภยปัจจามิตร. แล้วก็อันตรธานหายไปเฉพาะพระเนตร. พระเจ้าเชียงรายก็ทรงพระโสมนัศตรัสว่า, พระดาบศองค์นี้ชะรอยจะเปนสมเดจ์อมรินทราธิราช, แส้งจำแลงพระกายมาบอกให้เปนแท้. จึ่งให้ตั้งชมรมสำนักนิ์ไพร่พลอยู่ในที่นั้น. แล้วให้สร้างพระนครพร้อมด้วยเชิงเทินป้อมต้ายค่ายคูประตูหอรบครบบริบูรณ แล้วสร้างพระราชนิเวศถาน, แลบ้านเรือนแสนท้าวพระยาลาวเหล่าอำมาตยราษฎรทั้งปวง, อาไศรยอยู่ในเมืองนั้นสำเรจ์แล้ว. ให้นามเมืองว่าเมืองไตรยตรึงษ. เหตุสมเดจ์ท้าวสหัส​ไนยมาชี้ที่ให้, ก็เสดจ์ครองราชสมบัติอยู่ในพระนครนั้น, ตราบเท้าทิวงคต. แลพระราชโอรสนัดดาได้ครองสมบัตสืบพระวงษต่อกันมาถึงสี่ชั้วแผ่นดิน. ครั้งนั้นยังมีชายเข็ญใจคนหนึ่ง, เปนปมเปาทั่วทั้งกาย, คนทั้งหลายร้องเรียกชื่อว่านายแสนปม. ๆ นั้นทำไรปลูกพริกมเขืออยู่ที่ใกล้ฝั่งแม่น้ำ. ใต้เมืองไตรยตรึงษลงไปทางวันหนึ่ง, เก็บผลพริกมเขือขายเลี้ยงชีวิตร. แลมเขือต้นหนึ่งนั้นอยู่ใกล้ห้างที่อาไศรย นายแสนปมไปถ่ายปัสสาวะลงที่ริมต้นนั้นเปนนิจ, มเขือนั้นออกผล,ผลหนึ่งใหญ่กว่าผลมเขือทั้งปวง. เหตุซาบไปด้วยรศแห่งมูตร, อันเจือไปด้วยสัมภวะราค. ภอพระราชธิดาพระยาไตรยตรึงษหยากเสวยผลมเขือ, จึ่งใช้สาวใช้ไปเที่ยวซื้อ, ก็ได้ผลมเขือใหญ่นั้นมาเสวย, นางก็ทรงพระครรภ์, ทราบถึงพระราชบิดาตรัสไต่ถาม, ก็ไม่ได้ความว่าคบหาสมัคสังวาศกับด้วยบุรุษผู้ใด. จนพระครรค์แก่กำหนดทศมาศก็ประสูติพระราชกุมาร, บริบูรณด้วยบุญธัญลักษณะ. พระญาติวงษทั้งหลายบำรุงเลี้ยงพระราชกุมาร, จนทรงพระจำเริญขึ้นพระชนม์ได้สามขวบ. สมเดจ์พระไอยกาทรงพระราชดำหริจะทดลองเสี่ยงทายแสวงหาบิดาพระรากุมาร. จึ่งให้ตีกลองเป่าร้องแต่บันดาชายชาวเมือง, ให้เข้ามาประชุมในน่าพระลานให้สิ้น, ให้ถือขนมแลผลไม้สิ่งใดสิ่งหนึ่งมาจงถ้วนทุกคนแล้วจึ่งทรงพระสัตยาธิฐานว่า, ถ้าบุรุษผู้ใดเปนบิดาของกุมารนี้, ขอให้กุมารจงรับเอาสิ่งของในมือแห่งบุรุษผู้นั้น, มาบริโภคให้เหนประจักษ์เถิด แล้วให้นางนมอุ้มพระราชกุมารออกไปสู่ที่ประชุมชนในพระลาน. ฝ่ายนายแสนปมนั้น, ได้แต่ก้อนเข้าเย็นถือมาก้อนหนึ่ง, พระราชกุมารก็วิ่งเข้ากอดฅอนายแสนปม, แล้วรับเอาก้อนเข้าเย็นมาเสวย. คนทั้งปวงเหนก็พิศวงชวนกันกล่าวติเตียนต่าง, ๆ พระเจ้าไตรยตรึงษก็ลอายพระไทย​ได้ความอัประยศ. จึ่งประทานพระราชธิดากับทั้งพระนัดดานั้น, ให้แก่นายแสนปม, แล้วให้ลงแพลอยไปจากเมือง. ครั้นแพลอยลงไป, ถึงที่ไร่มเขือ, นายแสนปมก็ภาบุตรภรรยาขึ้นอยู่บนห้าง, อันเปนที่อาไศรย. ด้วยบุญญานุภาพของชนทั้งสาม, ก็บันดานร้อนถึงสมเดจอมรินทราธิราช, จึ่งนฤมิตรพระกายเปนวานร, ถือเอากลองทิพย์มาส่งให้แก่นายแสนปม. แล้วตรัสบอกว่าถ้าท่านจะปราถนาสิ่งใด, จงตีเภรีรนี้อาจให้สำเรจ์ความปรารถนาทุกประการ. แล้ววานรก็หายไปในที่เฉพาะหน้า, นายแสนปมก็แจ้งว่า, เทพยดานำเอากลองทิพย์มาให้มีความยินดีนัก, จึ่งตีกลองเข้าปราถนาจะให้รูปงาม, แลปมเปาทั้งปวงนั้นก็หายสิ้น,รูปกายก็งามบริสุทธิ จึ่งนำเอากลองทิพย์นั้นมาสู่ที่สำนักนิ์, แล้วบอกเหตุแก่ภรรยา. นางนั้นก็มีความโสมนัศ, จึ่งตีกลองนฤมิตรทองธรรมชาติให้ช่างทอง, ทำอู่ทองให้โอรสไสยาศน์. เหตุดั่งนั้นพระราชกุมารจึ่งใด้นามปรากฎว่าเจ้าอู่ทองจำเดิมแต่นั้นมา. ๚ะ

๏ ลุศักราชได้ ๖๘๑ ปีมแมเอกศก, จึ่งบิดาเจ้าอู่ทองราชกุมาร,ก็ตีทิพย์เภรีนฤมิตรเปนพระนครขึ้นในที่นั้น, มีทั้งปราการเชิงเทินป้อมต้ายค่ายคูประตูหอรบครบบริบูรณทุกสิ่ง, พร้อมทั้งพระราชวังบวรนิเวศถาน.จึ่งตั้งนามว่า, เมืองเทพย์นครเหตุสำเรจ์ด้วยเทวานุภาพ. ครั้งนั้นประชาชนทั้งหลาย, ชักชวนกันมาอาไศรยตั้งบ้านเรือนอยู่, ในพระนครนั้นเปนอันมาก. เมืองนั้นก็มั่งคั่งสมบูรรณด้วยอาณาประชาราษฎร. แลบิดาเจ้าอู่ทองก็ได้ครองราชย์สมบัติในเมืองเทพย์นครนั้น. ทรงพระนามสมเดจ์พระเจ้าศิริไชยเชียงแสน, บันฦๅพระเกียรติยศปรากฎในสยามประเทศนี้. ๚ะ

----------------------------

๏ แผ่นดินสมเดจ์พระเจ้าอู่ทอง. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๗๐๖ ปีวอกฉศก, สมเดจ์พระเจ้าศิริไชยเชียงแสน, ​ผู้กอปด้วยพระราชกฤษฎาบุญญานุภาพเปนมหัศจรรย์. เสดจ์เถลิงถวัลยราชครอบครองไพร่ฟ้าประชาชนได้ยี่สิบห้าพรรษา, ก็เสดจ์สวรรคตในปีวอกฉศกนั้น. ครั้นทิวงคตแล้วกลองทิพย์ก็อันตรธานหาย. จึ่งพระเจ้าอู่ทองราชโอรส,ก็เสดจ์เถลิงถวัลยราชมไหสวรรย์, แทนสมเดจ์พระบรมราชบิดา, จึ่งให้กระทำการฌาปนกิจถวายพระเพลิงพระบรมสพเสรจ์แล้ว, พระองค์ดำรงราชอาณาจักรอยู่ณะเมืองเทพย์นครนั้น, ได้หกพรรษา พระราชหฤไทยประสงค์จะสร้างพระนครใหม่, จึ่งดำรัศใช้ขุนตำหรวจให้ไปเที่ยวแสวงหาภูมประเทศ, ที่อันมีพรรณมัจฉาชาติบริบูรณครบทุกสิ่ง. จึ่งขุนตำหรวจเที่ยวหาที่จะตั้งพระนครลงมาโดยทักษิณทิศ, ถึงประเทศที่หนองโสนกอปด้วยพรรณมัจแาชาติครบบริบูรณ. จึ่งกลับขึ้นไปกราบทูลพระกรุณาให้ทราบ, สมเดจ์พระเจ้าอู่ทองก็เสดจ์กรีธาพลากรโยธาประชาราษฎรทั้งปวง, ลงมายังประเทศทีนั้น, ให้ตั้งพระตำหนักที่ประทับพลับพลาไชยณะตำบลเวียงเหล็ก, ให้จับการทุบปราบที่อันจะตั้งเมือง, แลการทำอิฐเผาปูนซึ่งก่อกำแพงพระนครนั้น, แลให้ขนานนามพระนคร, อันจะสร้างใหม่เอานามพระนครเดิมเปนนามต้น, ว่ากรุงเทพมหานคร. นามหนึ่งชื่อว่าบวรทวาราวดี เหตุมีน้ำล้อมรอบดุจเมืองทวาราวดีแต่ก่อน. นามหนีึ่งชื่อศรีอยุทธยา,เหตุเอานามเมืองสมเดจ์พระรามนารายน์อวตารมาประกอปเข้า. ทั้งสามนามประมวญเข้าด้วยกัน, จึ่งเรียกชื่อกรุงเทพมหานครบวรทวาราวดีศรีอยุทธยามหาดิลกภพนพรัตนราชธาณีบุรีรมย์อุดมราชนิเวศมหาสถาน. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๗๑๒ ปีขานโทศก, วันสุกรเดือนห้าขึ้นหกค่ำ, เพลาสามนาฬิกาเก้าบาท, สถาปนากรุงพระนครศรีอยุทธยา, ได้สังขทักษิณาวัฎใต้ต้นหมันสังขหนึ่ง. แล้วสร้างพระที่นั่งไพทูริย์มหาปราสาทองค์หนึ่ง, ​พระที่นั่งไพชยนต์มหาปราสาทองค์หนึ่ง, พระที่นั่งไอยสวรรย์มหาปราสาทองค์หนึ่ง. แล้วพระเจ้าอู่ทองเสดจ์เข้ามาเสวยราชสมบัติ, พระชนมได้สามสิบเจ็ดพรรษา, ถวายพระนามสมเดจ์พระรามาธิบดี แล้วโปรฎให้ขุนหลวงพงัวซึ่งเปนพี่พระมเหษี, ตรัสเรียกว่าพระเชษฐา, เปนสมเดจ์พระบรมราชาธิราชเจ้า, ไปครองเมืองสุพรรณบุรี. แล้วให้พระราเมศวรราชโอรสไปครองเมืองลพบุรี. ครั้งนั้นมีเมืองประเทศราชขึ้นสิบหกเมือง, คือเมืองมลากาหนึ่ง, เมืองชวาหนึ่ง, เมืองตนาวศรีหนึ่ง, เมืองทวายหนึ่ง, เมืองเมาะตะมะหนึ่ง, เมืองเมาะลำเลิงหนึ่ง, เมืองนครศรีธรรมราชหนึ่ง, เมืองสงขลาหนึ่ง, เมืองจันบุรีหนึ่ง, เมืองพระพิศณุโลกย์หนึ่ง, เมืองศุโขไทยหนึ่ง, เมืองพิไชยหนึ่ง, เมืองสวรรคโลกย์หนึ่ง, เมืองกำแพงเพ็ชรหนึ่ง, เมืองพิจิตรหนึ่ง, เมืองนครสวรรค์หนึ่ง, แลทรงสร้างวัดพุทไธสวรรย์, แลวัดป่าแก้ว. แล้วให้พระราเมศวรราชบุตรยกไปตีกรุงกัมพูชาธิบดี, แลให้สมเดจ์พระบรมราชาเมืองสุพรรณบูรียกหนุนออกไป, ได้กรุงกัมพูชากวาดครอบครัวเข้ามาณะกรุงๆ เปนอันมาก ๚ะ

----------------------------

๏ แผ่นดินสมเดจ์พระราเมศวร ๚ะ

๏ ลุศักราช ๗๓๑ ปีรกาเอกศก, สมเดจ์พระรามาธิบดีเสดจ์สวรรคต, อยู่ในราชสมบัติ ๒๐ ปี, พระชนม์ได้ ๕๖ พรรษา. จึ่งสมเดจ์พระราเมศวรราชบุตร, ลงมาจากเมืองลพบุรีขึ้นเสวยราชสมบัติ. ๚ะ

----------------------------

๏ แผ่นดินสมเดจ์พระบรมราชาธิราช ๚ะ

๏ ครั้นลุศักราช ๗๓๒ ปีจอโทศก, สมเดจ์พระบรมราชาธิราชผู้เปนพระเจ้าลุง, เสดจ์เข้ามาแต่เมืองสุพรรณบุรี, สมเดจ์พระราเมศวรก็ถวายราชสมบัติแด่สมเดจ์พระมาตุลราช,แล้วเสดจ์กลับไปเมืองลพบุรี สมเดจ์​พระบรมราชาธิราช, ก็เสวยราชสมบัติณะกรุง เสดจ์ขึ้นไปตีหัวเมืองฝ่ายเหนือทั้งปวง, คือเมืองนครพังคา, เมืองแซงเซา, เมืองชากังราวเปนหลายครั้ง. ครั้งหลังเสดจ์ไปตีเมืองนครลำปาง, แลหมื่นนครเจ้าเมืองออกมาถวายบังคม. แล้วทับหลวงเสดจ์กลับคืนพระนคร. ๚ะ

----------------------------

๏ แผ่นดินเจ้าท้องลั่น, แลสมเดจ์พระราเมศวรจับฆ่าเสีย, แล้วท่านขึ้นเสวยราชสมบัติ, เปนครั้งที่สอง ๚ะ

๏ ลุศักราช ๗๔๔ ปีจอจัตวาศก, สมเดจ์พระบรมราชาธิราชเจ้าเสดจ์สวรรคต, อยู่ในราชสมบัติสิบสามปี, แต่พระชนมายุเท่าใดมิได้ปรากฎในพระราชพงษาวดาร. จึ่งเจ้าทองจันราชบุตร, ไนยหนึ่งว่าเจ้าท้องลั่นพระชนม์ได้สิบห้าพรรษา, ขึ้นเสวยราชได้เจ็ดวัน. สมเดจ์พระราเมศวรเสดจ์ลงมาแต่เมืองลพบุรีเข้าพระราชวังได้,ให้กุมเอาเจ้าทองจันไปสำเรจ์โทษเสีย แล้วขึ้นเสวยราชสมบัติเปนสองครั้ง. แล้วเสดจ์ยกไปตีเมืองเชียงไหม่. ได้กวาดครัวลาวลงมาพระนครเปนอันมาก, ให้ส่งออกไปไว้ณะเมืองนครศรีธรรมราช, เมืองพัทลุง, เมืองสังขลา, เมืองจันทบุรี. แล้วสถาปนาพระมหาธาตุสูงสิบเก้าวา ยอดนพสูญสูงสามวา สร้างอุโบศถวิหารเปนพระอารามให้นามวัดมหาธาตุ. ๚ะ

๏ ขณะนั้นพระยากัมพูชายกเข้ามาตีเมืองชลบุรี, กวาดเอาครัวอพยบหัวเมืองตวันออกจนถึงเมืองจันทบูรี, คนประมาณหกเจ็ดพันกลับไปเมืองกัมพูชา. จึ่งเสดจ์ยกไปตีเมืองกัมพูชา, ได้แล้วกลับคืนพระนคร. ๚ะ

----------------------------

๏ แผ่นดินสมเดจ์พระเจ้ารามราชาธิราช ๚ะ

๏ ลุศักราช ๗๔๙ ปีเถาะนพศก, สถาปนาวัดภูเขาทอง, แล้วสมเดจ์​พระราเมศวรเสดจ์สวรรคตในปีนั้น, อยู่ในราชสมบัติได้หกปี, แต่พระชนม์เท่าใดมิได้ปรากฎ. จึ่งสมเดจ์พระเจ้ารามราชบุตรได้เสวยราชสมบัติสืบมาได้สิบห้าปี. ๚ะ

----------------------------

๏ แผ่นดินสมเดจ์พระอินทราชา. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๗๖๓ ปีมเสงตรีศก, สมเดจ์พระเจ้ารามราชาธิราชทรงพระพิโรธเจ้าพระยามหาเสนาบดี, จะให้จับตัวฆ่าเสีย, เจ้าพระยามหาเสนาหนีข้ามาไปอยู่ฟากปทาคูจาม. จึ่งให้ไปเชิญพระนครอินทร์ราชนัดดาสมเดจพระบรมราชาธิราช, ซึ่งครองเมืองสุพรรณบุรีเสดจ์เข้ามาถึง. จึ่งเจ้าพระยามหาเสนายกเข้าปล้นเอาพระนครศรีอยุทธยาได้, จึ่งเชิญเสดจ์พระนครอินทร์ขึ้นเสวยราชสมบัติ, โปรฎให้สมเดจ์พระเจ้ารามไปกินเมืองปทาคูจาม. แล้วพระราชทานบำเหน็จแก่เจ้าพระยามหาเสนา, ให้บุตรสนมองค์หนึ่งเปนภรรยา, เจียดทองคู่หนึ่ง, พานทองคู่หนึ่ง, เต้าน้ำทอง, กระบี่กั้นหยั่น, เสลี่ยงงา, เสลี่ยงกลีบบัว. แล้วโปรฎให้พระเจ้าลูกเธอ, เจ้าอ้ายพระยาไปครองเมืองสุพรรณบุรี. เจ้าญี่พระยาไปครองเมืองแพรกศรีราชา, คือเมืองสรรคบุรี. เจ้าสามพระยาไปครองเมืองไชยนามบุรี. ๚ะ

----------------------------

๏ แผ่นดินสมเดจ์พระบรมราชาธิราช. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๗๘๐ ปีจอสัมฤทธิศก, สมเดจ์พระมหานครินทราชาธิราชเสดจ์สวรรคต, อยู่ในราชสมบัติสิบแปดปี, แต่พระชนม์เท่าใดมิได้ปรากฎ. เจ้าอ้ายพระยา, เจ้าญี่พระยา, ยกพลเข้ามาชิงสมบัติกัน. ต่างองค์ทรงช้างพระที่นั่ง, มาปะทะกันเข้าที่เชิงตพานป่าถ่าน. ต่างทรงฟันด้วยพระแสงของ้าว, ต้องพระสอขาดพร้อมกันทั้งสองพระองค์ทิวงคต. มุขมนตรีออกไปเชิญเสดจ์เจ้าสามพระยาณะเมืองไชยนาท, เข้ามาครองราชสมบัติ, ถวายพระยามสมเดจ์พระบรมราชาธิราชเปนที่สอง. แลเสดจ์ไปตีเมืองนครหลวงกัมพูชาได้. ​แล้วทรงสร้างวัดมเหยงฆ์, แล้วเสดจ์ไปตีเมืองเชียงไหม่ถึงสองครั้ง, ครั้งหลังได้เมืองเชียงใหม่, ได้ลาวเชลยถึง ๑๒๐๐๐๐ กวาดมาพระนคร. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๗๙๖ ปีขานฉศก, สมเดจ์พระบรมราชาธิราชเจ้าเสดจ์สวรรคต, อยู่ในราชสมบัติสิบเจ็ดปี, แต่พระชนม์เท่าใดมิได้ปรากฎ ๚ะ

----------------------------

๏ แผ่นดินพระบรมไตรยโลกนารถเจ้า. ๚ะ

๏ สมเดจ์พระราเมศวรราชบุตรขึ้นเสวยราชสมบัติ, ถวายพระนามสมเดจ์พระบรมไตรยโลกย์นารถ, ยกวังทำเปนวัดพระศรีสรรเพช. เสดจ์มาอยู่ริมน้ำ, จึ่งให้สร้างพระที่นั่งเบญจรัตนมหาปราสาทองค์หนึ่ง, พระที่นั่งสรรเพชปราสาทองค์หนึ่ง แล้วพระราชทานชื่อขุนนางตั้งตำแหน่งนา, จัดทหารเปนสมุหพระกลาโหม, จัดพลเรือนเปนสมุหนายก, ถือศักดินาหมื่นหนึ่งเปนเดิมตลอดทั่วไป. แล้วทรงสร้างวัดพระรามในที่ถวายพระเพลิงสมเดจ์พระรามาธิบดี, ที่สร้างกรุงนั้น. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๘๐๕ ปีกุนเบญจศก, ครั้งนั้นเข้าแพง, เข้าเปลือกเกียนหนึ่งซื้อขายกันเปนเงินสามชั่งสิบบาท แลทรงหล่อรูปพระโพธิสัตวห้าร้อยห้าสิบชาติ, แลทรงสร้างวัดจุฬามณี ๚ะ

๏ ลุศักราช ๘๐๙ ปีเถาะนพศก, พระมหาราชเจ้าเมืองเชียงใหม่, ยกมาตีเมืองพระพิศณุโลกย์, เข้าปล้นมิได้ จึ่งยกไปตีเมืองกำแพงเพ็ชร. สมเดจ์พระเจ้าอยู่หัว, กับสมเดจ์พระอินทราชาราชบุตรยกขึ้นไปช่วย สมเดจ์พระอินทราชาเข้าชนช้างกับหมื่นนคร, ข้าศึกลาวเข้ารุมเอาช้างพระที่นั่งถึงสี่ช้าง. สมเดจ์พระอินทราชาต้องปืนที่พระภักตร์, แลทัพเชียงใหม่เลิกกลับไปเมือง. ๚ะ

----------------------------

​๏ แผ่นดินสมเดจ์พระอินทราชา ๚ะ

๏ ลุศักราช ๘๑๑ ปีมเสงเอกศก, สมเดจ์พระเจ้าอยู่หัวออกทรงผนวชณะวัดจุฬามณี, ได้แปดเดือนแล้วลาผนวช. ในปีนั้นเสดจ์สวรรคต, สมเดจ์พระบรมไตรโลกย์นารถอยู่ในราชสมบัติสิบหกปี, แต่พระชนม์เท่าใดมิได้ปรากฎ. จึ่งสมเดจ์พระอินทราชาราชบุตรได้เสวยราชสมบัติ, แล้วตั้งพระเจ้าลูกเธอพระบรมราชาเปนพระมหาอุปราช ๚ะ

๏ ลุศุภราช ๘๑๕ ปีรกาเบญจศก, ได้ช้างเผือกพังช้างหนึ่ง ๚ะ

----------------------------

๏ แผ่นดินสมเดจ์พระรามาธิบดี. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๘๓๒ ปีขานโทศก, สมเดจ์พระอินทราชาเสดจ์สวรรคต, อยู่ในราชสมบัติยี่สิบสองปี, แต่พระชนม์เท่าใดมิได้ปรากฎ. จึ่งพระบรมราชาราชบุตรได้เสวยราชสมบัติ, ถวายพระนามสมเดจ์พระรามาธิบดีเปนที่สอง ล่วงมาสามปี, ถึงศักราช ๘๓๕ ปีมเสงเบญจศกจึ่งได้ราชาภิเศก. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๘๔๑ ปีกุนเอกศก, สมเดจ์พระเจ้าอยู่หัวทรงหล่อพระพุทธรูปยืนใหญ่พระองค์หนึ่ง, แต่พระบาทจนถึงยอดพระรัศมีสูงได้แปดวา, พระภักตรนั้นยาวได้สี่ศอก, โดยกว้างได้สามศอก, พระอุระกว้างสิบเอ็ดศอก. แลทองสัมฤทธิ์หล่อพระพุทธเจ้านั้นหนักห้าหมื่นสามพันชั่ง ทองคำหุ้มทั้งพระองค์หนักสองร้อยแปดสิบหกชั่ง ข้างน่านั้นทองเนื้อเจ็ดน้ำสองขา. ข้างหลังนั้นทองเนื้อหกน้ำสองขา สำเร็จแล้วถวายพระนามพระศรีสรรเพช ประดิษฐานไว้ในพระวิหารหลวง, วัดพระศรีสรรเพชดาราม ๚ะ

๏ ลุศักราช ๘๒๘ ปีขานอัฐศก, ครั้งนั้นเข้าแพงเกวียนหนึ่งซื้อขายกันเปนเงินชั่งเก้าบาทสลึง. ในปีนั้นประดิษฐานสมเดจ์พระเจ้าลูกเธอพระอาทิตยวงษ์, ไว้ในที่พระมหาอุปราช, ให้ขึ้นไปครองเมืองพระพิศณุโลกย์ ๚ะ

----------------------------

​๏ แผ่นดินสมเดจ์พระบรมราชามหาพุทธางกูร ๚ะ

๏ ลุศักราช ๘๗๑ ปีมเสงเอกศก, สมเดจ์พระรามาธิบดีเสดจ์สวรรคต, อยู่ในราชสมบัติยังมิได้ราชาภิเศกสามปี, ราชาภิเศกสามปี, ราชาภิเศกแล้ว ๓๗ ปี, รวมเปนสี่สิบสี, แต่พระชนม์เท่าใดมิได้ปรากฎ. จึ่งพระอาทิตยวงษ์ราชบุตรขึ้นเสวยราชสมบัติ, ถวายพระนามสมเดจ์พระบรมราชามหาพุทธางกูร. ๚ะ

----------------------------

๏ แผ่นดินพระรัษฎาธิราชกุมาร. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๘๗๕ ปีรกาเบญจศก, สมเดจ์พระบรมราชามหาพุทธางกูรทรงพระประชวรทรพิศม์เสดจ์สวรรคต, อยู่ในราชสมบัติได้ห้าปี, แต่พระชนม์เท่าใดมิได้ปรากฎ. เสนาบดีจึ่งอัญเชิญพระรัษฎาธิราชกุมาร, พระราชบุตรยังทรงพระเยาวพระชนมได้ห้าพรรษา, ขึ้นเสวยราชสมบัติได้ห้าเดือน. ๚ะ

----------------------------

๏ แผ่นดินพระไชยราชาธิราช. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๘๗๖ ปีจอฉศก, พระไชยราชาธิราชเปนเชื้อพระวงษ์สมเดจ์พระรามาธิบดี, คิดประทุษฐร้ายจับพระรัษฎาธิราชกุมารสำเร็จโทษเสียแล้ว ขึ้นเสวยราชสมบัติ. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๘๘๗ ปีรกาสัปตศก, พระเจ้าอยู่หัวเสดจ์ไปตีเมืองเชียงใหม่เข้าปล้นเอาเมืองไม่ได้, เสดจ์กลับคืนพระนคร ครั้นณะวันพุทเดือนสามขึ้นสี่ค่ำปีรกานั้น, เกิดเพลิงไหม้ในพระนคร, แต่ท่ากลาโหมไปถึงท้ายท่อตลาดยอด, ลมหอบเอาลูกเพลิงไปตกลงตแลงแกง, ไหม้ลามลงไปป่าตองโรงครามฉะไกรสามวันจึ่งดับ, มีบาญชีเรือนศาลากุฎีวิหารไหม้ถึงแสนกับห้าสิบหลัง. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๘๘๘ ปีจออัฐศก, เสดจ์ไปตีเมืองเชียงใหม่อีก, ได้เมือง​ลำพูนไชย, เมืองเชียงใหม่. เมื่อจะเสดจ์กลับนั้น, บังเกิดอุบาทว์ทุนิมิตรเหนโลหิตตกอยู่ณะปตูบาน, แลเรือนชนทั้งปวง ในเมืองนอกเมืองทุกตำบล. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๘๘๙ ปีกุนนพศก, เสดจ์ยกทับหลวงกลับมากลางทางยังมิถึงพระนคร, ทรงพระประชวรพระโรคปัจจุบันสวรรคตในมัชฌิมวิถี, แต่พระชนม์เท่าใดมิได้ปรากฎ. มุขมนตรีเชิญพระบรมสพเข้าพระนคร. สมเดจ์พระไชยราชาธิราช, อยู่ในราชสมบัติได้สิบห้าปี. มีพระราชบุตรสองพระองค์, แลพระองค์ผู้พี่ทรงพระนามพระแก้วฟ้า, พระชนม์ได้สิบเอ็ดพรรษา, พระองค์ผู้น้องทรงพระนามพระศรีศิลป, พระชนม์ได้ห้าพรรษา, ครั้นถวายพระเพลิงพระบรมสพแล้ว, ฝ่ายพระเทียนราชาเปนเชื้อพระวงษสมเดจ์พระไชยราชาธิราช, พิเคราะเหนแผ่นดินจะเปนจลาจล, จึ่งทูลลาพระแก้วฟ้าออกไปอุปสมบทบวชเปนภิกขุอยู่ณวัดราชประดิษฐาน. มุขมนตรีก็อัญเชิญพระแก้วฟ้าราชบุตรขึ้นเสวยราชสมบัติ, ได้สองปีกับหกเดือน, แลนางพระยาแม่อยู่หัวศรีสุดาจันทร์, ผู้เปนพระชนนีช่วยว่าราชการแผ่นดิน. ครั้นอยู่มานางพระยาลอบลักสมัคสังวาศกับขุนชินราชผู้รักษาหอพระ,แลตั้งขึ้นเปนขุนวรวงษาธิราช. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๘๙๑ ปีฉลุเอกศก, ขุนวรวงษาธิราชกับนางพระยาคิดกันให้จับพระแก้วฟ้าไปสำเร็จโทษเสีย, แล้วยกขุนวรวงษาธิราชขึ้นเปนเจ้าแผ่นดิน, ตั้งนายจันผู้น้องเปนมหาอุปราช. จึ่งขุนพิเรนทรเทพเชื้อพระวงษ์, กับขุนอินทรเทพหลวงศรียศหมื่นราชเสน่หา, สี่นายร่วมคิดกันไปเชิญพระเทียนราชา, ซึ่งทรงผนวชพร้อมกันทำสัตยเสี่ยงเทียนได้ไชยนิมิตรแล้ว, ​ทั้งสี่นายคิดจับขุนวงวงษาธิราช, แลอุปราชกับนางพระยาศรีสุดาจันทรฆ่าเสีย. ขุนวรวงษาธิราชอยู่ในราชสมบัติได้ ๕ เดือน, จึ่งมุขมนตรีทั้งปวง, มีขุนพิเรนทรเทพเปนต้น, ก็อัญเชิญพระเทียนราชาลาผนวชมาครองราชสมบัติ, ถวายพระนามสมเดจ์พระมหาจักรพรรดิราชาธิราช. จึ่งปูนบำเหน็จตั้งฃุนพิเรนทรเทพเปนสมเดจ์พระมหาธรรมราชา, ให้รับพระบัณฑูรขึ้นไปครองเมืองพระพิศณุโลกย, พระราชทานพระวิสูทธิกระษัตรีราชธิบดีเปนพระมเหษี, พร้อมทั้งเครื่องราชูประโภค, ให้ขุนอินทรเทพเปนเจ้าพระยาศรีธรรมโศกราชไปครองเมืองนครศรีธรรมราช, หลวงศรียศเปนเจ้าพระยามหาเสนาบดีศรีสมุหพระกลาโหม, หมื่นราชเสน่หาเปนเจ้าพระยามหาเทพ, พระราชทานราชธิดาบุตรสนมเปนภรรยา. แลเครื่องอุปโภคสำหรับเสนาบดีเหมือนกันทั้ง ๓ แห่ง, แลในแผ่นดินนั้นได้ช้างเผือกผู้ถึงห้าช้าง, คือพระคเชนทโรดมหนึ่ง, พระบรมไกรสรหนึ่ง, พระสุริยกุญชรหนึ่ง, พระรัตนากาศหนึ่ง, พระแก้ทรงบาตรหนึ่ง, กับช้างเผือกพังสองช้างนามมิได้ปรากฎ, เปนช้างเผือกเจ็ดช้าง. จึ่งถวายพระนามเพิ่มเข้าว่า, สมเดจ์พระมหาจักรพรรดิราชาธิราชพระเจ้าช้างเผือก. มีพระราชบุตรสองพระองค์, ทรงพระนามพระราเมศวรพระองค์หนึ่ง, พระมหินทราธิราชพระองค์หนึ่ง, แลทรงมอบราชสมบัติแก่พระมหินทราธิราชออกทรงผนวช, แล้วลาผนวชกลับครองราชสมบัติ. แลพระเจ้าหงษาวดียกมาล้อมพระนครเปนหลายครั้ง, ครั้งหลังเสดจ์สวรรคตในคะณะศึกหงษามาล้อมพระนคร. ในศักราชได้ ๙๐๗ ปีเถาะสัปตศก, อยู่ในราชสมบัติ ๒๗ ปี, แต่พระชนม์เท่าใดมิได้ปรากฎ. จึ่งพระมหินทราธิราชโอรส, ได้เสวยราชสมบัติสืบไปได้ปีหนึ่ง. ๚ะ

----------------------------

๏ แผ่นดินพระมหินทราธิราช, แล้วสมเดจ์พระมหาธรรมราชาธิราช. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๙๑๘ ปีมโรงอัฐศก, ถึงณวันเสาร์เดือนเก้าแรมสิบเอ็ดค่ำ. ​เสียพระมหานครศรีอยุทธยาแก่พระเจ้าหงษาวดี. พระเจ้าหงษาวดีจึ่งราชาภิเศกสมเดจ์พระมหาธรรมราชาธิราช, เจ้าเมืองพระพิศณุโลกย์ขึ้นครองราชสมบัติ, ในพระนครศรีอยุทธยาแล้ว. ให้คุมเอาพระมหินทราธิราชเลิกทับกลับไปเมืองหงษาวดี. แลสมเดจ์พระมหาธรรมราชาธิราช, เมื่อได้ครองราชสมบัตินั้น, พระชนม์ได้ห้าสิบสี่พรรษา, มีพระราชบุตรสองพระองค์, ทรงพระนามพระนเรศวรพระองค์หนึ่ง,พระเอกาทศรถพระองค์หนึ่ง. จึ่งโปรฎให้พระนเรศวรขึ้นไปครองเมืองพระพิศณุโลกย์. แลพระยาลแวกยกมาติดพระนครเปนหลายครั้งพ่ายแพ้กลับไปเมือง. ครั้งพระเจ้าหงษาวดีลิ้นดำสวรรคตแล้ว. พระมหาอุปราชาราชบุตรได้ราชสมบัติ, กลับยกมาทำสงครามกับพระนครศรีอยุทธยาเปนหลายครั้ง, ก็ปราไชยไปทุกครั้ง. ๚ะ

----------------------------

๏ แผ่นดินสมเดจ์พระนเรศวร. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๙๔๐ ปีขานสัมฤทธิศก, สมเดจ์พระมหาธรรมราชาธิราชเจ้าเสดจ์สวรรคต, พระชนม์ได้ ๗๖ พรรษา, อยู่ในราชสมบัติ ๒๓ ปี จึ่งสมเดจ์พระนเรศวรราชโอรสได้เสวยราชสมบัติ, พระชนม์ได้ ๓๕ พรรษา. ตั้งสมเดจ์เอกาทศรถเปนพระมหาอุปราช, โปรดให้รับพระราชโองการเหมือนกันทั้งสองพระองค์. แลพระเจ้าหงษาวดีให้มหาอุปราชายกมาทำสงครามถึงยุทธหัดถี มหาอุปราชพิราไลยกับฅอช้าง. แล้วสมเดจ์พระเจ้าอยู่หัว, กับสมเดจ์พระอนุชาเสดจ์ไปตีเมืองลแวกถึงสองครั้ง. ครั้งหลังได้เมืองลแวก, จับพระยาลแวกมาทำพิธีปถมกรรมประหารชีวิตรเสีย แล้วเสดจ์ไปตีเมืองหงษาวดี, จนถึงเมืองตองอู, ขัดเสบียงอาหารต้องล่าทับกลับพระนคร. ให้สมเดจ์พระอนุชาไปรงับแผ่นดินเมืองเชียงใหม่อันเกิดจลาจล. แล้วเสดจ์ยกไปตีเมืองอังวะ, ไปทางเมืองเชียงใหม่ ๚ะ

----------------------------

​๏ แผ่นดินสมเดจ์พระเอกาทศรถ. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๙๕๔ ปีมเสงเบญจศก, สมเดจ์พระนเรศวรทรงพระประชวรพระโรคปัจจุบัน, เสดจ์สวรรคตณเมืองห้างหลวงในมัชฌันตรวิถีประเทศ, พระชนม์ได้ ๕๐ พรรษา, อยู่ในราชสมบัติได้สิบหกปี. จึ่งสมเดจ์เอกาทศรถราชอนุชาอัญเชิญพระบรมสพกลับยังพระมหานคร. แล้วได้เสวยราชสมบัติ, พระชนม์ได้ ๔๔ พรรษา ทรงสร้างพระพุทธปฏิมากรทองสามพระองค์, เงินสองพระองค์. แล้วตั้งพระราชพิธีแข่งเรือ, แลตั้งขบวรเรือแห่พระพุทธเจ้ามีการสมโภชเจ็ดวัน ๚ะ

๏ ลุศักราช ๙๕๗ ปีวอกสัปตศก, ทรงพระกรุณาตั้งพระราชกำหนฎ กฎพระไอยการไว้สำหรับแผ่นดิน. แลตั้งส่วยสัดสรรพากรสำหรับขึ้นท้องพระคลัง, กับทั้งพระกัลปนาอุทิศถวายพระสงฆราชาคณทุกพระอาราม. สมเดจ์พระเจ้าอยู่หัวมีพระราชบุตรสองพระองค์, ทรงพระนามเจ้าฟ้าสุทัตพระองค์หนึ่ง, เจ้าฟ้าศรีเสาวภาคย์พระองค์หนึ่ง. แลเจ้าฟ้าศรีเสาวภาคย์นั้น, ประชวรพระยอดเสียพระเนตรข้างหนึ่ง. จึ่งโปรดให้พระราชบุตรผู้พี่เปนพระมหาอุปราช, พระมหาอุปราชกราบทูลฃอพิจารณาคนออก, ดำรรัศว่าจะเปนขบถฤๅ. พระมหาอุปราชกลัวพระราชอาญาเสวยยาพิศม์ถึงทิวงคต. ๚ะ

----------------------------

๏ แผ่นดินเจ้าฟ้าศรีเสาวภาคย์ ๚ะ

๏ ลุศักราช ๙๖๓ ปีฉลูตรีศก, สมเดจ์เอกาทศรถเสดจ์สวรรคต, พระชนม์ได้ ๕๒ พรรษา, อยู่ในราชสมบัติเก้าปี. จึ่งเจ้าฟ้าศรีเสาวภาคย์ราชบุตร, ซึ่งเสียพระเนตรข้างหนึ่งได้เสวยราชสมบัติ. นับกระษัตริย์สืบราชวงษสมเดจ์พระรามาธิบดีสร้างกรุง, ยกเสียแต่ขุนวรวงษาธิราช, เปนพระเจ้าแผ่นดิน ๒๐ พระองค์ด้วยกัน. ๚ะ

----------------------------

​๏ แผ่นดินสมเดจ์พระเจ้าทรงธรรม. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๙๖๔ ปีขานจัตวาศก, ครั้งนั้นพระพิมลธรรมราชาคณวัดรฆังมีศิศโยมมาก ทั้งจหมื่นศรีศรรักษก็ถวายตัวเปนบุตรเลี้ยง. จึ่งคิดกับจมื่นศรีศรรักษซ่องสุมผู้คนได้มาก. แล้วก็ปรวัดออกในเพลาราตรี, ยกไพร่พลเข้าฟันประตูเข้าไปได้ในพระราชวัง, ให้กุมพระเจ้าแผ่นดินไปสำเร็จโทษเสีย. พระศรีเสาวภาคย์อยู่ในราชสมบัติได้ปีหนึ่งกับสองเดือน. พระพิมลธรรมก็ขึ้นครองราชสมบัติผลัตพระวงษใหม่ ถวายพระนามสมเดจ์พระเจ้าทรงธรรม. จึ่งตั้งจหมื่นศรีศรรักษเปนมหาอุปราช, ๆ อยู่ในราชบัติได้เจ็ดวัน, เกิดโรคปัจจุบันสวรรคต. ครั้งนั้นสำเภายี่ปุ่นเข้ามาค้าอยู่ณะกรุงหลายลำ, ยี่ปุ่นคิดการขบถภาพวกประมาณสามรร้อย, ยกเข้ามาล้อมพระที่นั่งจอมทองสามหลัง, จะจับพระเจ้าแผ่นดินอันเสดจ์ไปทรงบอกพระธรรม, แก่พระสงฆ์ในพระที่นั่งจอมทองนั้น แลพระสงฆ์วัดประดู่โรงธรรม์แปดรูป, ภาเสดจ์ออกมาพ้นจากที่ล้อมได้, ภาไปยังอาราม. จึ่งพระมหาอำมาตย์เกนไพร่พลได้, ยกเข้ามาตียี่ปุ่น, ๆ แตกไปลงสำเภาหนีไป พระมหาอำมาตย์ออกไปเชิญเสดจ์พระเจ้าแผ่นดินเข้าพระราชวัง จึ่งโปรดตั้งพระมหาอำมาตย์, เปนเจ้าพระยากลาโหมสุริยวงษคงแก่ความชอบ. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๙๖๘ ปีมเมียอัฐศก, ได้ข่าวรอยพระพุทธบาทปรากฎณะเขาสุวรรณบรรพต. จึ่งเสดจ์ขึ้นไปทรงสร้างพระมณฑบ, แลวิหารบริเวณทั้งปวง. แล้วทรงแต่พระมหาชาติคำหลวงไว้สำหรับแผ่นดิน ๚ะ

----------------------------

๏ แผ่นดินพระเชษฐาธิราช. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๙๘๙ ปีเถาะนพศก, สมเดจ์พระเจ้าทรงธรรมเสดจ์สวรรคต, อยู่ในราชสมบัติ ๒๖ ปี, แต่พระชนม์เท่าใดมิได้ปรากฎ. พระองค์มีพระ​ราชบุตรสามพระองค์, ทรงพระนามพระเชษฐาธิราชพระองค์หนึ่ง, พระพันปีศรีศิลปพระองค์หนึ่ง, พระอาทิตย์วงษพระองค์หนึ่ง, จึ่งเจ้าพระยากลาโหมสุริยวงษ์, ก็ยกพระเชษฐาธิราชขึ้นเสวยราชสมบัติ. แลพระพันปีศรีศิลปอนุชาหนีออกไปเมืองเพชรบุรี, คิดการขบถซ่องสุมผู้คน. จะยกเข้าตีกรุง จึ่งดำรัศให้ข้าหลวงอยกไปจับได้ตัวเข้ามา, ให้เอาไปสำเร็จโทษเสีย. ๚ะ

----------------------------

๏ แผ่นดินพระอาทิตย์วงษ์ ๚ะ

๏ ลุศักราช ๙๙๑ ปีมเสงเอกศก มารดาเจ้าพระยากลาโหมถึงแก่กรรม์. เจ้าพระยากลาโหมไปทำการปลงสพณะวัดกุฎ, ขุนนางไปช่วยเปนอันมาก. พระเจ้าแผ่นดินแคลงพระไทย, ว่าแส้งชุมนุมขุนนางจะคิดการขบถ. จึ่งให้ตำรวจออกไปหาเข้ามาจะจับ. เจ้าพระยากลาโหมทราบความแล้ว, ขุนนางทั้งปวงก็เข้าด้วยสิ้น. จึ่งยกพลเข้ามาในเพลากลางคืน, เข้าฟันประตูพระราชวัง, พระเจ้าแผ่นดินไม่คิดต่อสู้ลงเรือพระที่นั่งหนีไป เจ้าพระยากลาโหมให้ขุนนางไปตามจับมาได้, ให้เอาไปสำเร็จโทษเสีย. พระเชษฐาธีราชอยู่ในราชสมบัติปีหนึ่งกับเจ็ดเดือน, แต่พระชนม์เท่าใดมิได้ปรากฎ. เจ้าพระยากลาโหมจึ่งยกพระอาทิตยวงษ์ราชอนุชา, พระชนม์เก้าขวบขึ้นครองราชสมบัติสืบไป. แลพระอาทิตยวงษ์นั้นทรงพระเยาวขวนขวายแต่การเล่น, เที่ยวประพาศจับแพะจับแกะไปทุกตำบล. ข้าราชการผู้ใหญ่ผู้น้อยปฤกษาพร้อมกันเนียรเทศพระอาทิตยวงษ์เสียจากเสวตรฉัตร, อยู่ในราชสมบัติได้หกเดือน. จึ่งอัญเชิญเจ้าพระยากลาโหมสุริยวงษ์ขึ้นครองสมบัติ. ๚ะ

----------------------------

๏ แผ่นดินพระเจ้าอยู่หัวปราสาททอง. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๙๙๒ ปีมเมียโทศก, เจ้าพระยากลาโหมสุริยวงษ์ขึ้นเสวย​ราชสมบัติผลัดพระวงษ์ใหม่, ถวายพระนามพระเจ้าอยู่หัวปราสาททอง, พระองคมีพระอนุชาองคหนึ่ง, ตั้งให้เปนพระศรีสุธรรมราชา. แลที่บ้านพระพันปีหลวงนั้น, ทรงสร้างเปนพระอาราม, ให้นามวัดไชยวัฒนาราม. แลพระอาทิตยวงษซึ่งเนียรเทศเสียนั้นคิดขบถ, ดำรัศให้ประหารชีวิตรเสียสิ้นทั้งพักพวก. แล้วให้สร้างพระที่นั่งจักรวรรติไพชยนตมหาปราสาทองคหนึ่ง, พระที่นั่งวิหารสมเดจ์องค์หนึ่ง, พระที่นั่งไอยสวรรย์ทิพอาศนตำบลเกาะบางนางอินองค์หนึ่ง, แลได้ช้างพลายโคบุตรช้างหนึ่ง ๚ะ

๏ ลุศักราช ๑๐๐๐๐ปี ขานสัมฤทธิศก, ทรงพระกรุณาให้ตั้งพระราชพิธีลบศักราชเปลี่ยนเอาปีกุนเปนสัมฤทธิศก. แล้วให้ตั้งต้นกัลปพฤกษ์ระยะห้างกัน ๑๐ วาต้นหนึ่งรอบพระนคร ทรงช้างพระที่นั่งเสดจ์โปรยทานไปรอบเมือง, แล้วพระราชทานสัตฎกมหาทาน, คือช้าง ๑๐๐ ม้า ๑๐๐ ทาษชาย ๑๐๐ ทาษหญิง ๑๐๐ ทอง ๑๐๐ ชั่ง, เงิน ๑๐๐ ชั่ง, ทรงบริจาคแก่มหาชนทั้งปวง. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๑๐๐๕ ปีมแมเบญจศก, อสนีบาตตกลงต้องเหมพระมหาปราสาทพระที่นั่งมังคลาภิเศก, ติดเปนเพลิงโพลงขึ้นไหม้ลามไปทั้งห้วยคลัง, เรือนน่าเรือนหลังถึง ๑๑๐ เรือนจึ่งดับได้. ๚ะ

----------------------------

๏ แผ่นดินเจ้าฟ้าไชย. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๑๐๑๗ ปีมแมสัปตศก, สมเดจ๊พระเจ้าอยู่หัวปราสาททองเสดจ์สวรรคต, อยู่ในราชสมบัติ ๒๖ ปี, แต่พระชนม์เท่าใดมิได้ปรากฎ. จึ่งเจ้าฟ้าไชยราชบุตรผู้ใหญ่, ก็ได้ครองราชสมบัติได้เก้าเดือน ๚ะ

----------------------------

๏ แผ่นดินพระศรีสุธรรมราช, แลสมเดจ์พระนารายน์ ๚ะ

๏ ลุศักราช ๑๐๑๘ ปีวอกอัฐศก, จึ่งพระนารายน์ราชอนุชาต่างพระมารดา, ​คิดกับพระศรีสุธรรมราชพระเจ้าอาว, เข้าจับเจ้าฟ้าไชยสำเร็จโทษเสีย เจ้าฟ้าไชยอยู่ในราชสมบัติได้เก้าเดือน. จึ่งพระศรีสุธรรมราชาก็ได้เสวยราชสมบัติ, ให้พระนารายน์ราชนัดดาเปนพระมหาอุปราช. แลพระศรีสุธรรมราชานั้นปราศจากความลอาย, จะร่วมสมัคสังวาสด้วยพระราชกัลยาณีกนิฐาพระนารยน์เปนเจ้า, ๆ ทรงพระโกรธยกโยธามาทำสงครามกับพระเจ้าอาวๆปรากไชยหนีลงไปณวังหลัง. ดำรัศให้ข้าหลวงติดตามจับมาได้ให้สำเร็จโทษเสีย. พระศรีสุธรรมราชาอยู่ในราชสมบัติได้สองเดือนกับยี่สิบวัน ในปีวอกนั้นสมเดจ์พระนารายน์เปนเจ้าได้เสวยราชสมบัติ, พระชนม์ได้ ๒๖ พรรษา. พระองค์ได้ช้างเผือกพรายช้างหนึ่ง, ให้ชื่อพระบรมคเชนทรฉัดทันต์, ช้างเผือกพังช้างหนึ่ง, ให้ชื่อพระอินทไอยราวรรณวิสุทธราชกิริณี แลทรงสร้างเมืองลพบุรีมีพระราชวัง, แลพระที่นั่งสุทไธย์สวรรย์มหาปราสาทองค์หนึ่ง,พระที่นั่งธัญมหาปราสาทองค์หนึ่ง. เสดจ์ไปสฐิตยณะเมียงลพบุรีในเหมันตรดู, แลคิมหันตรดู. ครั้นถึงวัศสันตรดูเสดจ์ลงมาอยู่ณะพระนครศรีอยุทธยา. แลพระไตรภูวนาทิตยวงษ์, กับพระองค์ทองพระอนุชาต่างพระอุธรคิดขบถ,ดำรัศไห้จับไปสำเร็จโทษเสีย. แล้วให้เจ้าพระยาโกษาขุนเหล็กไปตีเมืองอังวะไม่ได้, ถอยทับกลับมา. แลให้นายปานผู้น้องเจ้าพระยาโกษา,เปนราชทูตออกไปจำเริญทางพระราชไม้ตรีณะเมืองฝรั่งเสศ. ครั้นเจ้าพระยาโกษาถึงอนิตยกรรมแล้วโปรดให้นายปานผู้น้อง, เปนเจ้าพระยาโกษาไปตีเมืองเชียงใหม่, ทับหลวงเสดจ์หนุนขึ้นไปได้เมืองเชียงใหม่. ๚ะ

----------------------------

๏ แผ่นดินพระเพทราชา. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๑๐๔๔ ปีจอจัตวาศก, สมเดจ์พระนารายน์เปนเจ้าเสดจ์สวรรคตณะเมืองลพบุรี, พระชนม์ได้ ๕๑ พรรษา, อยู่ในราชสมบัติได้ยี่สิบหกปี. ​จึ่งพระเพทราชาจางวางกรมช้าง, ซึ่งเปนผู้สำเร็ดราชการได้ครองราชสมบัติ พระชนม์ได้ ๕๖ พรรษา. ให้หลวงศรศักดิ์บุตรเลี้ยงเปนมหาอุปราช, ให้นายทรงบาทผู้เปนคู่คิดในราชสมบัติ, เปนกรมพระราชวังหลัง, ทั้งเจ้าพระยาสุรสงคราม. พระราชทานยศศักดิ์เครื่องอุปโภคบริโภคทั้งสองเสมอกัน. ภายหลังรังเกียจพระไทยให้ประหารชีวิตรเสียทั้งสองคน. ขณะนั้นพระยายมราชสังข์ซึ่งไปครองเมืองนครราชสีมา แลพระยารามเดโชซึ่งไปครองเมืองนครศรีธรรมราช, แต่ครั้งแผ่นดินสมเดจ์พระนารายน์เปนเจ้านั้น, คิดขบถแย่งเมือง. จึ่งแต่งกองทับไปตีได้ทั้งสองเมือง. สมเดจ์พระเจ้าอยู่หัวได้ช้างพังสองช้าง,ให้นามพระอินทไอยราดตช้างหนึ่ง,พระบรมรัตนากาศช้างหนึ่ง. แล้วทรงสร้างพระมหาปราสาทองค์หนึ่ง, ให้นามพระที่นั่งบรรญงค์รัตนาศน์. ๚ะ

----------------------------

๏ แผ่นดินหลวงศรศักดิ์ซึ่งเรียกพระพุทธเจ้าเสือ. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๑๐๕๙ ปีฉลูนพศก, สมเดจ์พระเจ้าอยู่หัวทรงประชวรหนัก, พระมหาอุปราชจับพระเจ้าลูกเธอตรัสน้อยพระขวันสำเร็จโทษเสีย. ครั้งทราบทรงพระโทรมนัศเสดจ์สวรรคต, พระชนม์ได้ ๗๑ พรรษา, อยู่ในราชสมบัติสิบหกปี. จึ่งสมเดจ์พระมหาอุปราช, คือหลวงศรศักดิ์ราชบุตรสมเดจ์พระนารายน์, ซึ่งเรียกพระพุทธเจ้าเสือนั้นได้ครองราชสมบัติ,พระชนม์ได้ ๓๖ พรรษา, มีพระราชบุตรสองพระองค์, ทรงพระนามเจ้าฟ้าเพชรพระองค์หนึ่ง, เจ้าฟ้าพรพระองค์หนึ่ง. จึ่งตั้งพระราชบุตรผู้พี่เปนพระมหาอุปราช, ตั้งพระราชบุตรผู้น้องเรียกพระบัณฑูรน้อย, ให้รับพระบัณฑูรทั้งสองพระองค์, สมเดจ์พระเจ้าอยู่หัวทรงทำการปาณาติบาตเปนอันมาก. ๚ะ

----------------------------

​๏ แผ่นดินพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ ๚ะ

๏ ลุศักราช ๑๐๖๘ ปีจออัฐศก, สมเดจ์พระพุทธเจ้าเสือเสดจ์สวรรคต พระชนม์ได้ ๔๕ พรรษา, อยู่ในราชสมบัติได้สิบปี. จึ่งพระมหาอุปราชราชบุตร, คือเจ้าฟ้าเพชร, ซึ่งเรียกว่าพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระนั้นได้เสวยราชสมบัติ, พระชนม์ ๒๖ พรรษา, ให้สมเดจ์พระอนุชาเปนพระมหาอุปราช สมเดจ์พระเจ้าอยู่หัวก็ทรงกระทำการปาณาติบาตเหมือนพระราชบิดา. ๚ะ

----------------------------

๏ แผ่นดินเจ้าฟ้าพรซึ่งเรียกว่าพระเจ้าอยู่หัวบรมโกฎ ๚ะ

๏ ลุศักราช ๑๐๙๔ ปีชวดจัตวาศก, เสดจ์สวรรคตพระชนม์ได้ห้าสิบสองพรรษา, อยู่ในราชสมบัติยี่สิบเจ็ดปี. ตรัสมอบราชบัติให้แก่สมเดจ์พระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้าอไภย, พระชนม์สิบแปดพรรษา สมเดจ์พระมหาอุปราชมิยอม. ทำสงครามกันกับเจ้าฟ้าอไภยราชนัดดา, ตั้งค่ายฝ่ายละฝากฝั่งคลองประตูเข้าเปลือกภายในพระนคร. แต่ทำศึกกันอยู่สองเดือน, เจ้าฟ้าอไภยพ่ายแพ้ลงเรือพระที่นั่งกับทั้งเจ้าฟ้าปรเมศวรภากันหนีไป. ดำรัศให้ข้าหลวงไปติดตามจับมาได้ทั้งสององค์พี่น้อง, ให้สำเร็จโทษเสีย. สมเดจ์พระมหาอุปราช, คือเจ้าฟ้าพร, ซึ่งเรียกว่าพระเจ้าอยู่หัวบรมโกฎนั้น, ได้เสวยราชสมบัติ, พระชนม์ได้ ๔๙ พรรษา. จึ่งโปรดให้สมเดจ์พระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้าธรรมธิเบศรเปนกรมขุนเสนาพิทักษ์, เจ้าฟ้าเอกทัตเปนกรมขุนอนุรักษมนตรี, พระองค์เจ้าแขกเปนกรมหมื่นเทพพิพิธ, พระองค์เจ้ามังคุตเปนกรมหมื่นจิตรสุนทร, พระองค์เจ้ารถเปนกรมหมื่นสุนทรเทพ. ครั้งหลังจึ่งตั้งเจ้าฟ้าดอกเดื่อเปนกรมขุนพรพินนิต, พระองค์เจ้าปานเปนกรมหมื่นเสพภักดี, แล้วตั้งเจ้าฟ้ากรมขุนเสนาพิทักษ์เปนพระมหาอุปราช. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๑๑๐๙ ปีเถาะนพศก, ได้ข่าวพืชน์ทองคำเกิดตำบลบาง​สพานแขวงเมืองกุยบุรี. จึ่งดำรัศให้ข้าหลวงคุมไพร่พลออกไปร่อน,ได้เนื้อทองเข้าถวาย ๙๐ชั่งเสศ. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๑๑๑๕ ปีรกาเบญจศก, พระเจ้าลังกาแต่งทูตานุทูตจำทูลพระราชสาสนเข้ามา, ขอพระสงฆ์ออกไปตั้งพระพุทธสาศนาในลังกาทวีป, จึ่งดำรัศให้นิมนต์พระอบาลี, พระอริยมุนี, กับพระสงฆ์อันดับสินสองรูป, ส่งออกไปลังกากับด้วยทูตอันมานั้น แลสมเดจ์พระเจ้าอยู่หัวได้ช้างเผือกพังช้างหนึ่ง, ให้นามพระวิเชียรหัศดินทร์. อยู่มาพระมหาอุปราชลอบลักสมัคสังวาส, กับเจ้าฟ้าสังวาล, เจ้าฟ้านิ่มในพระราชวัง. ดำรัศให้ลงพระราชอาญาเฆี่ยนพระมหาอุปราชจนสิ้นพระชนม์ในโทษ. แล้วตั้งเจ้าฟ้ากรมขุนพรพินิตเปนพระมหาอุปราช. ๚ะ

----------------------------

๏ แผ่นดินกรมขุนพรพินิต, แล้วถวายแก่กรมขุนอนุรักษมนตรี, ๚ะ

๏ ลุศักราช ๑๑๒๐ ปีขานสัมฤทธิศก, สมเดจ์พระเจ้าอยู่หัวเสดจ์สวรรคต, พระชนม์ได้ ๗๔ พรรษา, อยู่ในราชสมบัติยี่สิบหกปี. จึ่งพระมหาอุปราชคือกรมขุนพรพินิตได้เสวยราชสมบัติ. แล้วคิดกับกรมขุนอนุรักษมนตรี พระเชษฐาธิราช, จับกรมหมื่นจิตรสุนทร, กรมหมื่นสุนทรเทพ, กรมหมื่นเสพภักดี, ทั้งสามกรมให้สำเร็จโทษเสีย. แล้วพระเจ้าอยู่หัวอยู่ในราชสมบัติประมาณสิบวัน. จึ่งถวายสมบัติแก่กรมขุนอนุรักษมนตรีพระเชษฐาธิราช,ทูลลาออกทรงผนวชอยู่ณวัดประดู่. จึ่งกรมขุนอนุรักษมนตรีได้เสวยราชสมบัติ, ทรงพระนามพระเจ้าที่นั่งสุริยามรินทร์. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๑๑๒๒ ปีมโรงโทศก, พระเจ้าอังวะชื่อมังลวงยกกองทัพพม่ารามัญมาตีพระนครไม่ได้, เลิกทัพกลับไปถึงพิราไลยในกลางทาง ๚ะ

๏ ลุศักราช ๑๑๒๖ ปีวอกฉศก, พระเจ้าอังวะชื่อมังระ, แต่ให้มหา​นรธาเปนนายทัพยกมาตีพระนครอีก, รบกันอยู่สามปี. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๑๑๒๙ ปีกุนนพศก, ณวันอังคารเดือนห้าขึ้นเก้าค่ำ, ก็เสียกรุงพระนครศรีอยุทธยาแก่พม่าข้าศึค. พระเจ้าแผ่นดินอยู่ในราชสมบัติได้เก้าปีก็เสียพระนคร, แต่พระชนม์เท่าใดมิได้ปรากฎ. ๚ะ

๏ นับลำดับพระเจ้าแผ่นดิน, แต่ได้เสวยราชสมบัติในพระมหานคร ศรีอยุทธยา, นับได้ ๓๔ พระองค์. นับปีแต่แรกสร้างพระนครศักราช ๗๑๒ ปีขานโทศก, จนเสียพระนครในศักราช ๑๑๒๙ ปีกุนนพศก. คิดเปน ๔๑๗ ปีเท่านี้. ๚ะ

๏ พระราชพงษาวดารลำดับพระเจ้าแผ่นดินกรุงเก่าสังเขป, จบบริบูรณ. ๚ะ๛ ๚ะ

​๏ พระราชพงษาวดารอยู่ที่สองต่อไป. ๚ะ

----------------------------

๏ ลุศักราช ๗๑๒ ปีขานโทศก, พระเจ้าอู่ทองทรงพระนามสมเดจ์พระรามาธิบดี,เปนปฐมราชวงษ์สร้างกรุงศรีอยุทธยา, เสวยสมบัติได้ ๒๐ ปี, สวรรคตในปีรกาเอกศก. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๗๓๑ ปีรกานั้น, สมเดจ์พระราเมศวรราชบุตรเสวยราชสมบัติได้ปีหนึ่ง. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๗๓๒ ปีจอโทศก, ขุนหลวงพงัวทรงพระนามสมเดจ์พระบรมราชาธิราช, เข้ามาแต่เมืองสุพรรณบุรี, พระราเมศวรถวายสมบัติ, เสดจ์ขึ้นเสวยสมบัติได้ ๑๓ ปี, เสดจ์สวรรคตในปีจอจัตวาศก ๚ะ

๏ ลุศักราช ๗๔๔ ในปีจอนั้น, เจ้าทองจันราชบุตร, นัยหนึ่งว่าเจ้าท้องลั่นได้เสวยราชสมบัติ ๗ วัน สมเดจ์พระราเมศวรจับสำเร็จโทษเสีย, แล้วขึ้นเสวยราชสมบัติอีก ครั้งหลังได้ ๖ ปี, สวรรคตในปีเถาะนพศก. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๗๕๙ ในปีเถาะนั้น, สมเดจ์พระเจ้ารามราชบุตร, ได้เสวยสมบัติได้ ๑๕ ปี, ต้องเนียรเทศในปีมเสงตรีศก ๚ะ

๏ ลุศักราช ๗๖๓ ในปีมเสงนั้น, สมเดจ์พระนครินทราชาธิราช, เสวยสมบัติได้ ๑๘ ปี, สวรรคตในปีจอสัมฤทธิศก. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๗๘๐ ในปีจอนั้น, เจ้าสามพระยาราชบุตรทรงพระนามสมเดจ์พระบรมราชาธิราชเสวยราชสมบัติได้ ๑๗ ปี, สวรรคตในปีขานฉศก. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๗๙๖ ในปีขานนั้น, สมเดจ์พระบรมไตรยโลกย์นารถราชบุตร, เสวยสมบัติได้ ๑๖ ปี, สวรรคตในปีมเสงเอกศก ๚ะ

๏ ลุศักราช ๘๑๑ ในปีมเสงนั้น, สมเดจ์พระอินทราชาราชบุตร, เสวยสมบัติได้ ๒๒ ปี, สวรรคตในปีขานโทศก. ๚ะ

​๏ ลุศักราช ๘๓๒ ในปีขานนั้น, สมเดจ์พระรามาธิบดีราชบุตร, เสวยสมบัติ ๔๐ ปี, สวรรคตในปีมเสงเอกศก. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๘๗๑ ในปีมเสงนั้น, สมเดจ์พระบรมราชามหาพุทธางกูรราชบุตร, เสวยสมบัติได้ ๕ ปี, ประชวรทรพิศม์สวรรคตในปีรกาเบญจศก. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๘๗๕ ในปีรกานั้น, พระรัษฎาธิราชกุมารราชบุตร, พระชนม์ห้าขวบเสวยราชสมบัติได้ ๕ เดือน, พระไชยราชาธิราชจับสำเร็จโทษเสีย. ๚ะ

๏ สมเดจ์พระไชยราชาธิราช, เสวยราชสมบัติได้ ๑๕ ปี, สวรรคตในปีกุนนพศก. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๘๘๙ ในปีกุนนั้น, พระแก้วฟ้าราชบุตรพระชนม์ได้ ๑๑ ขวบ, เสวยสมบัติได้ ๒ ปีกับ ๖ เดือน. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๘๙๑ ปีฉลูเอกศก, ขุนวงวงษาธิราชจับพระแก้วฟ้าสำเร็จโทษเสีย, ได้เสวยสมบัติ ๕ เดือน. ๚ะ ต่างวงษแทรก ๚ะ

๏ ในปีฉลูนั้นขุนพิเรนทรเทพ, จับขุนวรวงษาธิราชฆ่าเสียแล้วเชิญพระเทียนราชาลาผนวชมาเสวยสมบัติ, ทรงพระนามสมเดจ์พระมหาจักรพรรติราชาธิราช, อยู่ในสมบัติได้ ๒๗ ปี, สวรรคตในปีเถาะสัปตศก. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๙๑๗ ในปีเถาะนั้น, พระมหินทราธิราชโอรสเสวยสมบัติปีหนึ่ง. ถึงศักราช ๙๑๘ ปีมโรงอัฐศก, เสียกรุงแก่ข้าศึกมอญหงษาวดีครั้งก่อน. ๚ะ

๏ ในปีมะโรงนั้น, สมเดจ์พระมหาธรรมราชาธิราชขึ้นเสวยราชสมบัติได้ยี่สิบสามปี, สวรรคตในปีขานสัมฤทธิศก. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๙๔๐ ในปีขานนั้น, สมเดจ์พระนเรศวรราชบุตรเสวยสมบัติได้ ๑๖ ปี, สวรรคตในปีมเสงเบญจศก. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๙๔๕ ในปีมเสงนั้น, สมเดจ์พระเอกาทศรถราชอนุชาเสวยสมบัติได้ ๙ ปี, สวรรคตในปีฉลูตรีศก, ๚ะ

​๏ ลุศักราช ๙๖๓ ในปีฉลูนั้น, เจ้าฟ้าศรีเสาวภาคย์ราชบุตรเสวยสมบัติได้ปี ๑ กับ ๒ เดือน. ๚ะ

๏ สิ้นวงษ์สมเดจ์พระรามาธิบดี ๒๐ พระองค์, ยกเสียแต่ขุนวรวงษาธิราช. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๙๖๔ ปีขานจัตวาศก, พระพิมลธรรมจับเจ้าฟ้าศรีเสาวภาคย์สำเร็จโทษเสีย, ขึ้นเสวยสมบัติผลัดพระวงษใหม่, ทรงพระนามพระเจ้าทรงธรรม อยู่ในสมบัติ ๒๖ ปี, สวรรคตในปีเถาะนพศก. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๙๘๙ ในปีเถาะนั้น, พระเชษฐาธิราชโอรสเสวยสมบัติได้ปีหนึ่งกับ ๗ เดือน. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๙๙๑ ปีมเสงเอกศก, เจ้าพระยากระลาโหมสุริยวงษจับพระเชษฐาธิราชสำเร็จโทษเสีย, แล้วยกพระอาทิตยวงษ์อนุชาพระชนม์ ๙ ขวบ, ขึ้นเสวยสมบัติได้ ๖ เดือน. ๚ะ

๏ สิ้นวงษ์พระเจ้าทรงธรรม ๓ พระองค์. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๙๙๒ ปีมเมียโทศก, มุขมนตรีเนียรเทศพระอาทิตยวงษ์เสีย, อัญเชิญเจ้าพระยากลาโหมสุริยวงษ์ขึ้นเสวยสมบัติ, ผลัดพระวงษ์ใหม่ทรงพระนามพระเจ้าปราสาททอง, อยู่ในสมบัติได้ ๒๖ ปี, สวรรคตในปีมแมสัปตศก. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๑๐๑๗ ในปีมแมนั้น, เจ้าฟ้าไชยราชบุตรเสวยสมบัติได้เก้าเดือน. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๑๐๑๘ ปีวอกอัฐศก, พระศรีสุธรรมราชา พระเจ้าอาว, จับเจ้าฟ้าไชยสำเร็จโทษเสีย, แล้วขึ้นเสวยสมบัติได้ ๒ เดือนกับ ๒๐ วัน. ๚ะ

๏ ในปีวอกนั้น, สมเด๗พระนารายน์ราชบุตรพระเจ้าปราสาททอง, จับ​พระศรีสุธรรมราชาพระเจ้าอาวสำเร็จโทษเสีย, แล้วขึ้นเสวยสมบัติได้ ๒๖ ปี, สวรรคตในปีจอจัตวาศก. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๑๐๔๔ ในปีจอนั้น, พระเพทราชาได้เสวยสมบัติ ๑๖ ปี, สวรรคตในปีฉลูนพศก. ๚ะ ต่างวงษแทรก. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๑๐๕๙ ในปีฉลูนั้น, พระพุทธเจ้าเสือราชบุตรสมเดจ์พระนารายนได้เสวยสมบัติ ๑๐ ปี, สวรรคตในปีจออัฐศก. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๑๐๖๘ ในปีจอนั้น, พระเจ้าอยู่หัวท้ายสระราชบุตรเสวยสมบัติได้ ๒๗ ปี, สวรรคตในปีชวดจัตวาศก. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๑๐๙๔ ในปีชวดนั้น, พระเจ้าอยู่หัวบรมโกฎพระอนุชาเสวยสมบัติได้ ๒๖ ปี, สวรรคตในปีขานสัมฤทธิศก. ๚ะ

๏ ลุศักราช ๑๑๒๐ ในปีขานนั้น, เจ้าฟ้าดอกเดื่อกรมขุนพรพินิตราชบุตร, ได้เสวยสมบัติประมาณ ๑๐ วัน, ถวายสมบัติแก่พระเชษฐาธิราช. ๚ะ

๏ เจ้าฟ้ากรมขุนอนุรักษมนตรีพระเชษฐาธิราชเสวยสมบัติ, ทรงพระนามพระเจ้าที่นั่งสุริยามรินทร์, อยู่ในสมบัติได้ ๙ ปี, เสียกรุงแก่พม่าข้าศึกครั้งหลัง. ๚ะ

๏ สิ้นวงษพระเจ้าปราสาททอง ๙ องค์, ยกเสียแต่พระเพทราชา. ๚ะ

๏ นับลำดับพระเจ้าแผ่นดิน, ซึ่งได้ครองสมบัติกรุงเก่าได้ ๓๔ พระองค์. คิดเปนปีได้ ๔๑๗ ปี. ๚ะ

๏ พระราชพงษาวดาร, สังเขปจบบริบูรรณ. ๚ะ