| ๒๖๐๑๏ กาก่องเนื้อดูสะอาด |
ใสศรี |
| คอนซาย ทังทองสูนฮ่วมโดย |
ดอมน้อง |
| กับทัง เทพีเนื้อนงฮาม |
นางเกิด |
| คีงคาดส้วยแขนปล้อง |
แปลกเขียน ฯ |
| ๒๖๐๒๏ ประเสริฐเนื้อนงถ่าว |
แองคอน |
| ขุนยนนัดซูบเดียว |
ดาพร้อม |
| ฮมฮมเบื้องบวยคำ |
ถ้วนคู่ |
| เมื่อนั้น ท้าวฮุ่งน้าวกำค้อม |
ค่อยเสวย ฯ |
| ๒๖๐๓๏ เมี้ยนซูบเหล้าสงัดอยู่ |
วางกำ |
| แต่นั้น ขุนพางเลยลวดตาม |
เติมเจ้า |
| ลางไทซ้ำบวยคำ |
เมามาก |
| เมี้ยนแพ่งเหล้าฟังท้าว |
นั่งเนือง ฯ |
| ๒๖๐๔๏ เจ้างวากหน้าต้านอ่อน |
แองคอน |
| พอที่ ปุนคำเหลืองอิกสม |
ผืนผ้า |
| กุญชรพร้อมพลายสาร |
ช้างใหญ่ |
| มวลมอบไว้ขุนข้า |
ชู่พาง ฯ |
| ๒๖๐๕๏ เมื่อนั้น อ้ายหาดพร้อมท้าวใหญ่ |
สามมะเห็ง |
| เขาก็ ขวางใจทุกชู่คน |
แควนอ้าง |
| ฮอมเงินสร้อยเส็งปัน |
เญียหมาก |
| ทังบ่าวน้อยฝูงหล้าง |
ไพร่พล ฯ |
| ๒๖๐๖๏ เขาก็ ประกอบข้อฮับพากย์ |
ถวายกลอน |
| ชมพู ทังสากลเดิดโดย |
ดอมเจ้า |
| หลอนว่า แกวมวลเต้าเต็งมา |
ขนงคว่าง เมื่อใด |
| ตูจัก แส้สะค้อมเขียวเข้า |
แข่งทาน ฯ |
| ๒๖๐๗๏ บ่ต่างถ้อยโดยดั่ง |
จารจา |
| หวังจัก ทานพลายแขงก่อนแฮง |
ฮุมม้าง |
| ฮิงพลล้นหกแสน |
เส็งก่อน |
| จักค่อย เปนเขื่อนขว้างขนันต้าย |
ตื่มเวียง ฯ |
| ๒๖๐๘๏ เมื่อนั้น หมักหม่อนหน้าเจ้ายี่ |
ยินสงวน |
| เฮียงขันคำแข่งหาญ |
หุมไห้ |
| เขาก็ ประนมกรก้มเลยมวล |
เมี้ยนสั่ง |
| เมื่อนั้น ภูวนาถใช้ใจแจ้ง |
จอดเฮียม ฯ |
| ๒๖๐๙๏ ปานนี้ หนแห่งง้อมกูอยู่ |
สันใด นี้เด |
| ยังค่อย คงไมตรีอยู่เจียม |
จำหมั้น ฮู้บ่ |
| อันนึ่ง สนเทห้องเงินยาง |
หลายประเทศ |
| ใจแจ่งชั้นใจหั้น |
เล่ากระสัน ฯ |
| ๒๖๑๐๏ แต่นั้น นเรศท้าวเมือแท่น |
ทนสะออน |
| ลำลำผันอู่เมือง |
แฝงข้าง |
| ทุกภายเมี้ยนเมือนอน |
นิทธเน่ง |
| คึดฮู่งผู้ธรรม์อ้าง |
ลูกลุง ฯ |
| ๒๖๑๑๏ พอเมื่อ ลมเป่งเปื้องเหมือยหยั่น |
หนาววอน |
| ภายภูสูงไก่ขัน |
ขานก้อง |
| สะลอนล้วนนางแกว |
นงถ่าว |
| นอนแทบห้องโฮงฮ้าน |
หมื่นเสา ฯ |
| ๒๖๑๒๏ เมื่อนั้นเจ้ายี่ คุ้มอ่าวชู้บ้านเก่า |
เชียงเครือ |
| ฮมกำเดาเมื่อมา |
หิวไห้ |
| เหลือฮามฮ้างสาลี |
นอนเปล่า |
| หว้ายป่าไม้ดงกว้าง |
ฮอดลุง ฯ |
| ๒๖๑๓๏ บัดนี้ ม้างกว่าได้แล้วเล่า |
เทปะกัน |
| หอสูงมีหมื่นนาง |
นอนห้อง |
| พอที่ สวงคูนคุ้มคือปัน |
เพี้ยงใฝ่ |
| แสนส่ำช้างงาช้อง |
อยู่ถุน ฯ |
| ๒๖๑๔๏ อันนี้ ก็ใช่ชั้นกำเนิด |
ของหลัง |
| คุณเฮียมจักฮ่ำฮอย |
ฮือได้ |
| เทื่อนี้ มาไกลแก้วกูยัง |
เนาอยู่ ภายพุ้น |
| หว้ายป่าไม้ดงกว้าง |
ล่วงไพร ฯ |
| ๒๖๑๕๏ ได้หมู่เหน้าเมียกว่า |
ญูปุน |
| ก็บ่ หายอาไลยที่ทน |
ทรวงฮ้อน |
| ผางจัก แทนคุณป้าเอาเมือง |
มาแต่ง ก็ดี |
| เดือนด่วนข้อนดาวช้าง |
ท่องทาง ฯ |
| ๒๖๑๖๏ แพ่งแพ่งเหลื้อมเฮืองเฮื่อ |
รังสี |
| เสียงนันพางพาบคุน |
ดังห้าว |
| ไฟเฮืองแจ้งในคี |
ใสส่อง |
| เมื่อนั้นตนท่าน เจ้าหมื่นม้าวมานอก |
สีฟัน ฯ |
| ๒๖๑๗๏ ญั่งญั่งเหลื้อมสุริเยศ |
เฮียงบน |
| นายหลายมวลสี่พัน |
เมือช้าง |
| ญนญนย้ายคลาวัง |
เถิงที่ |
| พรากแห่งห้องโฮงฮ้าน |
หมื่นเสา ฯ |
| ๒๖๑๘๏ เจ้าย่างย้ายขึ้นขี่ |
พังเพียง |
| แพนคำคับคั่งมา |
นองม้า |
| ผนผนช้างเฮียงงา |
เงยแกว่ง |
| เล็งล้ำฟ้าดาวข้อน |
ฮุ่งจวน ฯ |
| ๒๖๑๙๏ ชะพาดเที้ยนทองเทศ |
ดวงปรางค์ |
| ออระควรใบฮ่มเฮียง |
ฮิมถ้ำ |
| ผ่อเห็น ผลูทางเท้าดงงวน |
ห้วยตาด |
| ดีก่อ น้ำวิ่งกลิ้งกอไค้ |
แค่หิน ฯ |
| ๒๖๒๐๏ คลาดแห่งหั้นเถิงที่ |
ผาทอง |
| ตีนดอยมีแฮดเสือ |
สิงห์ช้าง |
| นองพลขึ้นภูคา |
เถิงเหล่า |
| เมื่อนั้น งว้างสว่างฮ้องนางหนุ่ม |
ตกใจ ฯ |
| ๒๖๒๑๏ ขึ้นแค่ห้วยทางเก่า |
นับคราว |
| พลหลวง นอนในดงย่อมเขียว |
ไปเช้า |
| หลิงเห็น ฮาวเขาข้อแกมออน |
เหลืองป่ง |
| เมื่อนั้นท้าวฮุ่ง ผู่ที่เหง้าเหลียวต้าน |
หมู่นาง ฯ |
| ๒๖๒๒๏ เจียมกว่า ขึ้นก่งท้าวเมืองใหญ่ |
ปะกันหลวง |
| ยังห่อน เอาสูมาท่องทาง |
สันนี้ ฮู้บ่ |
| เมื่อนั้น นางขวัญฮู้ขานคำ |
ท้าวฮุ่ง |
| บ่ห่อน หว้ายเถื่อนไม้มาพี้ |
พรากเมือง ฯ |
| ๒๖๒๓๏ เทื่อนี้ พระราชได้เมืองมุ่ง |
นครหลวง |
| บุญบาเจืองข่มตู |
เปนข้อย |
| เขาก็ ปุนคำต้านแขงาม |
ทูลยี่ |
| บัดนี้ บุญหุ้มเกล้าฝูงข้อย |
ก็จิ่งเห็น ฯ |
| ๒๖๒๔๏ ทุกที่เที้ยนฝูงหมู่ |
นางแกว |
| ไสใยบาแจ่มเจือง |
ใจแจ้ง |
| ก็ท่อ เห็นแถวถ้องมาลา |
ดวงดอก |
| หอมฮ่วงเฮ้าคือง้อม |
ม่วนเมือง ฯ |
| ๒๖๒๕๏ อันว่า ก้ำขอกข้างลุงซึ่ม |
สองศรี นั้นเด |
| คือคู่ บุปผาเฮืองแค่กอ |
แกมก้าน |
| ภูมีท้าวแพงใด |
แวนยิ่ง |
| เขาพร่ำต้านเจืองหลิ้น |
ม่วนสวย ฯ |
| ๒๖๒๖๏ พระหลิ่งเนื้อท้าวฮุ่ง |
จานาง |
| ทังมวลใผห่อนปุน |
ปานง้อม |
| เผือนี้ สวางคูนคุ้มลำแนน |
เนืองกิ่ง กันแล้ว |
| ฮักพร่ำพร้อมจริงแท้ |
เที่ยงมโน ฯ |
| ๒๖๒๗๏ เมื่อนั้น เขาจิ่งไหว้นบบาท |
บาหาญ |
| เขาก็ โมทนาดอมทั่วดิน |
แดนฟ้า |
| ยอคุณเจ้าพานคำ |
แหนฮ่าง |
| พระบาท เจ้าแผ่นหล้าคือคู่ |
นครทอง ฯ |
| ๒๖๒๘๏ ตกต่างท้าวเพราะเพื่อ |
ลุงอาว |
| ฮู้ว่า หมองใจนอนแค่ดง |
ดอมข้อย |
| ตูก็ นองมาข้ามภูสูง |
แสนง่อน |
| เห็นดอกไม้จาวสร้อย |
หล่นเหลือง ฯ |
| ๒๖๒๙๏ บ่ห่อนฮู้จักชื่อ |
สาขี |
| ทนสะแดดานคั่งเคือง |
ฮมฮ้อน |
| เลยลวด ทวนมาข้ามเขาแดน |
ดั้นพ่าง |
| เห็นดอกไม้บานช้อน |
หล่นเหลือง ฯ |
| ๒๖๓๐๏ ตูย่อม คึดฮุ่งเจ้าผู้อยู่ |
เชียงเครือ พุ้นดาย |
| โสมคราญเนาต่างเมือง |
ไกลท้าว |
| นูเนือเนื้อนางขวัญ |
ใยยี่ |
| เจ้าหมื่นม้าวเมืองแย้ม |
ม่ายหัว ฯ |
| ๒๖๓๑๏ ผ่อเห็น ดวงดอกด้างจาวจี่ |
หอมออน |
| พะนัวบานแค่ผา |
หอมเฮ้า |
| อันว่า นางเมืองสร้างเชียงเครือ |
ง้อมม่วน |
| เปนยอดเหน้าเทียมท้าว |
เพื่อนนอน ฯ |
| ๒๖๓๒๏ นางหนุ่ม ต้านถืกถ้อยคำม่วน |
เสียงหวาน |
| กลอนความเขาพร่ำเคย |
เจืองเจ้า |
| ดีแก่ ทองบานหน้าบานเฮือง |
ถ้อยถี่ |
| นกเญียเค้าบินขึ้น |
ฮ่ายคอน ฯ |
| ๒๖๓๓๏ พี่ท่านเจ้าเชื้อส่ำ |
นางเมือง |
| ธรรม์ยำ คือภูธรแส่งหอม |
ตูข้า |
| กับทัง บุญเฮืองเหน้าเชียงสา |
อั้วค่า |
| เจ้าติ่วสร้อยใจแจ้ง |
เกิ่งกัน ฯ |
| ๒๖๓๔๏ นางขวัญผู้แวนเปียว |
จาม่วน |
| ท้าวฮุ่งเจ้าทองล้าน |
เล่าหัว ฯ |
| ๒๖๓๕๏ ผ่อเห็น ทะล่วนไม้ซ้องกิ่ง |
กิสนา พุ้นเยอ |
| พะนัวเนืองกลิ่นเกียง |
หอมเฮ้า |
| ภายขวาต้นพิมมะเสน |
เปนดอก |
| นกเฮ่งเค้าชมหนั้ว |
ดอกดวง ฯ |
| ๒๖๓๖๏ เบื้องขอกซ้ายเฮืองเฮื่อ |
ทองหลาง |
| เลยพล เถิงดงหลวงย่อมเขียว |
ทุกมื้อ |
| เทียวทางเท้าสิบปลาย |
วันฮอด |
| แม้งนึ่ง เถิงแห่งใกล้เชียงล้าน |
ป่าตาล ฯ |
| ๒๖๓๗๏ ทุกที่เที้ยนมีหมาก |
แกมพลู |
| พลบาคราญล่วงเลย |
เมือหน้า |
| เล็งเห็น ฮงฮงเหลื้อมเขนทอง |
ทวนย่าง |
| แต่นั้น ล้ำข่วงข้าภูใหญ่ |
เห็งคราว ฯ |
| ๒๖๓๘๏ ผ่อเห็น พ่างพ่างไม้ลมเบิก |
ใบปลิว พุ้นเยอ |
| สวาวๆเสียงแขกตะเวา |
เวียนฮ้อง |
| ลีวลีวข้ามภูคา |
พ้นง่อน |
| พลพวกพ้องเตินแส้ |
แส่งครัว ฯ |
| ๒๖๓๙๏ ว่อนว่อนก้องควานเป่า |
ซะไนเนือง |
| เซ็นๆ เสียงชะนีฮ่ายฮาว |
ปีนถ้ำ |
| ชะลอนช้างพังพลาย |
ย้ายย่าง |
| มยูราชซ้ำเสียงห้าว |
เฮ่งวอน ฯ |
| ๒๖๔๐๏ แม้งนึ่ง พลใหญ่เท้าเถิงที่ |
บางบิน |
| ขอนขอนพลายแกว่งกระดิง |
ดังก้อง |
| นรินทร์ย้ายพลแพน |
สุมเครื่อง |
| ลงจากช้างเมือห้อง |
แท่นขวาง ฯ |
| ๒๖๔๑๏ หนักเหนื่องด้างเฮืองเฮื่อ |
ตาวคำ |
| ฝูงนางพับจอดเกย |
เฮียงฮ้าน |
| ธรรม์ยำขึ้นสถานทอง |
เทิงมาศ |
| เข้าสู่ห้องเถิงกว้าน |
นั่งเนือง ฯ |
| ๒๖๔๒๏ พระบาทท้าวต้านต่อ |
ลุงอาว |
| เพิงที่ ควรขุนฟองฮีบเมือ |
เถิงไท้ ดีตี |
| เฮาก็ เขียวคราวได้เมืองขวาง |
มาฮอด |
| เล่าที่เหง้าลุงป้า |
อ่อนอาม ฯ |
| ๒๖๔๓๏ แล้วทอดถ้อยแถลงสั่ง |
เอาเถิง |
| ความใดโดยสิ่งเมือง |
เห็นเผี้ยน |
| ทูลทรงไท้ผลควร |
ภูวนาถ |
| เมี้ยนสั่งแล้วประนมเจ้า |
เลิกลา ฯ |
| ๒๖๔๔๏ ผ่อเห็น ชะพาดข้ำย้อยกิ่ง |
เกียงทอง |
| หังหังลวาล่วงทาง |
เทียวผ้าย |
| ผัดผ่องใกล้เงินยาง |
ยาวโยชน์ |
| หว้ายท่งกว้างเถิงที่ |
นครหลวง ฯ |
| ๒๖๔๕๏ แพ่งๆเหลื้อมซ้อยโชติ |
ปรางค์ทอง |
| มันก็ แญงเชียงจวงสู่นาง |
ในห้อง |
| ขุนฟองเข้าเถิงนาง |
คังจอด |
| อั้วค่าย้องงามแป้ |
แปกเขียน ฯ |
| ๒๖๔๖๏ ฮู้แกว่นหลิ้นสะกาทอด |
เพเบ็ง |
| วันดีทูลบาทสอง |
สมต้อง |
| เขาก็ เต็งความฮ้องขอมี |
เพโจก |
| บางช่อยเจ้าเฮฮ้อง |
เฮียกตาม ฯ |
| ๒๖๔๗๏ แม้งนึ่ง สูรย์ต่ำค้อยลับโลก |
คันธร |
| เมื่อนั้น อามองค์เห็นอ่อนฟอง |
เลยต้าน |
| อวนก็ พเนจรดั้นดงขวาง |
มาฮอด แลรือ |
| พระบาท เจ้าแผ่นล้านยังค่อย |
สวัสดี บ่เด ฯ |
| ๒๖๔๘๏ เมื่อนั้น อั้วงวากหน้าจงจอด |
อวนมโน |
| ฟองก็ ประนมชูลีขาบกร |
กอยไหว้ |
| ภูธรไท้เร็งโญ |
ยศยิ่ง |
| ถามข่าว เจ้าติ่วสร้อยภายพี้ |
แต่ไกล ฯ |
| ๒๖๔๙๏ เจียมจากห้องเมืองมิ่ง |
เงินยาง |
| คีรีไพรเพศเขียว |
เขาขว้าง |
| ทานพลายได้เมืองปะกัน |
ท้าวกว่า |
| คึดพี่ผู้ธรรม์อ้าง |
บ่ลืม ฯ |
| ๒๖๕๐๏ ลอนว่าไว้อ้ายคว่าง |
แขงเมือง |
| แสนดอยหลึมหมื่นดง |
เตินช้าง |
| ก็เพื่อ คำเคืองฮ้อนจงเฮียม |
ฮีฮ่ำ |
| ผายแผ่นกว้างเถิงที่ |
เชียงอินทร์ ฯ |
| ๒๖๕๑๏ ประดับส่ำถ้อยท้าวสั่ง |
แถลงนาง |
| นางก็ ขานคำถวิลขอบใจ |
เจืองเจ้า |
| ก็ย่อม คนิงเถิงน้องนงปราง |
หุยฮู่ง |
| อั้วค่า ผู่ที่เหง้าถามฮ่าง |
การเมือง ฯ |
| ๒๖๕๒๏ ท้าวฮุ่ง ได้ลุ่มฟ้าขึ้นก่ง |
นครปะกัน |
| เจืองหาญจัดใส่นา |
กอแก้ว ฮู้ไป่ |
| ภูธรให้ใผมา |
ใผอยู่ |
| ค้ายบ่าวแก้วเจืองเลี้ยง |
ดั่งรือ ฯ |
| ๒๖๕๓๏ อันว่า เจ้าอู่แก้วโสมสะอาด |
ปานใผ พี้ซ่าม |
| ลือมา เถิงเงินยางว่าเจือง |
ฟูมเฟื้อ |
| นักก็ ญูใจเจ้าขาซาย |
ให้เลือก |
| แควนบ่เอื้อฝูงเถ้า |
ดั่งตู แลนอ ฯ |
| ๒๖๕๔๏ ชะเพือกพร้อมนายฮีบ |
ฮับขาน |
| ฟองก็ ประนมวันทาขาบกร |
กอยถ้วน |
| อันว่า ภูบาลฮู้มีใจ |
ฮักมาก จิงแล้ว |
| ดูดั่ง อั้วอู่แก้วกอยกลั้น |
เกื่อนมโน ฯ |
| ๒๖๕๕๏ พิมพรากพ้องพรหมขีด |
เขียนโสม |
| คือมี ในอินทร์โทที่เฮา |
แฮงอ้าง |
| จารจาเล้าโลมองค์ |
ออยอ่อน |
| เหมือนดั่ง น้องท่านสร้างพระไมแม้ง |
แต่หลัง ฯ |
| ๒๖๕๖๏ ชะซ่อนเนื้อคู้ก่ำ |
ผมหอม |
| คือจังกอนเกิดมา |
โฮยเฮ้า |
| เทียมเงาง้อมคือตน |
ตางฮูป |
| อันว่า มาฮอดพี้จอมเจ้า |
หากจักเห็น หั้นแล้ว ฯ |
| ๒๖๕๗๏ เมื่อนั้น อั้วลูบหน้าเหลียวเหลือด |
ลักฟุน |
| ทังหลายเลยเดือดแด |
ดอมเจ้า |
| ฮู้ว่า บุญเจืองกว้างทุกภาย |
มาอ่อน |
| ใต้ลุ่มฟ้ามวลเต้า |
ส่วยทอง ฯ |
| ๒๖๕๘๏ หนแห่งเบื้องตูอยู่ |
เงินยาง |
| ขอแก่ บาเจืองผายโผดอัน |
เมือหน้า |
| ฟองเล่า พองคำต้านตามกลอน |
ฮับพากย์ |
| ใต้แผ่นหล้าเทียมเจ้า |
ห่อนมีเมื่อใด ฯ |
| ๒๖๕๙๏ ชื่อว่า นางฟากด้าวหนแห่ง |
นครพรหม ก็ดี |
| รือจัก เทียมสองศรีลูกลุง |
เมืองล้าน |
| แม่นชื่อ คีงกลมแก้วขวัญเวียน |
ลือนาถ ก็ดี |
| เจ้าติ่วสร้อยจงต้าน |
ฮ่อเฮา พี้ดาย ฯ |
| ๒๖๖๐๏ แม่นว่า พระบาทได้ช้างเผือก |
แสนสาร ก็ดี |
| ยังเล่า แพงพานคำกว่าของ |
แกวแญ้ |
| ธรรม์ยำได้นางคราญ |
โสมสะอาด ก็ดี |
| แนวกว่าแท้นามท้าว |
ที่เซ็ง ฯ |
| ๒๖๖๑๏ อำนาจเฮื้องตกต่าง |
บุรี |
| เก็งญารือแทบเทียม |
จอมเจ้า |
| สาวศรีชั้นปะกันเกียรติ์ |
ยศยิ่ง |
| ผู่แห่งเหง้ายินค้ำ |
คอบวอน ฯ |
| ๒๖๖๒๏ ฟองจิ่งต้านขานตอบ |
เทพี |
| ภูธร แพงเงินยางกว่าปะกัน |
แสนตื้อ |
| เมื่อนั้น เก็งญาสร้อยศรีใส |
สงวนมาก |
| หุมและมื้อเซ็งเฮื้อง |
ฮอดปี ฯ |
| ๒๖๖๓๏ ฮีฮ่ำถ้อยแถมปาก |
ปีนกลอน |
| คำดีเดียวแผ่ผล |
เปนกว้าง |
| อันนั้น ลอนว่าบุญมีได้โดยใจ |
จงอ่าว |
| รือจัก ลอนสืบสร้างเปนแก้ว |
เกิ่งเมือง ฯ |
| ๒๖๖๔๏ เชืองถ่าวได้ประดาดั่ง |
สามพัน |
| บาเจืองจงจอดเฮา |
ทังง้อม |
| ชะบุเนื้อนางวัน |
ขาวผ่อง |
| ลอนว่าท้าวฮุ่ง ได้ต่อหน้านอนพร้อม |
ไป่สงวน ฯ |
| ๒๖๖๕๏ โสมอู่แก้วผาผ่อง |
ผิวงาม |
| ดูผิวนวลละมานลูกแมน |
มีเชื้อ |
| ท่อว่า บาไทท้าวยังหุม |
เห็นใหญ่ |
| เซ็งซ่าเฮื้องเถิงพี้ |
พร่ำวอน ฯ |
| ๒๖๖๖๏ รือจัก เทียมบ่อน้ำใจใคร่ |
เงินยาง ได้เด |
| คือดั่ง ชลทีไหลผ่าดอน |
ดูตื้น |
| บาไทท้าวผางยัง |
ยินพี่ |
| ลอนว่า มาฮอดพี้ภายพื้น |
พ่างเฮา ฯ |
| ๒๖๖๗๏ อันจัก เล็งถี่ถ้วนงามแจ่ม |
ประจงใจ |
| ท่อว่า ภาษาเขาต่างเฮา |
นางนั้น |
| หะรึไทอั้วหมองใน |
นานสว่าง |
| เมื่อนั้น ผู่แห่งเหง้าน้องพี่ |
อามคาย ฯ |
| ๒๖๖๘๏ ดั่งนั้นรือจัก พ้นแห่งห้องนางนาถ |
เชียงเครือ ได้เด |
| ก็เพื่อ พงศาสายสือนาม |
แนวใกล้ |
| ลอนว่า บุญเจืองท้าวคืนมา |
เมืองเก่า |
| พอแต่ เปนช่วงใช้เทียมท้าว |
แทบตีน ฯ |
| ๒๖๖๙๏ ฟองเล่าข้อต้านม่วน |
ฮับขาน |
| แพงศรี ในเงินยางยิ่งพระจันทร์ |
เจียรแจ้ง |
| ครันว่า ดาราเหลื้อมใสแสง |
ช้อยโชติ |
| ระดูเมื่อแล้งไทท้วง |
ทั่วแดน ฯ |
| ๒๖๗๐๏ อันนึ่ง คือคู่มโนชท้าวได้หมู่ |
บริวาร |
| นางแกวแสนส่ำสาว |
สงวนพร้อม |
| เปนแต่ สมภารท้าวมีบุญ |
ตั้งแต่ง |
| อั้วค่า ผู่ที่เหง้าต้านอ่อน |
อวนฟอง ฯ |
| ๒๖๗๑๏ ล้ำท่อนท้าวหนแห่ง |
นครปะกัน นั้นเด |
| เปนกระดานทองแผ่นเดียว |
ดูกว้าง |
| เฮาก็ ชมงันตั้งบุญบา |
ลุลาภ |
| ญูยี่ สร้างก่งท้าวลุงป้า |
อยู่เกษม หนี้แล้ว ฯ |
| ๒๖๗๒๏ ฟองก็ ฮับพากย์ข้อทูลแทบ |
มณีศรี |
| เตินคำควรซู่อัน |
เอาไหว้ |
| เมื่อนั้น เทพีไท้ปุนแค |
มานอก |
| พระบาทไท้ธรรม์เหง้า |
อยู่คอง แลซาม ฯ |
| ๒๖๗๓๏ แล้วบอกถ้อยแหนอ่อน |
อวนฟาย |
| บาก็ ยองคำเฮวเฮียกผี |
ฝูงเหง้า |
| ฮมฮมเบื้องพีทวาย |
ลงเที่ยน |
| เมี้ยนอย่าแล้วประนมเจ้า |
นั่งเนือง ฯ |
| ๒๖๗๔๏ ฝูงส่ำข้าเขาเปลี่ยน |
ปันโตง |
| กลัวเมาเมือสู่พญา |
ธรรม์ต้น |
| ปุนเภาชน์ย้ายมาโฮม |
เฮียงพ่าง |
| ทุกที่ล้นเมือห้อง |
คั่งคน ฯ |
| ๒๖๗๕๏ สูจิ่ง ได้ต่างท้าวทัวระท่อง |
มาเถิง |
| ยากังวลค่อยกิน |
กลัวแค้น |
| เหมือนบ่ ฮมเพิงห้องเงินยาง |
ลืมเล่า แลนอ |
| ฟองเล่าต้านแหนแหน้น |
กล่าวกลอน ฯ |
| ๒๖๗๖๏ ตูก็ ม้างเผ่าท้าวเทท่าน |
เมืองปะกัน |
| คอนคอนคึดฮุ่งหลัง |
หิวไห้ |
| เทื่อนี้ ภูธรท้าวพลันเฮว |
คึดพี่ |
| หว้ายป่าไม้ดงกว้าง |
ล่วงคราว ฯ |
| ๒๖๗๗๏ เมี้ยนอย่าเข้าทุกที่ |
เทลง |
| โสมพราวเนาแท่นทอง |
ลายต้อง |
| ชะบองเนื้อขาวฟอง |
อั้วค่า |
| เมี้ยนสั่งถ้อยแถมพร้อม |
ตื่มกลอน ฯ |
| ๒๖๗๘๏ มึงค่อย ทูลบาทไท้แวนว่า |
คำควร |
| ภูธรจักฮอดลุง |
วันหน้า |
| ปุนคนให้อวนฟอง |
แวนฮีบ |
| ขึ้นสู่ เจ้าลุ่มฟ้าเถิงที่ |
โฮงหลวง ฯ |
| ๒๖๗๙๏ หลานก็ ผาบกีบก้ำยาวย่าน |
ไพรขวาง |
| เฮวทางจัดพวกพล |
เตินช้าง |
| ดงดอนข้ามคีรี |
ยาวย่าน |
| หว้ายป่ากว้างเถิงที่ |
บางบิน ฯ |
| ๒๖๘๐๏ ผู่ผ่านท้าวไขข่าว |
แขงาม |
| นรินทร์จงจอดลุง |
ทังป้า |
| เจียมแต่ ฮามเมืองชั้นนครปะกัน |
ใกล้ฮอด |
| กรายง่อนข้าเขียวช้าง |
ใช่ประมาณ ฯ |
| ๒๖๘๑๏ เมื่อนั้น ภูวนาถท้าวชั้นซึ่ม |
ชมคดี |
| เลิงเลิงจงจอดหลาน |
ธรรม์เหง้า |
| ท่อว่า คองหนห้องบาศรี |
กระสันโศก กี่ดาย |
| คือคู่เทเวศ เจ้าแผ่นฟ้านองน้ำ |
โสรจสรง ฯ |
| ๒๖๘๒๏ ลุโชคซ้อยได้ดั่ง |
ปรารถนา |
| เทื่อนี้ หายจำนงสว่างกระสัน |
เสียไข้ |
| เลยลวด ปุนความให้นางเมือง |
มาเที่ยว |
| ป้าฮอดพร้อมเทียมท้าว |
แทบลุง ฯ |
| ๒๖๘๓๏ ป้าก็ เหลือเหนี่ยวไหว้วอนเทพ |
ทัวระมาน มากแล้ว |
| เยียวว่า ภายแมนสุงเกิบแฮง |
ฮุมไท้ |
| เทื่อนี้ บาคราญท้าวเทปะกัน |
มาฮอด เฮาแล้ว |
| เจ้าก็ หว้ายป่าไม้ไปพร้อม |
ฮับหลาน ฯ |
| ๒๖๘๔๏ คึดฮอดแจ้งจงจอด |
นัดตา |
| เยียวบ่ ทานพลายตูอยู่ลุน |
เลยข้อง |
| เจ้าค่อย ไปที่เก็งญาแก้วใสศรี |
อั้วค่า |
| เยียวว่า ใจเบียดพ้องพายแย้ |
ย่อยคดี ฯ |
| ๒๖๘๕๏ กลอยกล่าวต้านตามแพ่ง |
เพ็งมา |
| บุรี ภายเงินยางว่าเฮา |
เปนต้น |
| เมื่อนั้น เก็งญาขึ้นพังทอง |
ย้ายย่าง |
| คนเลื่อนล้นตามเจ้า |
จากไป ฯ |
| ๒๖๘๖๏ เถิงต่างกว้างโฮงฮาช |
เชียงสา |
| โสมไวฮับแม่เมือง |
เมือห้อง |
| พอเมื่อ วันคลาค้อยหลึมดอย |
ใกล้ค่ำ |
| เขาพี่น้องเนาพร้อม |
แม่ตน ฯ |
| ๒๖๘๗๏ ป้าซึ่ม ซ้ำคำน้อยสอนสั่ง |
สองนาง |
| บัดนี้ บนดินเซ็งซ่าเจือง |
จิงแจ้ง |
| พอที่ สวางปุนป้องลำแนน |
เนืองกิ่ง กันดาย |
| ป้ากล่าวแม้งกลอนซ้อย |
ชอบธรรม ฯ |
| ๒๖๘๘๏ ลือว่า เจ้าอู่แก้วงามยิ่ง |
เมียเจือง |
| พอที่ บุญกัมมาฮ่วมเฮือน |
เฮียงพร้อม |
| ควรค่อย เนืองใจต้านแขเดียว |
เดิมชอบ |
| ญูยี่อ้อมแนมเนื้อ |
แนบนอน ฯ |
| ๒๖๘๙๏ หย่าเบียดถ้อยฮีลอบ |
เตียนตนท่านนั้น |
| ภูธรเห็นหน่ายโสม |
เสียเศร้า |
| อย่าได้ มัวเมาด้วยอาเสลียน |
สมแพ่ง |
| ลืมที่ฮู้เปนเจ้า |
หล่าหลง ฯ |
| ๒๖๙๐๏ ดูแต่งย้าวหอมเพื่อน |
ญิงชาย |
| ฟังภูธรอย่าเสีย |
สันเถ้า |
| ฝูงใด มีคุณแท้ยังหลาย |
ตางราช |
| ควรปลูกให้เปนเหง้า |
แบ่งบง ฯ |
| ๒๖๙๑๏ ขนาดนึ่งนั้นตนเพิ่ง |
ภักดี |
| คองกูสอนจื่อจง |
จำหมั้น |
| ชื่อว่า แนวไกลแก้วเทพี |
เอาพ่างเพิงแล |
| บ่ห่อนแค้นคำฮ้าย |
ฮอดเฮา ฯ |
| ๒๖๙๒๏ ฝูงใด คึดต่างข้อแขแผก |
ผิดคอง |
| เมาสุราแว่นวอง |
แวนเว้า |
| คัลขุนแล้วยังคอง |
ตกต่ำ |
| ชื่อว่าแนวพ่อ เจ้าลุ่มฟ้าเพิงเว้น |
ว่องไกล ฯ |
| ๒๖๙๓๏ อย่าได้ บีบไพร่น้อยยีย่ำ |
เอาสิน |
| ญูท่าง ไทเทียวสินป่องแดน |
เดินค้า |
| คราญค่อย ขีนใจเว้นวางการ |
ทำบาป ดีดาย |
| ดั่งนั้นเทเวศ เจ้าแผ่นฟ้ายอย้อง |
ช่อยชู ฯ |
| ๒๖๙๔๏ ครันว่า เมี้ยนคาบแล้วเมือสู่ |
โสดา |
| เนาพีมานญูท่างเฮา |
ปองกว้าง |
| คำจาแท้ทุกอัน |
สอนสั่ง |
| ตามไต่หล้างเจียมแต่ |
บูฮาณ ฯ |
| ๒๖๙๕๏ ญั่งญั่งหน้าอั้วชื่น |
ชมศรี |
| เยียวว่า ภูบาลพระบ่แต่งพอ |
เพียงฮู้ |
| เทพีพร้อมนงจาว |
หน้าหนุ่ม |
| หน้าใหญ่สู้สงวนไว้ |
แว่นเมือง ฯ |
| ๒๖๙๖๏ ใต้ลุ่มฟ้าคนเปรียบ |
ปิ่นยศ |
| คองเบาพอฮุ่งเจือง |
เจียมแจ้ง |
| ผากฎเท้าเถิงไกล |
กอยต่าง |
| เปนดั่ง ไม้เมื่อแล้งเดือนห้า |
หอดฝน ฯ |
| ๒๖๙๗๏ แม้งนึ่ง พ่างๆค้อยวันลั่น |
ลับเสมร |
| พลแสนดาชู่ภาย |
มวลพร้อม |
| เทื่อนี้ เทพาพร้อมพลอินทร์ |
ชูช่อย |
| จอมอยู่ฟ้าปุนป้อง |
ลูกแถน ฯ |
| ๒๖๙๘๏ ยังค่อยค้ำคูนยี่ |
รือสาย |
| แดนเมืองจำจิ่มไกล |
ดูกว้าง |
| พังพลายพร้อมฝูงนาง |
พลไพร่ |
| ม้ามากห้างตามไท้ |
ที่เซ็ง ฯ |
| ๒๖๙๙๏ เจ้าค่อยข้อแขกล่าว |
นายเฮือน |
| ปุนคำเส็งย่ายวง |
ขุนข้อน |
| ดาเผือนเข้าควายหลาย |
เหลือเพื่อน |
| เข้าห่อต้อนตรงถ้วน |
คู่คน ฯ |
| ๒๗๐๐๏ เขาก็ หว้ายเถื่อนกว้างไพรเพศ |
พิษสลา |
| ฮามสาลีดุ่งดอน |
ดนเต้า |
| เมื่อนั้น เก็งญาต้านเตินขา |
ขุนอ่อน |
| ฝูงพวกพร้อมธรรม์เหง้า |
แห่แหน ฯ |
