| ๔๒๐๑๏ ยามเมื่อท้าวฮุ่ง ข้ามป่าไม้มาฮอด |
เชียงเชย |
| เร็งโญคึดฮอดหลาน |
กวนหม้อม |
| บ่ได้แขงขีนแท้ชนพลาย |
ตันฮ่อม |
| วะหว่างให้เจืองเจ้า |
ล่วงเมือง ฯ |
| ๔๒๐๒๏ พ่อก็ เวนเผือให้บาคราญ |
เปนมิ่ง |
| ให้ต่าวช้างคืนสร้าง |
อยู่เย็น ฯ |
| ๔๒๐๓๏ เจ้าบ่เอื้อฟังพากย์ |
คำใผ |
| เอาสองเผือใส่พลาย |
นำท้าว |
| ครันว่า สองขุนท้าวหุนบัง |
ท้าวหิ่ง |
| แม่นว่า ข้ามย่านฟ้าเมือเพิ่ง |
เมืองอินทร์ ก็ดี ฯ |
| ๔๒๐๔๏ แม่นว่า มีเหล็กขั้นเปนเขื่อน |
หุนบัง ก็ดี |
| เฮาจัก ยูพานคำผ่าเอา |
ตงได้ |
| ลุงจิ่ง วางเผือให้นำเติน |
ภูวนาถ |
| บ่ได้ข้องขีนท้าว |
ท่อใย ฯ |
| ๔๒๐๕๏ อันว่า สายนามเจ้าขุนทวง |
ท้าวกิ่ง ก็ไป |
| พ่อแต่งช้างนำเจ้า |
สี่พัน ฯ |
| ๔๒๐๖๏ ขาเล่าล้มตายก่อน |
บาเจือง |
| เคืองคำเจ็บแต่เผือ |
กวนห้าม ฯ๑ |
| ๔๒๐๗๏ เมื่อนั้น ภูธรท้าวเจืองหาญ |
ภูวนาถ |
| เมี้ยนคาบขึ้นเมือฟ้า |
เพื่อนพรหม ฯ |
| ๔๒๐๘๏ อินทร์หล่อน้ำช้อยโชต |
กะเสลา |
| ภูธร ทรงโสมงามยิ่งไท |
ทุกท้าว |
| โยธาพร้อมขุนนาย |
เนืองเกิด |
| พลพวกพร้อมมวลเฝ้า |
แห่แหน ฯ |
| ๔๒๐๙๏ งามลื่นล้นยังยิ่ง |
ในมนุส |
| แจนๆเขาเพ็งพันกิ่งทรวง |
ยังพร้อม |
| โยธาท้าวทุกขุน |
ข้าเก่า |
| ประดับพวกพ้องฝูงแก้ว |
ชื่นชม ฯ |
| ๔๒๑๐๏ ฝูงเผ่าท้าวตายแต่ |
ตุมวาง ก็ยัง |
| เขาก็ มวลกันเมือเมืองบน |
ถ้าเจือง จอมเจ้า |
| แมนมวลล้มนาขวาง |
พร้อมยี่ ก็ยัง |
| เขาก็ขามอ่อน เจ้าลุ่มฟ้าขอไหว้ |
เพิ่งบุญ ฯ |
| ๔๒๑๑๏ แผ้วที่กว้างภูดู่ |
ละเลียง |
| สนสน ชาวภูยูงฮีบปุน |
เปนถ้อง |
| ท่อว่า เขายังถ้าฝูงบิน |
เมี้ยนคาบ |
| ประดับพวกพร้อมมวลเฝ้า |
แห่แหน ฯ |
| ๔๒๑๒๏ เมื่อนั้น คื่นคื่นท้วงค้องใหญ่ |
ฮางไชย |
| ฮามตายเฮาจวบกัน |
มวลพร้อม |
| มาเฮา ปุนแปลงให้เปนพล |
สันเก่า |
| แต่นั้น ช้างเลือกได้สามล้าน |
ย่อมพลาย ฯ |
| ๔๒๑๓๏ เดียรดาษล้นเหลือท่ง |
นาคี |
| พานคำเบงแบกงา |
เงยย้าย |
| พลกือได้อักโข |
สามติ่ว |
| เสียงสนั่นก้องแดนฟ้า |
ฟากพรหม ฯ |
| ๔๒๑๔๏ เมื่อนั้นท้าวฮุ่ง ขึ้นขี่ม้าลมปีก |
จัดพล พุ้นเยอ |
| พลหลวงหลายคั่งแนว |
นองน้ำ ฯ |
| ๔๒๑๕๏ ผ่อเห็น สวาๆม้าเสียงหิ่ง |
นันเนือง พุ้นเยอ |
| แพนหาง อวนพานคำอว่ายเมือ |
เมืองฟ้า ฯ |
| ๔๒๑๖๏ เมื่อนั้น อั้วค่าเจ้าคึดจอด |
จงอวน |
| ขวัญมา ชมบาเจืองฮ่วมโฮง |
เฮียงห้อง |
| นางก็ ยามัวดั้งดอมดู |
สันเก่า จิงเถิ้น |
| ขวัญแม่เจ้าเมือย้าว |
อยู่โฮง ฯ |
| ๔๒๑๗๏ กับทัง ผู้เผ่าเชื้อน้องพี่ |
อามคาย |
| อวนจัก ลาสองศรีด่วนเมือ |
เมืองฟ้า |
| หลิงเห็น ฮงฮงเหลื้อมกะไดทอง |
ผีก่าย พุ้นเยอ |
| พลคั่งเท้าแดนฟ้า |
คื่นเคง ฯ |
| ๔๒๑๘๏ เจืองจิ่ง เห็นฝูงพ้องหาญพาย |
อ้ายคว่าง |
| กับทังลุงท่าน เถ้าจ่าซ้อนเนาพร้อม |
พร่ำพัน ฯ |
| ๔๒๑๙๏ เขานั้น ลุงอาวเบื้องภายเฮา |
ข้าเก่า จิงแล้ว |
| เลือดหยาดย้อยฮำหน้า |
หม่นหมอง ฯ |
| ๔๒๒๐๏ แต่นั้น แองคอนต้านภูธร |
ฮับพากย์ |
| เขาไป่ ได้อาบน้ำคอยถ้า |
อยู่คอง ว่าอั้น ฯ |
| ๔๒๒๑๏ แต่นั้น ทะล่วนพร้อมเขาคว่าง |
หาญพาย |
| ทูลชุลีนบขาบบา |
บุญกว้าง |
| ตูก็ นอนเนาหนี้เหิงนาน |
ยาวยิ่งจิงแล้ว |
| ควรที่พระบาท ไปอาบน้ำเสียเลือด |
คาวคนชอบดาย ฯ |
| ๔๒๒๒๏ แต่นั้น สว่าๆช้างย้องย่าง |
แกมลวา พุ้นเยอ |
| พลกือไหลหลั่งไป |
ปุนย้าย |
| หนทางเที้ยนพังพลาย |
คับคั่ง |
| ค้อมอว่ายหน้าคืนแล้ว |
ลวดเห็น ฯ |
| ๔๒๒๓๏ แม้งนึ่ง ง้อมขี่ช้างพังมาศ |
นำอวน |
| ตัวเดียวเดินดุ่งนำ |
ทันท้าว |
| สมควรผู้สาวสนม |
เนืองนั่ง |
| นบบาทเจ้าประนมง้อม |
ม่วนเมือง ฯ |
| ๔๒๒๔๏ เมื่อนั้น ม่างม่างนิ้วท้าวฮุ่ง |
บายนาง |
| มือผันบายจูบชม |
ทังไห้ |
| ชลทาน้ำไหลฮวาย |
ฮำหยาด |
| ท้าวก็ ถามฮ่างเบื้องลุงป้า |
อยู่ดี แด่รือ ฯ |
| ๔๒๒๕๏ เมื่อนั้น ออระม่อยเนื้อแจ้งส่อง |
โสมงาม |
| ขานราชาแจ่มเจือง |
ประนมไหว้ |
| เขาก็ หนีตายดั้นเดินเขา |
ข้ามเถื่อน |
| เมือฮอดบ้านพอเมื่อ |
ยามแลง กี่แล้ว ฯ |
| ๔๒๒๖๏ เฮียมก็ กระสันดั้งดอมอวน |
มีมากจิงแล้ว |
| ก็จิ่ง บายได้ง้าวแทงข้าง |
มิ่งมรณ์ ฯ |
| ๔๒๒๗๏ แล้วเล่า นำบาทเจ้าจอมขม่อม |
เหนือหัว |
| โคจรเถิงเทพดาว |
ดิงส์ฟ้า |
| แต่นั้น ทังหลายไห้เนืองนัน |
ฮ้องฮ่ำ |
| ไห้ฮุ่งดั้งดอมเจ้า |
แจ่มเจือง ฯ |
| ๔๒๒๘๏ เมื่อนั้น สว่าสว่าก้องคับแผ่น |
กัมมา พุ้นเยอ |
| เสนาเนืองอยู่ยัง |
ยายเฝ้า |
| ชะบองเนื้อแองคอน |
ทูลเกศ |
| นบพี่เจ้าผิวเผี้ยน |
ลูกเม็ง ฯ |
| ๔๒๒๙๏ คึดเมื่อ ยังก่งท้าวเมืองลุ่ม |
เงินยาง กี่นา |
| เรงโญปองปลูกปุน |
เปนต้น |
| คนกรานพร้อมพอพัน |
แหนแห่ |
| มีพี่น้องทังอ้าย |
หมื่นคน ฯ |
| ๔๒๓๐๏ เมื่อนั้น สองแจ่มเจ้าทรงอาสน์ |
หอคำ |
| เซ็นเซ็นลมปิ่นปลิว |
ไปเปื้อง |
| ดูสถานล้นโลกา |
ทุกแห่ง |
| คือดั่ง อินทร์หล่อแต้มแปลงไว้ |
ลื่นเขียน ฯ |
| ๔๒๓๑๏ เตชะท้าวทุกที่ |
ควงแถน |
| โงงๆ ตีฮางแสงล่วงเมือง |
ดังก้อง |
| แต่นั้น ไหไหย้ายพลหลวง |
ไหลหลั่ง |
| ม้าปีกแส้สามล้าน |
ก่อนพล ฯ |
| ๔๒๓๒๏ แม้งนึ่ง เถิงเขตเบื้องยืดย่าง |
คาเขียว พุ้นเยอ |
| พลหลวง เถิงภูจีจอดนอน |
ในกว้าน |
| ภูธรให้ทันนาย |
นำฮีบ |
| เขาอยู่บ้านแดนฟ้า |
ขอกทาง ฯ |
| ๔๒๓๓๏ ผีก็ เซ็งซ่าเท้าทุกที่ |
เขาขาม |
| เมื่อนั้นแถนจู ลงภูจีออกมวล |
มาต้าน |
| เดาดาได้บันนาการ |
มีมาก |
| เหล้าใหญ่ได้พอเก้า |
หมื่นไห ฯ |
| ๔๒๓๔๏ ทุกเญื่องพร้อมของฝาก |
เมืองเทิง ก็มี |
| ทังเฟืองไฟหมากยม |
นาวเกลี้ยง |
| เมื่อนั้น แองคอนต้านกอยเสียง |
แถลงกล่าว |
| ถามฮ่างขึ้นเมือฟ้า |
ชู่ทาง ฯ |
| ๔๒๓๕๏ ผู้หน่อน้อยนามนาถ |
ไทแอง |
| ยอมือนบขาบถวาย |
ประนมไหว้ |
| เมื่อนั้น ภูธรไท้เจืองหาญ |
ขานขอบ |
| เขาก็ ประนมนอบนิ้วทูลท้าว |
ชู่คน ฯ |
| ๔๒๓๖๏ แต่นั้น ออระม่อยหน้าแมนโจก |
ชมคดี |
| ยอมือ ทูลเหนือหัวกล่าวทาง |
ทุกค้าย ฯ |
| ๔๒๓๗๏ ทุกที่เที้ยนพลนั่ง |
เนืองฟัง |
| พังพายเต็มท่งเพียง |
พลาญกว้าง |
| ทันที่ หนทางเท้าคำวัง |
แวนยากพระเฮย |
| บ่ฮู้ กี่หมื่นห้วยผาล้าน |
ฮ่อมชัน ฯ |
| ๔๒๓๘๏ ทางนึ่งนั้นอ้ายมู่ง |
เมืองพา |
| ของคานมีปี่แคน |
ชมหลิ้น |
| บัวนางเหน้าในโฮง |
หลายหมื่น |
| หน้าส่องแจ้งฮิมคิ้ว |
เคี่ยมงาม ฯ |
| ๔๒๓๙๏ เนือดๆเนื้อหลายส่ำ |
ภาษา |
| คีงแกวนงามฮาบคำ |
ผิวอ้วน |
| เขาทูลซ้ำแถลงคำ |
บนบอก |
| คอนคอบถ้อยจำแจ้ง |
ใส่ใจ ฯ |
| ๔๒๔๐๏ ทางนึ่งนั้น เมืองปู่เถ้าหัวหงอก |
ผมขาว |
| ไหไหเขาแอ่นลวา |
ลงหลิ้น |
| ดูผู่เถ้าชราการ |
ไกลชั่วเฮวแล้ว |
| ยังเล่า ลงแอ่นม้าผันผ้าย |
ชู่วัน ฯ |
| ๔๒๔๑๏ ทางนึ่งนั้น ผาฮางน้ำหลายวัง |
เวียนฮอบ |
| เงือก อยู่ใต้แม่น้ำขีนขว้าง |
ไขว่นอง ฯ |
| ๔๒๔๒๏ ทางฮอมนั้นอะเวจี |
หม้อใหญ่ |
| เหลือมไขว่ขว้างดูล้น |
ลื่นขอน ฯ |
| ๔๒๔๓๏ ชะล่างล้วนเหลือมเหลา |
ดูหลาก |
| เมื่อนั้น ภูวนาถท้าวยินย้าน |
เยือกกลัว ฯ |
| ๔๒๔๔๏ คลาแห่งนั้นเมือฮอด |
กะดิลิง |
| นางพอแสนอยู่คอง |
บาท้าว |
| เมื่อนั้น แองคอนต้านเตินขุน |
ทุกแห่ง |
| เฮาจัก ดั้นแผ่นพื้นเมือสู่ |
เลียนพาน ก่อนแล้ว ฯ |
| ๔๒๔๕๏ ผ่อเห็น วันค่ำค้อยลับฝ่าย |
ภูจี พุ้นเยอ |
| พลกือพักบ่นัน |
นอนพร้อม |
| เมื่อนั้น แองคอนโอ้โอยกระหาย |
สูนแสบ |
| หมอมหม่อหม้อมคนิงโอ้ |
อ่าวหลัง ฯ |
| ๔๒๔๖๏ คึดเมื่อ ยังนั่งท้าวเมืองลุ่ม |
เงินยาง กี่นา |
| พันปลายเมียย่อมสาว |
นงหน้า |
| บัดนี้ ฮามเฮียงซ้อนมเหสี |
พระพี่ กูพุ้น |
| ขวัญอ่อนเจ้าเมือสร้าง |
สืบเฮือนเที่ยวเถิ้น ฯ |
| ๔๒๔๗๏ คอนคอนค้ำราตรี |
นิทธเน่ง |
| แม้งนึ่ง ฟ้าคื่นเค้าเสียงก้อง |
ล่วงลม ฯ |
| ๔๒๔๘๏ เมื่อนั้น พระบาทท้าวเจืองตื่น |
กะชังฝัน |
| ทังจอมศรีม่วนเมือง |
ยังพร้อม |
| บาเจืองอุ้มเอาเฮียม |
ฮักพี่ |
| ง้อมม่วนผู้ผันน้อง |
บ่วาง ฯ |
| ๔๒๔๙๏ เจ้าก็ คึดฮู่งฮู้บ้านเก่า |
เมืองหลัง |
| ชื่อว่า ตายเปนผีบ่เล่าคืน |
เมือสร้าง |
| เมื่อนั้น จันโทขึ้นใสแสง |
ใกล้ฮู่ง |
| แดดส่องต้องปลายกล้วย |
ฮุ่งเฮือง ฯ |
| ๔๒๕๐๏ เมื่อนั้น ท่วนท่วนท้วงกลองใหญ่ |
สะบัดไชย |
| โงงโงง ตีฮางแสงล่วงเมือง |
ดังก้อง |
| หลหลวงแส้สามทาง |
แค้นคั่ง |
| คึ่งคึ่งก้องเสียงฟ้า |
ล่วงลม ฯ |
| ๔๒๕๑๏ ดูลื่นล้นช้างใหญ่ |
หกแสน |
| ทวนทวน ตีกลองไชยป่าวพล |
เลยย้าย ฯ |
| ๔๒๕๒๏ ผ่อเห็น กากาดก้ามพลมาก |
หาญพาย พุ้นเยอ |
| พานคำไกวแกว่งหาง |
เหินย้าย |
| คับคาข้ามดอยดง |
ผาเผือก |
| ท้าวฮุ่ง ตั้งหมู่ช้างปลงเครื่อง |
กินงาย ฯ |
| ๔๒๕๓๏ ผ่อดู บะเป่งด้านคับแผ่น |
เลียนพาน พุ้นเยอ |
| ยายพลเถิงท่งจูม |
โดยล้าน |
| พอประมาณแล้วเลยงาย |
เสด็จด่วนไปแล้ว |
| ม้าปีกแส้สามล้าน |
ก่อนพล ฯ |
| ๔๒๕๔๏ เมื่อนั้น ผู้ก่งท้าวเถิงที่ |
ลินคำ |
| แสนวังเวินย่านยาว |
ไหลก้อง |
| มีทัง จำปีพร้อมจำปา |
เดียรดาษ |
| ฮสดอกไม้โฮยเฮ้า |
ทั่วไพร ฯ |
| ๔๒๕๕๏ เมื่อนั้น ผู้ก่งท้าวลงอาบ |
สรงสี |
| ภูธร ทรงโสมงามดั่งอินทร์ |
แปลงไว้ ฯ |
| ๔๒๕๖๏ แต่นั้น ทุกท่อนท้าวลงอาบ |
สรงสี |
| คีงขาวงามคู่คน |
สูงดั้ว |
| เปนถันถ้องวังเพียง |
ตนอาจ |
| ยังอยู่ยั้งทันนั้น |
กล่าวสาร ฯ |
| ๔๒๕๗๏ เขาก็ เซ็งซ่าเท้าทุกเทศ |
ควงแถน |
| เมามัวทุกข์อยู่เหงา |
เสมอไข้ |
| เมื่อนั้น ภูธรต้านแองคอน |
กลอยกล่าว |
| มึงเญียะ เมือเล่าท้าวแถนชั่ง |
เลียนพาน นั้นเนอ ฯ |
| ๔๒๕๘๏ บัดนี้ เจืองแจ่มเจ้าเสด็จฮอด |
ลินค้า ว่าเนอ |
| ยังจัก นำบันนาการขาบถวาย |
ทูลน้อม นั้นบ่ ฯ |
| ๔๒๕๙๏ อันแต่ นับอ่านได้ช้างใหญ่ |
หกกือ |
| พลเหลือหลายยิ่งทราย |
ในน้ำ |
| ยายยังถ้องกะเสลา |
แค้นคั่ง |
| เหลือแม่น้ำนครกว้าง |
จิ่มเสมรว่าเนอ ฯ |
| ๔๒๖๐๏ แต่นั้น คอนก็นบนอบนิ้ว |
ก้มขาบ เลยลา |
| เถิงเลียนพานข่าวแถน |
ประนมน้อม |
| บัดนี้ ภูธรท้าวเจืองหาญ |
ถามข่าว |
| มาฮอดยั้งแดนใกล้ |
จิ่มเมือง ฯ |
| ๔๒๖๑๏ ผัดว่า เข้านั่งท้าวเสวยราช |
เลียนพานว่าอั้น |
| ขวาขวา เสียงแองคอนกล่าวแถน |
ในห้อง |
| ภูมีเจ้าเจืองหาญ |
ยศใหญ่ |
| หลานท่าน เจ้าติ่วสร้อยมาฮอด |
ลินคำ ฯ |
| ๔๒๖๒๏ คอนกล่าวแล้วเสด็จด่วน |
ลีลา |
| ทูลบาศรีลูกจอม |
ใจกล้า |
| บัดนี้ ราชาเจ้าเลียนพาน |
แถนชั่ง |
| ขันกล่าวม้างชนช้าง |
ลูกจอม ฯ |
| ๔๒๖๓๏ เมื่อนั้น ภูมีเจ้าเจืองหาญ |
มนุสโลก |
| คึดบ่ย้านชนช้าง |
ท่อใย ฯ |
| ๔๒๖๔๏ ชื่อว่า เปนเหตุฮ้ายตายเล่า |
สองที ก็ดี |
| กูจัก เต็งเลียนพานยาดชู |
ชิงม้าง |
| เมื่อนั้น ราชาเจ้าเลียนพาน |
แถนชั่ง |
| คึดเคียดค้อยขมเข้ม |
บ่มาย ฯ |
| ๔๒๖๕๏ เมื่อนั้น คื่นๆท้วงกลองใหญ่ |
ฮางวัล พุ้นเยอ |
| แมนบินบนเลื่อนมา |
คือฮุ้ง |
| ทุกพลายแล้ไหลมา |
พร้อมชั่ง |
| เส็งโอดอ้างคึงง้าว |
เงือดกาง ฯ |
| ๔๒๖๖๏ แต่นั้น คึ่งคึ่งเค้าช้างออก |
ระวังแพน |
| มวลพลหลวงแต่งแปลง |
ปุนถ้า |
| ผัดว่า ทานพลายแพ้พานคำ |
ท้าวฮุ่ง |
| เขานี้ เชยดาบง้าวปานนั้น |
ม่วนมือ กี่แล้ว ฯ |
| ๔๒๖๗๏ รือจัก เข้านั่งท้าวเสวยราช |
เลียนพาน ได้นี้ |
| กูนี้ แนวชายหาญสืบเมือง |
แทนเชื้อ |
| เมื่อนั้น ฮมฮมห้างอาชะไนย |
เนืองหิ่ง |
| แผ้วข่วงไว้ปุนถ้า |
แต่งชน ฯ |
| ๔๒๖๘๏ ฮื่นฮื่นพร้อมทุกหมู่ |
หุมชน |
| มวลพลหลวงแต่งปุน |
ดาไว้ |
| ลือมันเจ้าเลียนพาน |
แถนชั่ง |
| ยินบย้านเจืองท้าว |
ท่อใย ฯ |
| ๔๒๖๙๏ เบื้องปากช้ายท้าวหิ่ง |
แมนทรง |
| ไหไหคับแผ่นนา |
นองช้าง |
| หัวขวาพุ้นบางบิน |
ท้าวปั่ง |
| สับแยกช้างเงยถ้า |
แต่งเติม ฯ |
| ๔๒๗๐๏ ทันที่ คื่นคื่นพุ้นแมนเดื่อ |
ผาฮอง |
| มวลพลไหลหลั่งนอง |
เนืองน้ำ |
| หัวเหนือพุ้นแมนเฟือง |
ท้าวนอก |
| อวานหมู่ช้างพลพร้อม |
โกฏิกือ ฯ |
| ๔๒๗๑๏ ทุกท่อนท้าวพร้อมชั่ง |
เลียนพาน |
| ยินบ่ เคืองขามเขาซากเชย |
เฮานั้น |
| ลือมันเจ้าเลียนพาน |
แถนชั่ง |
| คึดบ่ย้านเจืองท้าว |
ท่อใย ฯ |
| ๔๒๗๒๏ ไญ่ไญ่ย้ายช้างใหญ่ |
คชสิงห์ |
| ปะคือไชยไหลหลั่งเต็ม |
ตามตั้ง |
| ดาที่ พลแพนได้อักโขปลาย |
แสนติ่ว |
| เตินหมู่พ้องดาถ้า |
แต่งชน ฯ |
| ๔๒๗๓๏ แต่นั้น พระบาทเบื้องท้าวฮุ่ง |
เจืองหาญ |
| เตินขุนนายซู่คน |
มวลพร้อม |
| เฮาจัก นองพลเข้าเลียนพาน |
ชนชั่ง ปางนี้ |
| ผิบ่ ชนฮาบแพ้กูบ้า |
บ่ยอมง่ายแล้ว ฯ |
| ๔๒๗๔๏ เมื่อนั้น ท่วนๆเท้งกลองใหญ่ |
ฮางเซง |
| พลกือไหลหลั่งตาม |
ตีนช้าง |
| เมื่อนั้น บาไทท้าวเจืองหาญ |
ภูวนาถ |
| ขึ้นขี่ช้างซำย้าย |
ย่างเชิง ฯ |
| ๔๒๗๕๏ แต่นั้น พระบาทท้าวเสด็จจาก |
ลินคำ |
| ซะพึนแพนช่อยเติม |
ตามเต้า |
| พลหนาตั้งเมือเพียง |
ภายลุ่ม เฮาแล้ว |
| ควรที่ เข้าต่อช้างชนพร้อม |
ชู่มือ ฯ |
| ๔๒๗๖๏ ชื่อว่า เปนเหตุฮ้ายตายเล่า |
สองที ก็ดี |
| เฮาจัก มวลกันตายแห่งเดียว |
ดอมเจ้า |
| เมื่อนั้น แองคอนพร้อมหาญพาย |
อ้ายคว่าง |
| เพงเกื่อนพร้อมเยียซ้อย |
ใช่ลือ ฯ |
| ๔๒๗๗๏ ขานี้ ข้าเก่าท้าวเจียมแต่ |
ขาซาย แท้แล้ว |
| ผัดว่า ชูเทแถนคู่ควง |
คราวฟ้า |
| เขาก็ หงำความเท้าควงแถน |
ทุกปาก |
| เคียดเพื่อแถนลอ เต้าหมู่ช้างลงพร้อม |
ฮว่านเมือง ฯ |
| ๔๒๗๘๏ กับทัง ผู้เผ่าท้าวล้านโลก |
แถนลอ ก็ดี |
| ลงพลเต็งยาดชู |
ชีงม้าง |
| แคนใจดั้งเขาลง |
พร้อมฮว่าน ปางนั้น |
| เจ็บชวดแท้คือเสี้ยน |
เสียบทรวง ฯ |
| ๔๒๗๙๏ เมื่อนั้นท้าวฮุ่ง ให้ป่าวค้องเตินแต่ง |
กางพล |
| หัวขวาเขาเกื่อนเพง |
เยียซ้อย |
| ญนญนเหลื้อมคือคำ |
ไกวแกว่ง |
| คือดั่ง ฟ้าแตกต้องลมล้าน |
ล่วงฝน ฯ |
| ๔๒๘๐๏ แต่นั้น ค่างค่างแก้ช้างออก |
ยายพล |
| หาญพาย ผันหลาวทองผ่าโสม |
ไสเข้า |
| แต่นั้น ชุมคณาพร้อมหัวแหลม |
หลุยก่อน |
| เสียงสนั่นก้องนากว้าง |
ทุ่มนอง ฯ |
| ๔๒๘๑๏ โทดโทดช้างทุกหมู่ |
ไหลชน |
| ตายืนตายมากหลวง |
หลายถ้าน |
| คือดั่ง ขอนเขาป้ำกลางภู |
ขีนไขว่ |
| ช้างเฮ่งม้าเลียนล้ม |
มู่นกระจวน ฯ |
| ๔๒๘๒๏ เคืองใจเจ้าเลียนพาน |
แถนชั่ง |
| จัดพวกพ้องพลตื้อ |
แต่งเติม ฯ |
| ๔๒๘๓๏ ทะล่วนย้ายช้างใหญ่ |
คุชสิงห์ |
| แพนบัวประดับแกว่งชู |
ไสเข้า |
| เสียงนันเท้าดาวดิงส์ |
ดาสนั่น |
| ช้างใหญ่พร้อมพอล้าน |
สี่กือ ฯ |
| ๔๒๘๔๏ เขาก็ เซงซ่าเจ้าเลียนพาน |
แถนชั่ง |
| วะหว่างไว้เจืองท้าว |
ท่านลือ ว่าเนอ ฯ |
| ๔๒๘๕๏ สับแยกช้างไสใส่ |
เงยงา |
| เมื่อนั้น เสีนเสีนพายแจ่มเจือง |
ถามถ้อย |
| เมื่อนั้น แนวหนามเนื้อแองคอน |
ขานก่อน |
| กูนี้ ข้อยแจ่มเจ้าจอมเลี้ยง |
แทบตีน แท้แล้ว |
| ๔๒๘๖๏ ขอแยกทื้นช้างแกว่ง |
เงยงา |
| ไสพลายแยงข่มชู |
ชนช้าง |
| พลายวันกลั้วคุชสิงห์ |
กวนแก่ |
| อ้ายคว่างอ้อมระวังไว้ |
แวดวัง ฯ |
| ๔๒๘๗๏ เมื่อนั้น เบาใจเจ้าเลียนพาน |
แถนชั่ง |
| เอิ้นเฮียกฮ้องพงศ์เชื้อ |
ช่อยเติน ฯ |
| ๔๒๘๘๏ เบื้องปีกซ้ายท้าวหิ่ง |
แมนทง ก็หนี |
| ไลภูธรบ่เหลียว |
หลังได้ |
| แมนสมสร้างเชียงเฮือง |
ล้านแคว่น ก็หนี |
| ลดเครื่องไว้โตนน้ำ |
ล่องลอย ฯ |
| ๔๒๘๙๏ พงศ์ชาติเชื้อแมนเดื่อ |
ผาฮอง ก็หนี |
| ไลภูธรบ่แป |
คอยหน้า |
| แมนเพีงเจ้าคาเขียว |
ท้าวนอก ก็หนี |
| ปละไปล่ท้าวธรรม์ต้น |
อยู่พลอย ฯ |
| ๔๒๙๐๏ ผู่ก่งท้าวตางชั่ง |
เลียนพาน ก็หนี |
| วางราชาอยู่เดียว |
ดูหม้อม |
| ท้าวก็ กำมือเท้งหัวพลาย |
ฮ้องว่า |
| บาจัก เมี้ยนชั่วดั้งจอมเจ้า |
แจ่มเจืองเที่ยวเถิ้น ฯ |
| ๔๒๙๑๏ สับแยกช้างเงือดแกว่ง |
ไกวขอ |
| เมื่อนั้นแองคอน สับพลายวันผ่าโสม |
ไสต้อง |
| งาแทงจิ้มคุชสิงห์ |
กวนเกิบ |
| เขาคว่างพร้อมฮุมซ้ำ |
ส่งแทง ฯ |
| ๔๒๙๒๏ เมื่อนั้นเขาก็ ฮุมเอาได้เลียนพาน |
แถนชั่ง |
| เลือดหยาดย้อยคอช้าง |
เฮี่ยฮวาย ฯ |
| ๔๒๙๓๏ เมื่อนั้น เสียงสนั่นเอิ้นเอาหัว |
ฮู้บ่ |
| พระบาทไท้เจืองท้าว |
ว่ายา ฯ |
| ๔๒๙๔๏ แต่นั้นท้าวก็ มรณาตล้มลดชั่ว |
เทิงพลาย |
| เปนแต่ เวรภายหลังคอบคีง |
ตายช้า |
| พลเจืองล้นเหลือทาง |
ทุกแห่ง |
| เข้าสู่บ้านชีงฮื้อ |
ยาดเท ฯ |
| ๔๒๙๕๏ เมื่อนั้น ฮื่นฮื่นข้าอ้ายขอก |
สามลาย |
| เขาก็ บินบนมายาดชีง |
นางฟ้า |
| สนสนเปื้องกลางหาว |
ฟ้อนหอก |
| ตูนี้ ข้าเก่าเจ้าก้ำฝ่าย |
ภูเมิน แท้แล้ว ฯ |
| ๔๒๙๖๏ ผัดว่า บินสอดม้างทุกที่ |
เมืองแถน |
| ยินบ่ กลัวเกรงฝูงหมู่แถน |
เมืองฟ้า |
| เมื่อนั้น ภูมีท้าวเจืองหาญ |
แหนกล่าว |
| สูจ่ง เมือล่ำห้องโฮงกว้าง |
หมื่นเสา ฯ |
| ๔๒๙๗๏ ค้อมว่า เจ้ากล่าวแล้วก้มขาบ |
ลาลง |
| ทรงอาชะไนยขี่ผาย |
ผันผ้าย |
| ขุนยาผู้ตางตน |
ท้าวยี่ |
| มันก็ ขึ้นฮอดห้องโฮงฮ้าน |
ฮ่มขวาง ฯ |
| ๔๒๙๘๏ หลิงดู ผาสาทกว้างเฮืองเฮื่อ |
คุยคำ พุ้นเยอ |
| นางผมหอมนังเนือง |
ในห้อง |
| บาก็ ยอมือก้มชุลีกร |
นบนอบ |
| พระพี่ ผู้ผ่านพื้นเจืองท้าว |
สั่งมาว่าอัน ฯ |
| ๔๒๙๙๏ ถามข่าวน้องเสวยราช |
เลียนพานว่าเนอ |
| เฮาก็ มวลพลหาญฮอดเมือง |
ภายพี้ |
| เมื่อนั้น นางงามแก้วผมหอม |
ยศใหญ่ |
| ไหว้บาทเจ้าเจืองท้าว |
แต่ไกล แด่เนอ ฯ |
| ๔๓๐๐๏ ยนก็นบนอบนิ้วก้มขาบ |
ลีลา |
| เถิงบาเจืองขาบถวาย |
ประนมไหว้ |
| แต่นั้น ภูมีเจ้าเจืองหาญ |
ชมชื่น |
| พระบาทเจ้าเลยแย้ม |
ม่ายหัว ฯ |
